Curtiss P-40 Warhawk

militair vliegtuig

De Curtiss P-40 Warhawk was een Amerikaans jachtvliegtuig uit de Tweede Wereldoorlog. Het prototype maakte zijn eerste vlucht op 15 oktober 1938, en het toestel werd tot het einde van de Tweede Wereldoorlog ingezet. In totaal zijn 13.738 toestellen geproduceerd tot november 1944, in de Curtiss-Wright-fabriek in Buffalo, New York.

Curtiss P-40 Warhawk
Curtiss P-40 Warhawk
Algemeen
Rol Jachtvliegtuig
Bemanning 1
Status
Gebruik zie tekst
Afmetingen
Lengte 9,66 m
Hoogte 3,76 m
Spanwijdte 11,38 m
Vleugeloppervlak 21,92 m²
Gewicht
Leeggewicht 2880 kg
Startgewicht 4000 kg
Krachtbron
Motor(en) 1× Allison V-1710-39 V12
Vermogen 858 kW
Prestaties
Topsnelheid 580 km/u
Klimsnelheid 11 m/s
Actieradius 1100 km
Dienstplafond 8800 m
Bewapening
Boordgeschut 6× 12,7mm-M2 Browning-machinegeweren
Bommen tot 907kg
Portaal  Portaalicoon   Luchtvaart

Het ontwerp was afgeleid uit de P-36 Hawk, waardoor het toestel snel in productie kon gaan. In de Verenigde Staten was het toestel bekend als de Warhawk, terwijl het in de Sovjet-Unie en het Verenigd Koninkrijk Tomahawk of Kittyhawk genoemd werd, afhankelijk van de variant.

Het toestel werd niet ingezet boven het Europese front, maar zag uitgebreid actie tijdens de Noord-Afrikaanse Veldtocht, en in Azië. Het werd ingezet als jachtvliegtuig, escortejager en jachtbommenwerper. Onder de gebruikers was de Militaire Luchtvaart van het Koninklijk Nederlands-Indisch Leger, dat het type van 1942 tot 1949 in dienst had.

Landen in dienst bewerken

Zie de categorie Curtiss P-40 Warhawk van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.