Arduin van Ivrea

politicus

Arduin van Ivrea (955 - 1015) was een lid van het Huis Ivrea, zoon van Dado, graaf van Pombia en alzo verre nazaat van Berengarius II.

De versterkte kerk van Santa Croce in Sparone, ook bekend als de Rocca di Sparone of Rocca di Arduino, is de plaats waar volgens de traditie Arduin zich verdedigde tijdens een belegering door keizer Hendrik II de Heilige.

Levensloop bewerken

In 990 werd Arduin co-markgraaf van Ivrea. Mogelijk werd hij als achterneef van de markgraaf medeheerser. Na de dood van markgraaf Koenraad van Ivrea in 1001 werd hij de opvolger in de Noord-Italiaanse mark.

Hij werd in het jaar 997 geëxcommuniceerd voor de moord op de bisschop van Vercelli.

Na de dood van de Rooms-Duitse keizer Otto III liet Arduin zich tot (tegen)koning van Italië verkiezen. De meeste Italiaanse edelen stonden echter aan de zijde van de nieuwe Rooms-Duitse koning Hendrik II, die koning was van Rijks-Italië. Deze stuurde een troepenmacht onder leiding van Otto I van Karinthië die in 1003 een nederlaag opliep tegen Arduin.

In 1004 trok Hendrik zelf op tegen Arduin, kon gewapenderhand de overmacht behalen en liet zich in Pavia tot koning van Italië kronen.

Arduin heeft de rest van zijn leven eerder als een dolende ridder doorgebracht en heeft ten slotte onderdak gevraagd en gekregen in een klooster, waar hij in 1015 overleed.