Wikipedia

1. FC Kaiserslautern

voetbalclub uit Duitsland

1. FC Kaiserslautern is een Duitse voetbalclub uit Kaiserslautern, gelegen in de deelstaat Rijnland-Palts. De club is viervoudig landskampioen. Kaiserslautern speelde van 1963 tot 1996 onafgebroken in de Bundesliga en komt tegenwoordig uit in de 2. Liga (2022-23). De club speelt op de Betzenberg in het Fritz Walter Stadion, vernoemd naar de aanvoerder van het Duitse nationale team dat in 1954 de wereldbeker won. In dit stadion werden voor het Wereldkampioenschap voetbal 2006 ook enkele wedstrijden afgewerkt.

1. FC Kaiserslautern
1. FC Kaiserslautern
Naam 1. Fußball-Club Kaiserslautern e.V.
Bijnaam Die roten Teufel
(de rode duivels)
Opgericht 2 juni 1900
Plaats Kaiserslautern, Rijnland-Palts
Stadion Fritz Walter Stadion
Capaciteit 49.850
Aantal leden 25.100 (16-07-2023)
Voorzitter Vlag van Duitsland Wolfgang Erfurt
Algemeen directeur Vlag van Duitsland Thomas Hengen
Technisch directeur Vlag van Tunesië Vlag van Duitsland Enis Hajri
Trainer Vlag van Duitsland Friedhelm Funkel
(Hoofd)sponsor Allgäuer Latschenkiefer
Competitie 2. Bundesliga
Website fck.de
Thuis
Uit
Alternatief
Geldig voor 2023/24
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Geschiedenis bewerken

Vooroorlogse geschiedenis bewerken

De club ontstond op 28 mei 1929 door een fusie tussen FV 1900 Kaiserslautern en SV Phönix 1910. De fusieclub nam aanvankelijk de naam FV Phönix Kaiserslautern aan en veranderde deze op 31 juli in de huidige naam. Na twee jaar in de tweede klasse promoveerde de club in 1931 naar de hoogste klasse van de Saarcompetitie. Na een vierde plaats werd de club vice-kampioen in 1932/33 achter FK Pirmasens. Hierdoor plaatste de club zich voor de Zuid-Duitse eindronde, waarin ze laatste werden in de groepsfase. Na dit seizoen kwam de NSDAP aan de macht in Duitsland. De competitie werd grondig geherstructureerd en de Gauliga werd ingevoerd als nieuwe hoogste klasse. Kaiserslautern werd ingedeeld in de Gauliga Südwest. Na een middenmootplaats degradeerde de club in 1934/35. In 1937 promoveerde de club weer maar werd meteen terug naar de Bezirksliga verwezen. Terug in de tweede klasse kreeg de club versterking van Fritz Walter, die tot een van de grootste spelers van de club ooit zou uitgroeien, in zijn eerste wedstrijd tegen SV Niederauerbach scoorde hij vier keer. De club werd kampioen en keerde terug in de Gauliga, die nu in twee groepen opgesplitst werd en de club eindigde nu eerste samen met Borussia VfB Neunkirchen. De wedstrijd om de groepswinst werd met 4:1 gewonnen, maar in de finale om de algemene titel moesten ze het onderspit delven voor Kickers Offenbach. Op 14 juli 1940 speelde Walter zijn eerste wedstrijd voor het nationaal elftal tegen Roemenië (uitslag 9-3 en 3 goals van Walter), en werd zo de eerste internationaal van de club. Het volgende seizoen moest de club de titel aan FV 03 Saarbrücken laten. Om oorlogsredenen werd de Gauliga opgesplitst en vanaf 1941 speelde de club in de Gauliga Westmark. Met zes punten voorsprong op FV Metz werd de club meteen autoritair kampioen en plaatste zich voor de eindronde om de Duitse landstitel. Na een overwinning op SV Waldhof 07 verloren ze dan met 9:3 van FC Schalke 04. Noemenswaardig dat seizoen was ook een 26:0 overwinning op FK Pirmasens, dat zich daarop zelfs uit de competitie terugtrok. Walter scoorde hier 13 keer. Vele spelers verlieten de club om zich bij het leger te voegen, wat het volgende jaar resulteerde in een vijfde plaats. In 1943/44 werden ze zelfs laatste. Voor het laatste seizoen zou de club een oorlogsfusie (Kriegsspielgemeinschaft) aangaan met VfR Kaiserslautern en TSG Kaiserslautern, maar de competitie werd nooit gespeeld wegens het nakende einde van de oorlog.

Oberliga bewerken

In oktober 1945 kwamen Fritz Walter en zijn broer Ludwig terug uit krijgsgevangenschap in Roemenië. Een aantal spelers uit het eerste elftal waren gesneuveld tijdens de oorlog (Theobald Baumann, Herbert Rasch en Heinrich Schaub). Alle Duitse voetbalclubs werden na het einde van de oorlog ook ontbonden. Onder leiding van Fritz Walter werd 1. FC echter weer heropgericht. De club trainde nu op de Sportanlage auf dem Erbsenberg, de thuishaven van VfR Kaiserslautern. Het eigen terrein Betzenberg was in beslag genomen en heette nu Stade Monsabert, naar een Franse generaal. In de winter van 1945/46 kregen ze het terrein terug. De clubs van de voormalige Gauliga Südwest besloten in december 1945 om de competitie terug op te nemen naar het voorbeeld van de Oberliga Süd, die een maand eerder van start gegaan was. De zogenaamde Oberliga Saar-Pfalz-Hessen startte op 6 januari 1946. De eerste wedstrijd won FCK met 10:0 van SV Phönix 03 Ludwigshafen. Aan het einde van het seizoen eindigde de club tweede achter 1. FC Saarbrücken. Het volgende seizoen heette de competitie Zonenliga en bestond uit twee reeksen. FCK werd glansrijk groepswinnaar en in de finale om de titel maakte de club VfL Konstanz twee keer met de grond gelijk (8-1 en 4-8).

In 1947/48 ging de Oberliga Südwest pas echt van start en vonden er ook opnieuw eindrondes plaats. Er waren nog steeds twee reeksen en FCK won de finale van Fortuna Rastatt en plaatste zich voor de eindronde. Na overwinningen op TSV 1860 München en SpVgg Neuendorf bereikte FCK de finale en verloor deze van 1. FC Nürnberg. Ook het volgende seizoen werd de club groepswinnaar en won de finale tegen Fortuna Freiburg. In de eindronde won de club eerst van FC St. Pauli en verloor dan in de halve finale van Borussia Dortmund. In 1949/50 werd FCK na een nieuwe titel al uitgeschakeld in de kwartfinale door VfB Stuttgart.

Vanaf 1950-51 bestond de Oberliga Südwest nog maar uit één reeks en met zeven punten voorsprong op VfR Wormatia Worms won de club al de vijfde titel op rij. De eindronde werd geherstructureerd en nu in groepsfase beslecht. Enkel op de laatste speeldag, toen de club al zeker was van de groepswinst, werd verloren van Schalke 04. In de finale om de titel werd SC Preußen Münster nipt met 2-1 verslagen en zo kroonde de club zich voor het eerst tot landskampioen.

 
Standbeeld van de vijf Kaiserslautern-helden die wereldkampioen werden in 1954. Van links naar rechts: Werner Liebrich, Fritz Walter, Werner Kohlmeyer, Horst Eckel, Ottmar Walter.

Na een derde plaats werden ze in 1952-53 opnieuw kampioen van de Oberliga en later ook landskampioen. Een jaar later stond FCK opnieuw in de finale om de titel en kreeg hier nu een pandoering van Hannover 96 dat met 1-5 won. Ondanks deze nederlaag en ook vele protesten in de media selecteerde bondscoach Sepp Herberger vele spelers van FCK voor het WK in Zwitserland. Met Fritz Walter, Ottmar Walter, Werner Liebrich, Horst Eckel en Werner Kohlmeyer telde het nationaal elftal vijf spelers van FCK. Zijn team bereikte de finale, die de geschiedenis inging als das Wunder von Bern, en won voor West-Duitsland de eerste wereldtitel. De club ging verder op zijn elan en speelde een jaar later de derde opeenvolgende titelfinale, maar verloor nu tegen Rot-Weiss Essen. De volgende twee seizoenen won de club nog de Oberliga, maar werd in de groepsfase van de eindronde steeds derde.

Na een vice-titel in 1957-58 mocht de club wel nog naar de eindronde, maar werd nu in de voorronde uitgeschakeld door 1. FC Köln. De volgende jaren domineerden FK Pirmasens, Borussia VfB Neunkirchen en 1. FC Saarbrücken de competitie. In 1961 bereikte de club wel de finale van de DFB-Pokal, die verloren werd van Werder Bremen. In het laatste Oberligaseizoen werd de club wel kampioen. De timing kon niet beter zijn want na dit jaar werd de Bundesliga ingevoerd en omdat de Oberliga Südwest zwakker werd bevonden dan de Oberliga Nord, Süd en West kregen ze slechts twee startplaatsen.

Bundesliga bewerken

Na drie middelmatige seizoenen ging de club goed van start in 1966-67, toen ze na vijf speeldagen aan de leiding stonden. Aan het einde van het seizoen werd de club vijfde. De volgende jaren eindigde de club weer in de middenmoot en vocht zelfs tegen degradatie. In 1972 speelde de club opnieuw de bekerfinale en verloor deze met 0-5 van Schalke 04. De club mocht later dat jaar wel voor het eerst Europa in. Stoke City won met 3-1 en leek de droom al vroeg te stoppen, maar bij de terugwedstrijd werd het 4-0. De club overleefde nog twee rondes en stond in de kwartfinale tegen landgenoot Borussia Mönchengladbach, waar ze een 7-1 pandoering van kregen en uitgeschakeld werden. De volgende jaren draaide de club in de subtop mee. Op 20 oktober 1973 speelde de club een van zijn beroemdste wedstrijden. Tegen Bayern München stond het na 57 minuten 1:4, maar de wervelende spelers van FCK draaiden de situatie nog om en slaagden erin om met 7:4 te winnen. In 1978/79 werden ze voor het eerst derde en bereikte een jaar later opnieuw de kwartfinale van de UEFA Cup, waar ze ook nu weer door een Duitse ploeg gestopt werden (Bayern München). Ook de volgende jaren bleef de club in de topvier meedraaien. In 1981 betaalde de club met de transfer van Norbert Eilenfeldt voor het eerst meer dan een miljoen mark voor een speler en in de UEFA Cup van 1981/82 werd onder andere Real Madrid met 5:0 verslagen en bereikte 1. FC Kaiserslautern voor het eerst de halve finale, die van IFK Göteborg verloren werd. Vanaf 1984 gingen de noteringen echter achteruit en in 1988 lonkte de degradatie. De volgende jaren ging het echter weer iets beter en in 1990 won de club voor het eerst de beker. In de finale was de ploeg van trainer Karl-Heinz Feldkamp met 3-2 te sterk voor Werder Bremen. De doelpunten kwamen op naam van Bruno Labbadia (2) en Stefan Kuntz.

Een jaar later werd de club verrassend nog eens kampioen, Stefan Kuntz werd gekozen tot Duits voetballer van het jaar en het hele elftal werd tot sportteam van het jaar uitgeroepen in Duitsland. Na twee subtopplaatsen werd de club in 1993/94 vicekampioen achter Bayern München. Nadat het volgende seizoen ook nog de vierde plaats behaald werd verlieten Stefan Kuntz en Ciriaco Sforza de club, wat een aderlating voor de club bleek te zijn die het hele seizoen tegen degradatie streed. Op de laatste speeldag kwam het erop aan te winnen tegen rechtstreekse concurrent Bayer 04 Leverkusen, maar het eindigde in een gelijkspel. De club degradeerde voor het eerst uit de Bundesliga. Nauwelijks een week later won de club wel voor de tweede keer de Duitse beker.

Otto Rehhagel werd trainer van de club, waarvan de kern grotendeels samen gebleven was. In de Europese beker werd de club meteen door Rode Ster Belgrado verslagen en ook in de DFB-Pokal verloor Kaiserslautern meteen van derdeklasser SpVgg Greuther Fürth, maar in de competitie liep alles op rolletjes en de club werd op soevereine wijze kampioen. Op de laatste speeldag werd met 7-6 gewonnen van SV Meppen, de doelpuntenrijkste wedstrijd uit de geschiedenis van de 2. Bundesliga.

Bij de terugkeer in de Bundesliga versloeg Kaiserslautern op de eerste speeldag Bayern München en de Rekordmeister zou het hele seizoen achter FCK aan lopen. Vanaf de vierde speeldag kwam de club alleen aan de leiding en gaf deze plaats niet meer af. De club verloor net als in het voorgaande seizoen slechts vier wedstrijden. Het volgende seizoen bereikten ze de kwartfinale van de Champions League, waarin ze van Bayern München verloren en in de competitie eindigde FCK vijfde. Ook het volgende seizoen werd de club vijfde. Bij een slechte seizoensstart in 2000/01 werd Rehhagel aan de kant gezet. De club maakte het seizoen wel nog goed door achtste te eindigden en de halve finale van de UEFA Cup te halen, waarin ze verloren van Deportivo Alavés. Het volgende seizoen begon de club met een zegereeks van 7 wedstrijden op rij, wat een record was, maar aan het einde van het seizoen werden ze pas zevende.

Degradatie-In 2003 kwam de club in financiële problemen bewerken

De nieuwe voorzitter, René C. Jäggi, kon een faillissement net voorkomen. Degradatie leek vast te staan, maar met de hulp van trainer Eric Gerets kon Kaiserslautern zich redden. In 2006 degradeerde de club alsnog. Dit was de tweede keer in de geschiedenis. In het seizoen 2007/08 stond de club bijna het hele jaar op een degradatieplaats. Op de laatste speeldag won de club echter met 3-0 van de nummer twee in de stand, 1. FC Köln, en kon zo lijfsbehoud verzekeren. Na de titel in 2010 promoveerde de club weer naar de Bundesliga. Kaiserslautern werd in het eerste seizoen zevende, maar in het tweede seizoen volgde een nieuwe degradatie. In het seizoen 2012-13 liep de club nipt promotie mis. In de play-offs om promotie/degradatie, over twee duels, verloor de club van TSG Hoffenheim (2-5). Na enkele seizoenen in de subtop van de 2. Liga zakte Kaiserslautern verder weg. In het seizoen 2017-18 eindigde de club als laatste in de competitie. Dat betekende rechtstreekse degradatie naar de 3. Liga. Op 15 juni 2020 diende het bestuur een faillissementsaanvraag in. In in 2021-2022 promoveerde Kaiserslautern weer naar de 2. Liga.

Erelijst bewerken

1951, 1953, 1991, 1998
1997, 2010
1990, 1996
1991
1997
1947, 1948, 1949, 1950, 1951, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1963
1942
  • Südwestpokal
1979, 1997, 2019

Eindklasseringen vanaf 1964 (grafiek) bewerken

  • 1964 12e
    Bundesliga
  • 1965 13e
    Bundesliga
  • 1966 15e
    Bundesliga
  • 1967 5e
    Bundesliga
  • 1968 16e
    Bundesliga
  • 1969 15e
    Bundesliga
  • 1970 10e
    Bundesliga
  • 1971 8e
    Bundesliga
  • 1972 7e
    Bundesliga
  • 1973 9e
    Bundesliga
  • 1974 6e
    Bundesliga
  • 1975 13e
    Bundesliga
  • 1976 7e
    Bundesliga
  • 1977 13e
    Bundesliga
  • 1978 8e
    Bundesliga
  • 1979 3e
    Bundesliga
  • 1980 4e
    Bundesliga
  • 1981 4e
    Bundesliga
  • 1982 4e
    Bundesliga
  • 1983 6e
    Bundesliga
  • 1984 12e
    Bundesliga
  • 1985 11e
    Bundesliga
  • 1986 11e
    Bundesliga
  • 1987 7e
    Bundesliga
  • 1988 14e
    Bundesliga
  • 1989 9e
    Bundesliga
  • 1990 12e
    Bundesliga
  • 1991 1e
    Bundesliga
  • 1992 5e
    Bundesliga
  • 1993 8e
    Bundesliga
  • 1994 2e
    Bundesliga
  • 1995 4e
    Bundesliga
  • 1996 16e
    Bundesliga
  • 1997 1e
    2. Bundesliga
  • 1998 1e
    Bundesliga
  • 1999 5e
    Bundesliga
  • 2000 5e
    Bundesliga
  • 2001 8e
    Bundesliga
  • 2002 7e
    Bundesliga
  • 2003 14e
    Bundesliga
  • 2004 13e
    Bundesliga
  • 2005 12e
    Bundesliga
  • 2006 16e
    Bundesliga
  • 2007 6e
    2. Bundesliga
  • 2008 13e
    2. Bundesliga
  • 2009 7e
    2. Bundesliga
  • 2010 1e
    2. Bundesliga
  • 2011 7e
    Bundesliga
  • 2012 18e
    Bundesliga
  • 2013 3e
    2. Bundesliga
  • 2014 4e
    2. Bundesliga
  • 2015 4e
    2. Bundesliga
  • 2016 10e
    2. Bundesliga
  • 2017 13e
    2. Bundesliga
  • 2018 18e
    2. Bundesliga
  • 2019 9e
    3. Liga
  • 2020 10e
    3. Liga
  • 2021 14e
    3. Liga
  • 2022 3e
    3. Liga
  • 2023 9e
    2. Bundesliga
  • Niveau 1
  • Niveau 2
  • Niveau 3
Legenda niveautijdlijn
Liga Seizoen 1963/64 t/m 1973/74 Seizoen 1974/75 t/m 1993/94 Seizoen 1994/95 t/m 2007/08 Seizoen 2008/09 tot heden Opmerking
Bundesliga Niveau I Niveau I Niveau I Niveau I
2. Bundesliga -- Niveau II Niveau II Niveau II
3. Liga -- -- -- Niveau III
Regionalliga Niveau II -- Niveau III Niveau IV
Oberliga -- Niveau III * Niveau IV Niveau V * vanaf 1978/79

Eindklasseringen bewerken

Seizoen № Niveau Divisie Duels Winst Gelijk Verlies Doelsaldo Punten Topscorer DFB Pokal
1995–96 17 I Bundesliga 34 7 11 16 43–68 32   Pavel Kuka (10)  
1996–97 1 II 2. Bundesliga 34 19 11 4 74–28 68   Pavel Kuka (14) 1e ronde
1997–98   I Bundesliga 34 19 11 4 63–39 68   Olaf Marschall (21) 8e finale
1998–99 5 34 17 6 11 51–47 57   Olaf Marschall (12) 2e ronde
1999–00 5 34 15 5 14 54–59 50   Youri Djorkaeff (12) 2e ronde
2000–01 8 34 15 5 14 49–54 50   Miroslav Klose /   Vratislav Lokvenc (9) 2e ronde
2001–02 7 34 17 5 12 62–53 56   Miroslav Klose (16) kwartfinale
2002–03 14 34 10 10 14 40–42 40   Miroslav Klose (9) Finale
2003–04 15 34 11 6 17 39–62 36   Miroslav Klose (10) 1e ronde
2004–05 12 34 12 6 16 43–52 42   Ioannis Amanatides /   Feridoon Zandi /   Halil Altintop (6) 2e ronde
2005–06 16 34 8 9 17 47–71 33   Halil Altintop (20) 8e finale
2006–07 6 II 2. Bundesliga 34 13 14 7 48–34 53   Noureddin Daham /   Tamas Hajnal (7) 2e ronde
2007–08 13 34 9 12 13 37–37 39   Josh Simpson (6) 2e ronde
2008–09 7 34 15 7 12 53–48 52   Erik Jendrisek (14) 1e ronde
2009–10 1 34 19 10 5 56–28 67   Erik Jendrisek (15) 8e finale
2010–11 7 I Bundesliga 34 12 7 14 48–51 46   Srdjan Lakic (16) kwartfinale
2011–12 18 34 4 11 19 24–54 23   Itay Schechter /   Pierre de Wit (3) 8e finale
2012–13 3 II 2. Bundesliga 34 15 13 6 55–33 58[1]   Mohamadou Idrissou (17) 2e ronde
2013–14 4 34 15 9 10 55–39 54   Simon Zoller /   Mohamadou Idrissou (13) halve finale
2014–15 4 34 14 14 6 45–31 56   Srdjan Lakic /   Alexander Ring /   Philip Hofmann (6) 8e finale
2015–16 10 34 12 9 13 49–47 45   Kacper Przybylko /   Ruben Jenssen 2e ronde
2016–17 13 34 10 11 13 29–33 41   Jacques Zoua /   Osayamen Osawe (6) 1e ronde
2017–18 18 34 9 8 17 42–55 35   Sebastian Andersson (12) 2e ronde
2018–19 9 III 3. Liga 38 13 12 13 49-51 51   Christian Kühlwetter (12) 1e ronde
2019–20 10 38 14 13 11 59-54 55   Christian Kühlwetter (14) 8e finale
2020–21 14 38 8 19 11 47-52 43   Marvin Pourie (11) 1e ronde
2021-22 3 38 18 9 9 56-27 63   Terrence Boyd (15) 1e ronde
2022-23 9 II 2. Bundesliga 34 11 12 11 47-48 50   Terrence Boyd (13) 1e ronde

FC Kaiserslautern in Europa bewerken

  Zie Lijst van Europese wedstrijden van 1. FC Kaiserslautern voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

FC Kaiserslautern speelt sinds 1972 in diverse Europese competities. Hieronder staan de competities en in welke seizoenen de club deelnam:

1998/99
1991/92
1990/91, 1996/97
1972/73, 1976/77, 1979/80, 1980/81, 1981/82, 1982/83, 1983/84, 1992/93, 1994/95, 1995/96, 1999/00, 2000/01, 2003/04
2002
1962/63

Spelers records bewerken

Top-5 meest gespeelde wedstrijden
Nr. Land Naam Positie Periode Aantal
1.   Duitsland Werner Melzer Middenvelder 1974-1986 447
2.   Duitsland Dietmar Schwager† Verdediger 1964-1976 398
3.   Duitsland Axel Roos Verdediger 1984-2001 397
4.   Duitsland Ernst Diehl Verdediger 1967-1978 390
5.   Duitsland Josef Pirrung† Middenvelder 1967-1981 377
Top-5 Doelpuntenmakers
Nr. Land Naam Periode Aantal
1.   Duitsland Ottmar Walter† 1940-1942 /1947-1959 264
2.   Duitsland Fritz Walter† 1937-1959 235
3.   Duitsland Werner Baßler† 1938 // 1957 163
  Duitsland Willi Wenzel† 1949-1962 163
5.   Duitsland Klaus Toppmöller 1972-1980 138

stand: 01-03-2024

Bekende (oud-)spelers bewerken

Internationals bewerken

De navolgende voetballers kwamen als speler van 1. FC Kaiserslautern uit voor een vertegenwoordigend Europees A-elftal. Tot op heden[2] is Fritz Walter degene met de meeste interlands achter zijn naam. Hij kwam als speler van 1. FC Kaiserslautern in totaal 61 keer uit voor het (West-)Duitse nationale elftal.

Naam Van Tot Totaal Nationaal elftal
Marco Engelhardt 16.12.2004 21.06.2005 3   Duitsland
Ruben Yttergård Jenssen 06.09.2013 09.09.2014 9   Noorwegen
Werner Kohlmeyer 17.06.1951 30.03.1955 22   West-Duitsland
Michael Mifsud 15.08.2001 10.09.2003 20   Malta
Aleksander Knavs 15.08.2001 28.04.2004 21   Slovenië
Miroslav Klose 24.03.2001 23.06.2004 40   Duitsland
Tomasz Kłos 07.10.2000 11.06.2003 20   Polen
Igli Tare 18.08.1999 02.09.2000 7   Albanië
Aki Riihilahti 16.08.2006 11.10.2006 3   Finland
Werner Liebrich 17.06.1951 21.11.1956 16   West-Duitsland
Lárus Guðmundsson 23.09.1987 28.10.1987 2   IJsland
Jürgen Groh 26.05.1979 26.05.1979 1   West-Duitsland
Co Prins 07.04.1965 07.04.1965 1   Nederland
Dario Damjanović 12.08.2009 12.08.2009 1   Bosnië en Herzegovina
Erik Jendrišek 11.10.2008 28.06.2010 18   Slowakije
Bjarne Goldbæk 09.04.1991 02.06.1993 7   Denemarken
Adam Nemec 09.02.2011 09.02.2011 1   Slowakije
Jeff Strasser 08.09.1999 17.04.2002 19   Luxemburg
Klaus Toppmöller 22.05.1976 01.04.1979 3   West-Duitsland
Ariel Borysiuk 15.08.2012 04.06.2013 6   Polen
Halil Altıntop 30.03.2005 04.06.2006 11   Turkije
Jörgen Pettersson 18.08.1999 15.06.2000 7   Zweden
Seppl Pirrung 20.11.1974 22.12.1974 2   West-Duitsland
Kostas Fortounis 29.02.2012 14.08.2013 12   Griekenland
Olaf Marschall 12.10.1994 28.07.1999 13   Duitsland
Albert Bunjaku 05.03.2014 25.05.2014 3   Kosovo
Miroslav Kadlec 26.09.1990 08.06.1997 39   Tsjechië
Tamás Hajnal 24.03.2007 06.06.2007 4   Hongarije
Stefan Kuntz 18.12.1993 23.06.1995 11   Duitsland
Maurice Deville 09.10.2014 15.11.2014 3   Luxemburg
Pavel Kuka 23.02.1994 25.03.1998 40   Tsjechië
Iliyan Mitsanski 11.08.2010 11.09.2012 4   Bulgarije
Marco Reich 09.02.1999 09.02.1999 1   Duitsland
Franco Foda 12.12.1987 16.12.1987 2   West-Duitsland
Jan Morávek 29.03.2011 29.03.2011 1   Tsjechië
Adam Hloušek 25.03.2011 29.03.2011 2   Tsjechië
Hans-Peter Briegel 17.10.1979 20.06.1984 53   West-Duitsland
Andreas Brehme 15.02.1984 10.07.1994 40   Duitsland
Ervin Skela 17.08.2005 22.03.2006 6   Albanië
Jan Eriksson 15.04.1993 12.06.1994 11   Zweden
Giannis Amanatidis 09.02.2005 22.06.2005 4   Griekenland
Athanasios Petsos 10.08.2011 10.08.2011 1   Griekenland
Stefan Majewski 26.03.1986 16.06.1986 6   Polen
Alexander Ring 14.08.2013 14.10.2014 12   Finland
Mariyan Hristov 10.03.1998 22.06.2004 36   Bulgarije
Balázs Borbély 01.03.2006 28.03.2007 5   Slowakije
János Hrutka 25.03.1998 03.06.2000 22   Hongarije
Benno Magnusson 09.06.1974 23.06.1974 3   Zweden
Thomas Allofs 16.10.1985 16.10.1985 1   West-Duitsland
Ciri Sforza 11.08.1993 26.04.2000 39   Zwitserland
Leon Jessen 07.09.2010 12.10.2010 2   Denemarken
Nenad Bjelica 28.02.2001 17.06.2004 9   Kroatië
Murat Yakin 16.08.2000 16.08.2000 1   Zwitserland
Jürgen Macho 09.02.2005 02.06.2007 10   Oostenrijk
Esben Hansen 12.09.2007 12.09.2007 1   Denemarken
Mika Nurmela 20.08.2003 08.06.2005 21   Finland
Horst Eckel 09.11.1952 19.11.1958 32   West-Duitsland
Itay Shechter 10.08.2011 15.08.2012 6   Israël
Piotr Nowak 17.08.1994 17.08.1994 1   Polen
Gil Vermouth 11.10.2011 16.10.2012 5   Israël
Jon Inge Høiland 01.03.2006 01.06.2006 3   Noorwegen
Erwin Hoffer 11.08.2010 07.06.2011 8   Oostenrijk
Wolfram Wuttke 15.10.1986 17.06.1988 4   West-Duitsland
Benny Wendt 17.08.1977 04.10.1978 11   Zweden
Kamil Kosowski 20.08.2003 04.06.2005 19   Polen
Thomas Ritter 13.10.1993 13.10.1993 1   Duitsland
Ronnie Hellström 04.09.1974 10.09.1980 33   Zweden
Fritz Walter 14.07.1940 24.06.1958 61   West-Duitsland
Vratislav Lokvenc 02.09.2000 23.06.2004 29   Tsjechië
Karl Schmidt 25.09.1955 20.11.1957 9   West-Duitsland
Michael Schjønberg 09.10.1996 21.06.2000 27   Denemarken
Ottmar Walter 22.11.1950 26.05.1956 21   West-Duitsland
Martin Wagner 16.12.1992 12.10.1994 6   Duitsland
Youri Djorkaeff 04.09.1999 11.06.2002 28   Frankrijk
Michael Ballack 28.04.1999 28.04.1999 1   Duitsland
Slobodan Komljenović 01.09.1999 25.06.2000 8   Joegoslavië
Ivo Iličević 12.10.2010 10.08.2011 4   Kroatië
Roland Sandberg 29.09.1973 16.06.1976 23   Zweden
Rüfət Dadaşov 01.02.2013 27.05.2014 12   Azerbeidzjan
Enis Alushi 05.03.2014 25.05.2014 3   Kosovo
Mateusz Klich 05.06.2011 07.09.2014 10   Polen

Trainer-coaches bewerken

Van Tot Naam D W G V
16.09.2013 30.06.2016   Runjaic, Kosta Kosta Runjaic
30.08.2013 15.09.2013   Schäfer, Oliver Oliver Schäfer
01.07.2012 29.08.2013   Foda, Franco Franco Foda
22.03.2012 30.06.2012   Balakov, Krassimir Krassimir Balakov
01.07.2009 19.03.2012   Kurz, Marco Marco Kurz
05.05.2009 30.06.2009   Schwartz, Alois Alois Schwartz
13.02.2008 04.05.2009   Šašić, Milan Milan Šašić
09.02.2008 12.02.2008   Schwartz, Alois Alois Schwartz
01.07.2007 08.02.2008   Rekdal, Kjetil Kjetil Rekdal
12.04.2007 30.06.2007   Funkel, Wolfgang Wolfgang Funkel
21.11.2005 11.04.2007   Wolf, Wolfgang Wolfgang Wolf
01.07.2005 19.11.2005   Henke, Michael Michael Henke
06.04.2005 30.06.2005   Moser, Hans-Werner Hans-Werner Moser
03.02.2004 05.04.2005   Jara, Kurt Kurt Jara
04.09.2002 02.02.2004   Gerets, Eric Eric Gerets
26.08.2002 04.09.2002   Emig, Karl-Heinz Karl-Heinz Emig
06.10.2000 26.08.2002   Brehme, Andreas Andreas Brehme
01.07.1996 01.10.2000   Rehhagel, Otto Otto Rehhagel
27.03.1996 30.06.1996   Krautzun, Eckhard Eckhard Krautzun
01.07.1993 23.03.1996   Rausch, Friedel Friedel Rausch
01.07.1992 30.06.1993   Zobel, Rainer Rainer Zobel
28.02.1990 30.06.1992   Feldkamp, Karl-Heinz Karl-Heinz Feldkamp
01.07.1989 25.02.1990   Roggensack, Gerd Gerd Roggensack
12.11.1987 30.06.1989   Stabel, Josef Josef Stabel
01.07.1985 11.11.1987   Bongartz, Hannes Hannes Bongartz
02.11.1983 30.06.1985   Krafft, Manfred Manfred Krafft
27.10.1983 01.11.1983   Diehl, Ernst Ernst Diehl
01.07.1983 26.10.1983   Weise, Dietrich Dietrich Weise
22.03.1983 30.06.1983   Diehl, Ernst Ernst Diehl
01.07.1982 21.03.1983   Kröner, Rudolf Rudolf Kröner
01.07.1978 30.06.1982   Feldkamp, Karl-Heinz Karl-Heinz Feldkamp
01.07.1973 30.06.1978   Ribbeck, Erich Erich Ribbeck 192 85 32 75
11.03.1971 30.06.1973   Weise, Dietrich Dietrich Weise
01.07.1969 09.03.1971   Lóránt, Gyula Gyula Lóránt
07.05.1969 30.06.1969   Weise, Dietrich Dietrich Weise
05.03.1968 06.05.1969   Piechaczek, Egon Egon Piechaczek
01.07.1967 04.03.1968   Knefler, Otto Otto Knefler
01.07.1965 30.06.1967   Lóránt, Gyula Gyula Lóránt
24.02.1964 30.06.1965   Liebrich, Werner Werner Liebrich
01.07.1961 23.02.1964   Brocker, Günter Günter Brocker
01.07.1950 30.06.1961   Schneider, Richard Richard Schneider
17.10.1949 30.06.1950   Krügel, Kuno Kuno Krügel
01.07.1929 30.06.1930   Schwab, Otto Otto Schwab
01.07.1921 30.06.1922   Konya, Franz Franz Konya

Externe link bewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=1._FC_Kaiserslautern&oldid=67237861"