Atlantis: De verzonken stad

film van Walt Disney Studios
(Doorverwezen vanaf Atlantis: De Verzonken Stad)

Atlantis: De verzonken stad (originele titel Atlantis: The Lost Empire) is een Amerikaanse animatiefilm uit 2001, geproduceerd door Disney. Het is de 41ste avondvullende Disney-animatiefilm. De film duurt 92 minuten. De hoofdregisseur was Kirk Wise.

Atlantis: De verzonken stad
Atlantis: The Lost Empire
Atlantis: De verzonken stad
(Filmposter op en.wikipedia.org)
Regie Gary Trousdale
Kirk Wise
Producent Don Hahn
Scenario Tab Murphy
Verhaal Kirk Wise
Gary Trousdale
Joss Whedon
Bryce Zabel
Jackie Zabel
Tab Murphy
Gebaseerd op Atlantis
Hoofdrollen Michael J. Fox
James Garner
Cree Summer
Don Novello
Phil Morris
Claudia Christian
Jacqueline Obradors
Florence Stanley
David Ogden Stiers
John Mahoney
Jim Varney
Corey Burton
Leonard Nimoy
Muziek James Newton Howard
Montage Ellen Keneshea
Productiebedrijf Walt Disney Pictures
Walt Disney Feature
Animation
Distributie Buena Vista Pictures
Première Vlag van Verenigde Staten 3 juni 2001
Vlag van Nederland 15 november 2001
Vlag van België 28 november 2001
Genre Animatie
Speelduur 96 minuten
Taal Engels
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Budget US$ 90-120 miljoen
Aantal bezoekers US$ 186 miljoen[1]
Gewonnen prijzen 1
Overige nominaties 12
Vervolg Atlantis: Milo's Avontuur (2003)
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

De film combineert elementen van sciencefiction en actiefilms met de legende van het verzonken eiland Atlantis.

Verhaal bewerken

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

De film begint in een ver verleden, en toont de ondergang van Atlantis. Terwijl de bevolking redding en dekking zoekt, ziet het meisje Kida hoe haar moeder zich opoffert om met de kracht van een kristal een deel van het eiland te redden.

Het verhaal verplaatst zich vervolgens naar het jaar 1914. De jonge taalkundige/cartograaf Milo James Thatch werkt aan zijn theorie over het bestaan van Atlantis. Hij denkt aanwijzingen over de locatie gevonden te hebben dankzij een oud dagboek, het Sheppard's Journal. Hij probeert een expeditie op touw te zetten, maar niemand neemt hem serieus. Alleen Preston B. Whitmore, een vriend van Milo’s grootvader, toont interesse. Hij onthult dat hij en Milo’s grootvader, Thaddeus Thatch, al langere tijd een expeditie hadden gepland om Atlantis te vinden. Deze kon niet doorgaan omdat Thaddeus stierf en dus wil Whitmore dat Milo nu zijn plaats inneemt. Andere leden van de expeditie zijn de commandant Lyle Rourke, zijn assistente Helga Sinclair, de Italiaanse explosievenexpert Vincenzo "Vinny" Santorini, een doorgedraaide Franse geoloog Gaetan "Mol" Molière, de arts Dr. Joshua Sweet, de monteur Audrey Ramirez, de kok Jebidiah Allerdyce "Cookie" Farnsworth en de cynische communicatie-expert Wilhelmina Packard.

De expeditie vertrekt per schip naar de in het dagboek omschreven locatie, alwaar ze per duikboot verdergaan. De duikboot wordt echter aangevallen door een robotische Leviathan waarbij de meeste bemanningsleden omkomen. Milo’s team haalt het wel en vindt een onderzeese grot. Deze grot leidt uiteindelijk naar Atlantis, of wat daarvan over is. De groep wordt welkom geheten door Kida, die nauwelijks is verouderd sinds de dag dat het eiland wegzonk in zee.

Kida ontdekt al snel dat Milo in staat is de oude teksten in de tempels van Atlantis te lezen, iets dat haar volk al lang is vergeten. Ze hoopt dat hij in de teksten iets kan vinden dat de stad kan redden. Ze ontdekken dat de stad wordt beschermd door het “Hart van Atlantis”: het magische kristal dat Kida’s moeder ooit gebruikte om de stad te redden, en waar alle blauwe kristallen die de Atlantianen bij zich dragen mee verbonden zijn. Dit Hart houdt ook alle Atlantianen jong.

Al snel blijkt dat vele leden van Milo’s team heel andere bedoelingen hebben. Ze willen de rijkdommen van de stad stelen en zeker dit Hart van Atlantis. Kida wordt gedwongen hen het Hart te tonen. Eenmaal in de kamer waar het Hart ligt, fuseert ze ermee, en verandert in een kristallen gedaante. Rourke laat haar in een metalen kist stoppen voor transport. Zonder het Hart zal de stad snel sterven. Milo slaagt erin Vincenzo, Mol, Joshua, Audrey, Jebidiah en Wilhelmina te overtuigen van hun fout en ze keren zich tegen Rourke en Helga. Rourke en Helga vertrekken met Kida en hun handlangers.

De koning van Atlantis waarschuwt Milo voor de gevaren van het Hart van Atlantis; hijzelf probeerde het ooit als wapen te gebruiken, wat de stad bijna fataal werd. Milo leert de Atlantianen hoe ze de oude vliegende oorlogsmachines in de stad moeten gebruiken, waarna de groep een aanval opent op Rourke, Helga en hun handlangers, die net bezig zijn via een uitgedoofde vulkaan terug te keren naar de oppervlakte. Rourke wil zich door niets laten tegenhouden en gooit Helga uit zijn ballon om de lading te verlichten. Helga maakt een fatale val, maar kan met haar laatste kracht de ballon stukschieten. Milo verslaat Rourke vervolgens door hem in kristal te veranderen met behulp van het Hart van Atlantis.

Door het gevecht wordt de vulkaan weer actief. Milo brengt Kida terug naar de stad, waarna ze het Hart van Atlantis gebruikt om een verdedigingsmuur te maken tegen de lava uit de vulkaan. Nadien worden zij en het Hart weer gescheiden.

Milo besluit in Atlantis te blijven terwijl de anderen teruggaan naar de bovenwereld. Wel geeft hij de anderen een brief mee aan Whitmore. Hij en het team besluiten te doen alsof hun expeditie is mislukt, zodat niemand Atlantis nog lastig zal vallen.

Rolverdeling bewerken

Acteur Personage   Nederlandse stem   Vlaamse stem
Michael J. Fox Milo Thatch Hans Somers Michael Pas
Cree Summer Prinses Kidagakash Nedakh Katja Schuurman Vicky Florus
John Mahoney Preston B. Whitmore Wim van Rooij Warre Borgmans
Leonard Nimoy Koning van Atlantis Ton Lutz Alex Wilequet
James Garner Commandant Lyle Rourke Peter Blok Vic De Wachter
Claudia Christian Assistente Helga Sinclair Inge Ipenburg Ann Ceurvels
Jim Varney Kok Jebidiah Allerdyce "Cookie" Farnsworth Frits Lambrechts Tuur De Weert
Don Novello Explosievenexpert Vincenzo "Vinny" Santorini Erik van Muiswinkel Johan Terryn
Corey Burton Geoloog Gaetan "Mol" Molière Jan Nonhof Marc Lauwrys
Jacqueline Obradors Monteur Audrey Ramirez Cystine Carreon An Jordens
Phil Morris Dokter Joshua Sweet Ruurt de Maesschalck Peter Van De Velde
Florence Stanley Communicatie-expert Wilhelmina Packard Heddy Lester Camilia Blereau
David Ogden Stiers Harcourt Jérôme Reehuis Raymond Bossaerts

Achtergrond bewerken

Productie bewerken

Ter voorbereiding van de productie van de film, bezochten de filmmakers enkele musea en bestudeerden oude militaire installaties uit de vroege 20e eeuw. Ook bezocht de groep de grotten in Carlsbad Caverns National Park om inspiratie op te doen voor de ondergrondse grot in de film.

Voor het uiterlijk van Atlantis wilden de producers afstand doen van het klassieke beeld van Oud-Griekse gebouwen. In plaats daarvan werd de architectuur van oude beschavingen uit China, Zuid-Amerika en het Midden-Oosten als basis gebruikt.

Het personage Milo vertoont enkele gelijkenissen met Dr. Marc Okrand, de taalkundige die voor de film de fictieve Atlantiaanse taal bedacht. Volgens Okrand maakte tekenaar John Pomeroy enkele schetsen van hem daar hij zelf niet wist hoe een taalkundige eruitzag. Pomeroy beweerde op zijn beurt ook zichzelf als basis te hebben gebruikt voor de film.[2] Een interessant gegeven over de personages in de film is dat maar weinig van hen jonger zijn dan 30 jaar; iets wat zeldzaam is voor een Disneyproductie. Atlantis is een van de laatste Disneyfilms waarin een personage rookt; Packard, een van de bijpersonages, steekt geregeld een sigaret op. Het personage Molière was oorspronkelijk een professioneel en serieus karakter, tot een van de tekenaars van hem een klein gestoord mannetje maakte.[3]

Een scène aanvankelijk gepland voor de film, was een waarin een groep vikingen Atlantis aanvalt. Een van hen heeft het dagboek bij zich dat later in de film gebruikt wordt om Atlantis terug te vinden.

De wapens in de film zijn grotendeels correct gezien de tijdsperiode.

Reacties bewerken

Het productiebudget van Atlantis: De verzonken stad bedroeg ongeveer $140 miljoen. Wereldwijd bracht de film $186 miljoen op.[4] Gemiddeld vloeit ongeveer 55% van de bioscoopopbrengsten terug naar de producent. Voor Atlantis betekent dat de film pas winstgevend zou zijn bij een bioscoopopbrengst van ongeveer $255 miljoen. Echter, dit is buiten de eventuele opbrengsten van (toen nog) videobanden en dvd gerekend. De verhuur en verkoop van videobanden en dvd leverde per medio 2003 $157 miljoen op. Welk percentage daarvan terugvloeit naar de producent is niet bekend.

De film kreeg gemengde reacties van critici. Op Rotten Tomatoes scoort de film 46% aan goede beoordelingen.[5] Sommige critici vonden dat de film sterk leek op de Japanse animeserie Nadia: The Secret of Blue Water, zoals de personages en de hoofdlijn van het verhaal.[6]

Spin-offs en vervolgen bewerken

De film zou aanvankelijk opgevolgd gaan worden door een animatieserie getiteld Team Atlantis. Vanwege de teleurstellende opbrengst van de film werd deze serie geschrapt. In 2003 kwam Disney wel met de direct-naar-video vervolgfilm Atlantis: Milo's Avontuur, welke bestaat uit losse verhalen gebaseerd op scenario’s geschreven voor de televisieserie.

Verder verschenen er twee videospellen over de film: Atlantis The Lost Empire: Trial by Fire en Atlantis The Lost Empire: Search for the Journal

Prijzen en nominaties bewerken

Prijs Categorie Genomineerde(n) Resultaat
Annie Awards Individual Achievement in Directing Gary Trousdale, Kirk Wise genomineerd
Individual Achievement in Storyboarding Chris Ure genomineerd
Individual Achievement in Production Design David Goetz genomineerd
Individual Achievement in Effects Animation Marlon West genomineerd
Individual Achievement in Voice Acting - Female Florence Stanley genomineerd
Individual Achievement in Voice Acting - Male Leonard Nimoy genomineerd
DVD Exclusive Awards Original Retrospective Documentary Michael Pellerin genomineerd
Golden Reel Award Beste geluidsmontage Gary Rydstrom, Michael Silvers, Mary Helen Leasman, John K. Carr, Shannon Mills, Ken Fischer, David C. Hughes, Susan Sanford gewonnen
Online Film Critics Society Awards Beste animatiefilm genomineerd
Political Film Society Democracy genomineerd
Peace genomineerd
World Soundtrack Awards Beste originele lied voor een film Diane Warren, James Newton Howard genomineerd
Young Artist Awards Beste familiefilm genomineerd

Externe link bewerken