CONMEBOL–UEFA Cup of Champions

voetbalcompetitie

De CONMEBOL–UEFA Cup of Champions, voorheen bekend als de Artemio Franchi Cup en ook bekend als Finalissima, is een voetbalcompetitie bestaande uit één wedstrijd tussen de Europees kampioen en Zuid-Amerikaans kampioen. Er zijn slechts drie edities gespeeld; in 1985, 1993 en 2022. In 1989 zou het Nederlands elftal als regerend Europees kampioen tegen Uruguay spelen, maar omdat er geen geschikte datum kon worden gevonden, is die wedstrijd nooit gespeeld. In december 1989 speelde Nederland wel tegen de nieuwe Zuid-Amerikaans kampioen Brazilië, maar deze wedstrijd werd niet gespeeld voor de Artemio Franchi Cup, maar was een jubileumwedstrijd in verband met het 100-jarig bestaan van de KNVB.

Finalissima
Sport Voetbal
Regio Europa
Zuid-Amerika
Bond/organisator CONMEBOL
UEFA
Eerste editie 1985
Regerend kampioen Vlag van Argentinië Argentinië (2e titel)
Recordkampioen Vlag van Argentinië Argentinië met 2 titels
Portaal  Portaalicoon   Sport

Het toernooi kan worden gezien als voorloper en opvolger van de FIFA Confederations Cup.

Op 1 juni 2022 vond de derde editie plaats, waarbij de CONMEBOL–UEFA Cup of Champions te verdienen was.

Geschiedenis bewerken

Artemio Franchi Cup bewerken

Het toernooi werd oorspronkelijk vernoemd naar de in 1983 in een auto-ongeluk gestorven Italiaanse voormalig UEFA-voorzitter Artemio Franchi. Het toernooi werd georganiseerd door de UEFA en CONMEBOL als supercup voor landenteams. Het toernooi zou elke vier jaar gespeeld worden, in afwisselend Europa en Zuid-Amerika. De eerste editie werd in 1985 gewonnen door Frankrijk, als winnaar van het EK 1984 met 2–0 in Parijs van Uruguay, als winnaar van de Copa América 1983.[1]

De editie van 1989 zou in Uruguay gespeeld worden tussen Uruguay, de winnaar van de Copa América 1987, en Nederland, de winnaar van het EK 1988. Doordat de bonden geen datum konden vinden, besloot de UEFA echter dat de wedstrijd niet zou gespeeld worden.[2] Vanaf 1989 werd de Copa América in tegenstelling tot het EK tweejaarlijks gespeeld, waardoor Brazilië zich op de Copa América 1989 al kroonde tot nieuwe Zuid-Amerikaanse kampioen. Tegen Brazilië speelde Nederland wel in december 1989, maar deze wedstrijd werd niet gespeeld voor de Artemio Franchi Cup, maar was een jubileumwedstrijd in verband met het honderdjarige bestaan van de KNVB.

In 1993 versloeg de Zuid-Amerikaanse kampioen Argentinië de Europese kampioen Denemarken na een strafschoppenreeks. Vanaf 1992 werd ook de King Fahd Cup of de FIFA Confederations Cup gespeeld, waaraan ook winnaars van overige continentale toernooien deelnamen. Op die manier hield de Artemio Franchi Cup op te bestaan. Wel werden er officieuze edities gespeeld. In 1998 won de Zuid-Amerikaanse kampioen Brazilië met 1–2 van de Europese kampioen Duitsland en in 2013 won de Europese kampioen Spanje met 3–1 in Qatar van de Zuid-Amerikaanse kampioen Uruguay. In 2016 ontstond het idee om in 2017 een wedstrijd tussen de Europese kampioen Portugal en de Zuid-Amerikaanse kampioen Chili te organiseren, maar deze wedstrijd werd nooit gespeeld. Ook ontstond er een idee voor een toernooi met vier deelnemers in 2018, maar ook dit toernooi werd nooit gespeeld in verband met de corruptiezaak bij FIFA.

Finalissima bewerken

In 2019 maakte de FIFA bekend wegens de komst van een uitgebreid WK voor clubs te stoppen de met de Confederations Cup.[3] Op 15 december 2021 ondertekenden de UEFA en CONMEBOL een memorandum van overeenstemming, waarin stond dat de winnaar van de Copa América 2021, Argentinië, het in juni 2022 in Londen zou gaan opnemen tegen de winnaar van het EK 2020, Italië, in een Finalissima.[4] Op 22 maart 2022 werd bekend dat de wedstrijd in het Wembley Stadium zou plaatsvinden en dat de te winnen trofee de naam CONMEBOL–UEFA Cup of Champions kreeg.[5][6] Die wedstrijd werd toen met 3–0 gewonnen door Argentinië. Ook in 2024 en 2028 zal de wedstrijd gespeeld worden.[7]

Wedstrijden bewerken

21 augustus 1985[8] Frankrijk   2 – 0 (1 – 0)   Uruguay Opstelling Frankrijk   Opstelling   Uruguay
Stadion: Parc des Princes,   Parijs
Toeschouwers: 20.405
Scheidsrechter:   Abel Gnecco
(winnaar EK 1984)
Rocheteau   4'
Touré   56'
(winnaar Copa América 1983) Bats, Ayache, Le Roux, Bossis, Bibard, Tusseau, Touré, Platini  , Giresse, Fernández, Rocheteau
RESERVEBANK:
Rust, Domergue, Vercruysse, Bellone, Stopyra
Rodríguez  , Batista, Pereyra   22', Gutiérrez   65', Diogo   20', Santín, Barrios   77' (  Saralegui), Bossio, Ramos, Cabrera   77' (  Dalto), Francescoli
RESERVEBANK:
Álvez, Acevedo, Montelongo, Saralegui, Dalto
   
24 februari 1993[9] Argentinië   1–1 n.v.
1–1 (1–1)
5–4 pen.
  Denemarken Opstelling Argentinië   Opstelling   Denemarken
Stadion: Estadio José María Minella,   Mar del Plata
Toeschouwers: 34.683
Scheidsrechter:   Sándor Puhl
(winnaar Copa América 1991)
Caniggia   30'
(winnaar EK 1992)
  12' (e.d.) Craviotto
Goycochea, Craviotto   71'   117' (  Saldaña), Borelli, Vázquez   22', Altamirano, Simeone   16', Mancuso, Maradona  , Rodríguez   61' (  Franco), Batistuta, Caniggia
RESERVEBANK:
Islas, Franco, Saldaña, Gorosito, Acosta
Schmeichel, Kjeldbjerg   15', Olsen, Piechnik   38' (  Nielsen   69'), Marc Rieper, Mølby, Goldbæk   17', Vilfort, Larsen   120+1' (  M. Larsen   69'), B. Laudrup, Elstrup
RESERVEBANK:
Krogh, M. Larsen, Nielsen, Tøfting, Strudal
  Pen.-serie  
Maradona  
Batistuta  
Simeone  
Mancuso  
Caniggia  
Saldaña  
  Elstrup
  Mølby
  Nielsen
  Vilfort
  Laudrup
  Goldbæk
1 juni 2022[10] Italië   0–3 (0–2)   Argentinië Opstelling Italië   Opstelling   Argentinië
Stadion: Wembley Stadium,   Londen
Toeschouwers: 87.112[11]
Scheidsrechter:   Piero Maza
Video-assistent:   Alejandro Hernández
(winnaar EK 2020) (winnaar Copa América 2021)
  28' Martínez
  45+1' Di María
  90+4' Dybala
Donnarumma, Di Lorenzo   72', Bonucci   39', Chiellini   46' (  Lazzari), Emerson   77' (  Bastoni), Pessina   62' (  Spinazzola), Jorginho, Barella   77', Bernardeschi   46' (  Locatelli), Belotti   46' (  Scamacca), Raspadori
RESERVEBANK:
Cragno, Meret, Spinazzola, Florenzi, Acerbi, Bastoni, Locatelli, Lazzari, Cristante, Pellegrini, Politano, Scamacca
E. Martínez, Molina, Romero   85' (  Pezzella), Otamendi   22', Tagliafico, Lo Celso   90' (  Dybala), Rodríquez, De Paul   76' (  Palacios), Messi, La. Martínez   85' (  Álvarez), Di María   90' (  González)
RESERVEBANK:
Armani, Rulli, Foyth, Pezzella, Li. Martínez, Mac Allister, Acuña, Palacios, Álvarez, González, Gómez, Dybala
   
Speler van de wedstrijd:   Lionel Messi

Officieus bewerken

Datum CONMEBOL Score UEFA Plaats Doelpuntenmakers
20-12-1989   Brazilië 1–0[12]   Nederland Stadion Feijenoord,   Rotterdam  : Careca
25-03-1998 2–1[13]   Duitsland Mercedes-Benz Arena,   Stuttgart  : Sampaio, Ronaldo,  : Kisten
06-02-2013   Uruguay 1–3[14]   Spanje Khalifa Internationaal Stadion,   Doha  : Fàbregas, Pedro, Pedro,  : Rodríguez

Statistieken bewerken

Finalisten bewerken

Land Confederatie Winnaar Runner-up Finales
  Argentinië CONMEBOL 2× (1993, 2022) 2
  Frankrijk UEFA 1× (1985) 1
  Denemarken 1× (1993) 1
  Uruguay CONMEBOL 1× (1985) 1
  Italië UEFA 0x 1x (2022) 1
Confederatie Winnaar
CONMEBOL 2x (1993, 2022)
UEFA 1× (1985)

Topscorers bewerken

Speler Land Goals
1. Claudio Caniggia   Argentinië 1
Paulo Dybala
Ángel Di María
Lautaro Martínez
Dominique Rocheteau   Frankrijk
José Touré