Camille Oostwegel

Nederlands ondernemer

Camille Léon Joseph Marie Oostwegel (Houthem-Sint Gerlach, 10 februari 1950) is een Nederlands-Limburgs horecaondernemer en kunstmecenas.

Camille Oostwegel
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam Camille Léon Joseph Marie Oostwegel
Geboren 10 februari 1950
Houthem-Sint Gerlach
Nationaliteit Nederlandse
Beroep horecaondernemer
Website Château Hotels

Biografische schets en loopbaan bewerken

Camille Oostwegel stamt uit een familie die zich in 1928 vanuit Maastricht in Houthem vestigde. Zijn grootouders bouwden er de villa Casa Blanca, ontworpen door Frits Peutz in de stijl van het functionalisme, sinds 1997 een rijksmonument en nog steeds in bezit van de familie. Zijn vader was tandarts in Houthem. Hijzelf volgde van 1969-72 een opleiding aan de Katholieke Hogere Hotelschool Maastricht (thans Hotel Management School Maastricht) en begon zijn carrière bij de van oorsprong Franse hotelketen Novotel, waar hij onder andere betrokken was bij het opzetten van de eerste hotelvestigingen buiten Frankrijk.[1]

In 1980 keerde hij terug naar Zuid-Limburg en begon in Kasteel Erenstein in Kerkrade een restaurant met vier werknemers.[2] Daarna verwierf hij nog vier monumentale complexen, sinds 1990 ondergebracht in een holding, Camille Oostwegel Château Hotels & Restaurants.

Oostwegel is gehuwd met Judith Oostwegel. Het echtpaar heeft één zoon en twee dochters, die alle drie actief zijn in het familiebedrijf. Sinds 2016 is zijn zoon Camille Oostwegel jr. mede-directeur.[3] In januari 2020 heeft Oostwegel sr. het bedrijf overgedragen aan zijn zoon.

Oostwegel Collection bewerken

Het bedrijf van Oostwegel, sinds 2016 Oostwegel Collection geheten, bezit anno 2017 drie luxe hotels en een zestal restaurants in Zuid-Limburg. Deze zijn alle gevestigd in historische kastelen, hoeves en kloosters. De gebouwen bevonden zich ten tijde van de aankoop vaak in slechte staat. Oostwegel restaureerde de gebouwen en gaf ze vervolgens een nieuwe functie als horecabedrijven. De groep telde in 2015 350 werknemers; schoonmaakwerk en tuinonderhoud zijn uitbesteed aan derden.[4]

Camille Oostwegel was/is eigenaar van:

Overige activiteiten, publicaties en onderscheidingen bewerken

Camille Oostwegel is sinds 1988 bestuurslid van de Stichting Monumentaal Erfgoed Limburg. Daarnaast is hij lid van de Compagnie des Mousquetaires d’Armagnac en bestuurslid van de Stichting Festival d'Artagnan. In 1997 werd hij Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Van 2003 tot 2020 was hij ereconsul van Frankrijk[5] In 2007 verscheen de biografie Alles moet bevochten worden van Rosalie Sprooten en John Hoenen. Drie jaar later verscheen het kookboek Les cuisines de Camille. In 2011 werd hij drager van de Franse onderscheiding Officier dans l'Ordre National du Mérite en in 2012 Officier in de Orde van Oranje Nassau. Sinds 2016 is hij lid van de raad van toezicht van het Nederlands Mijnmuseum. In 2017 ontving hij uit handen van gouverneur Theo Bovens de Provinciale Erepenning van de provincie Limburg.[6]

 
Collectie tekeningen en aquarellen Philippe van Gulpen in een kloostergang van het Kruisherenhotel

Naast de restauratie van diverse rijksmonumenten (en de aanleg van tuinen, boomgaarden en wijngaarden) ten behoeve van zijn eigen onderneming, was Oostwegel onder meer betrokken bij het herstel van het grafmonument van Pierre Cuypers in Roermond (2004-06), de restauratie van de Sint-Martinustoren in Maastricht (2004-06), de restauratie en herinrichting van het Museum aan het Vrijthof (van 1998-2014 als bestuurslid, van 2006-14 voorzitter), de herbouw van de Valkenburgse Geulpoort (2011) en de bescherming van ondergrondse mergelgroeven en schuilkapellen in Zuid-Limburg.

Als kunstliefhebber verstrekte Oostwegel kunstopdrachten aan onder anderen: Charles Eyck, Pieter d'Hont, Hans Truijen, Gèr Boosten, Leo Disch (OSB), Appie Drielsma, Alexander Taratynov, Ingo Maurer en Agnès Thurnauer. In de tuinen van Château Neercanne en Château St. Gerlach worden sinds 1997 jaarlijks beeldententoonstellingen gehouden. In 1998 organiseerde hij de expositie De terugkeer van de gouverneurs in het Bonnefantenmuseum, met elf levensgrote portretten van militaire gouverneurs van Maastricht, waarvan negen geschilderd door Johann Valentin Tischbein. Oostwegel initieerde diverse publicaties over kunst en cultuur, onder andere een monografie over de 19e-eeuwse Luikse schilder Paul-Joseph Carpay.[7] In een van de kloostergangen van het Kruisherenhotel hangt een verzameling tekeningen en aquarellen van de 19e-eeuwse Maastrichtse amateurhistoricus en tekenaar Philippe van Gulpen, door Oostwegel in de loop der jaren samengebracht.

Prijzen en onderscheidingen bewerken

Bronnen, verwijzingen bewerken

  • 'Cultureel Curriculum Vitae Camille L.J.M. Oostwegel' (online tekst op oostwegelcollection.nl)
  1. 'Het gaat om slim en conservatief ondernemen' op website entreemagazine.nl, 28 juli 2015.
  2. Over Camille Oostwegel op website oostwegelcollection.nl. Gearchiveerd op 5 september 2017.
  3. Dubbelinterview vader en zoon Oostwegel: nieuwe generatie neemt touwtjes in handen op website missethoreca.nl, 9 dec. 2016.
  4. Hotelier Camille Oostwegel: ‘Je moet in de horeca steeds iets nieuws laten zien’ op website fd.nl, 19 okt. 2015. Gearchiveerd op 17 juni 2021.
  5. 'Camille Oostwegel zwaait af als consul van Frankrijk in Limburg' op website limburger.nl, 7 feb. 2020. Gearchiveerd op 4 maart 2020.
  6. Provinciale Erepenning voor kasteelheer Camille Oostwegel op website gezien.nl, 14 juni 2017.
  7. 'Cultureel CV' op oostwegelcollection.nl.
  8. a b 'Indrukkend eerbetoon aan Camille Oostwegel sr. in Rathaus Aachen', op chapeaumagazine.com, 6 oktober 2022, geraadpleegd op 21 februari 2023. Gearchiveerd op 20 februari 2023.