Bismutiet

Het mineraal bismutiet is een bismut-carbonaat-oxide met de chemische formule Bi₂(CO₃)O₂.

Bismutiet
Mineraal
Chemische formule	Bi2(CO3)O2
Kleur	Geel tot bruin
Streepkleur	Grijs
Hardheid	2,5 - 3,5
Gemiddelde dichtheid	6,7 - 7,4 g/cm3
Glans	Glas- tot parelmoerachtig
Opaciteit	Transparant-doorschijnend
Splijting	[001] Goed
Kristaloptiek
Kristalstelsel	Orthorombisch
Ruimtegroep	Imm2
Eenheidscel	a = 3,865 Å b = 3,862 Å c = 13,675 Å
Brekingsindices	nα = 2,120 - 2,150 nβ = 2,120 - 2,300
Dubbele breking	δ = 2,120
Overige eigenschappen
Vergelijkbare mineralen	beyeriet
Radioactiviteit	geen
Magnetisme	geen
Lijst van mineralen
Portaal    Aardwetenschappen

Naamgeving en ontdekking

Bismutiet werd genoemd naar het belangrijkste element waaruit het is opgebouwd: bismut. Het massapercentage bismut bedraagt 81,96 %. Het mineraal werd in 1841 voor het eerst beschreven, na de ontdekking ervan in het Ertsgebergte in Saksen (Duitsland).

Eigenschappen

Het transparante tot doorschijnende geel-bruine bismutiet heeft een orthorombisch kristalstelsel. De kristallen zijn redelijk klein en ze komen voor als soms fibreuze, maar meestal compacte aggregaten. De hardheid is 2,5 tot 3,5 op de schaal van Mohs en de gemiddelde relatieve dichtheid bedraagt 7,0 g/cm³.

Bismutiet is noch magnetisch, noch radioactief.

Voorkomen en verspreiding

Bismutiet wordt voornamelijk aangetroffen in hydrothermale aders en in bismut- en bismutinietrijke pegmatieten. Het is tevens een van de oxidatieproducten van het mineraal bismutiniet.

Het wordt op vrij veel plaatsen ter wereld gevonden: Duitsland, Frankrijk, Portugal, Italië, Groot-Brittannië, Armenië, Kazachstan, China, Rusland, Australië, Madagaskar, Mozambique, Namibië, Bolivia, Argentinië, Canada en de Verenigde Staten.

Zie ook

• Lijst van mineralen

Externe links

• (en) Mindat.org
• (en) Webmineral.com

Mediabestanden

Zie de categorie Bismutite van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.