Slag bij Wadi al-Laban

De Slag bij Wadi al-Laban, ook de Slag bij Oued el Leben, vond plaats in maart-april 1558 tussen Marokko en Ottomaanse strijdkrachten onder Hasan Pasja, de zoon van Hayreddin Barbarossa. De strijd was tamelijk onduidelijk en vond plaats ten noorden van Fez, in Wadi al-Laban ("De rivierbedding van melk" of "De rivierbedding van yoghurt", een zijrivier van de Sebou, op een dagreis ten noorden van Fez.

Slag bij Wadi al-Laban
Datum 1558
Locatie Wadi al-Laban, Marokko
Resultaat besluiteloos [1][2]
Casus belli Marokkaanse sultan weigert eed van trouw aan de Ottomanen
Strijdende partijen
Marokko Ottomaanse Rijk
Leiders en commandanten
Abdallah al-Ghalib Hasan Pasha
Troepensterkte
30.000 ruiters
10.000 infanteristen
4.000 arquebusiers
16.000 ruiters en infanteristen
6.000 arquebusiers

Het conflict werd geïnitieerd toen de Marokkaanse heerser Mohammed ash-Sheikh weigerde trouw te geven aan de Ottomanen.

Hasan Pasja, de zoon van Barbarossa, werd in juni 1557 door de Ottoman Empire beylerbey tot regent van Algiers benoemd om de strijd tegen de Marokkaanse heerser voort te zetten. Hij liet Mohammed ash-Sheikh in oktober 1557 vermoorden door een van zijn lijfwachten.

Hasan Pasja viel vervolgens begin 1558 Marokko binnen, maar hij werd tegengehouden door de Marokkanen ten noorden van Fez bij de slag om Wadi al-Laban. De strijd was onbeslist en Hasan Pasja moest zich terugtrekken na het horen van Spaanse voorbereidingen voor een offensief uit Oran. Hij ging opnieuw aan boord van de haven van Qassasa in het noorden van Marokko, net ten westen van Melilla, en keerde van daar terug naar Algiers om een verdediging voor te bereiden tegen de Spanjaarden, die al snel aanvielen in de Mostaganem-expeditie.

Later tijdens zijn regeerperiode werd de Marokkaanse koning, al-Ghalib, gedwongen om jaarlijks een eerbetoon te betalen als Ottomaanse vazal en erkende daarmee de Ottomaanse dominantie over de hele Maghreb.[3][4][5] In 1576 veroverde de Ottomaanse Pasha, Ramazan Pasha Marokko, hij veroverde Fez en Marrakesh en installeerde Abd al-Malik op de troon als een Ottomaanse vazal, Marokko bleef een Ottomaanse vazal tot 1587.[5][6][7][8][9][10][11][12]

Referenties bewerken

  1. Jamil M. Abun-Nasr (20 August 1987), A History of the Maghrib in the Islamic Period. Cambridge University Press, 157–158. ISBN 978-0-521-33767-0.
  2. The Barbary Pirates 15th–17th Centuries By Angus Konstam
  3. La bataille de l'Oued el-Makhâzen: dite bataille des Trois Rois (4 aout 1578). P.196. Pierre Berthier. Editions du Centre national de la recherche scientifique
  4. al-Ḥayāh al-iqtiṣādīyah lil-wilāyāt al-ʻArabīyah wa-maṣādir wathāʼiqihā fī al-ʻahd al-ʻUthmānī, Volume 3. P.107. Markaz al-Dirāsāt wa-al-Buḥūth ʻan al-Wilāyāt al-ʻArabīyah fī al-ʻAhd al-ʻUthmānī,
  5. a b مجلة التاريخية المغربية Issues 37-40 Imprimerie de l'UGTT.
  6. (en) Barletta, Vincent (15 mei 2010), Death in Babylon: Alexander the Great and Iberian Empire in the Muslim Orient: Pages 82 and 104. University of Chicago Press, pp. 82. ISBN 978-0-226-03739-4.
  7. Langues et littératures, Volume 1Faculté des lettres et des sciences humaines
  8. La Kalaa des Béni Abbès au XVIe siècle. p.276. Youssef Benoudjit Dahlab, 1997
  9. Islam et Occident méditerranéen: de la conquête aux Ottomans p.289 - Comité des travaux historiques et scientifiques
  10. La bataille de l'Oued el-Makhâzen: dite bataille des Trois Rois (4 aout 1578). Pierre Berthier. Editions du Centre national de la recherche scientifique.
  11. al-Ḥayāh al-iqtiṣādīyah lil-wilāyāt al-ʻArabīyah wa-maṣādir wathāʼiqihā fī al-ʻahd al-ʻUthmānī, Volume 3. P.119. Markaz al-Dirāsāt wa-al-Buḥūth ʻan al-Wilāyāt al-ʻArabīyah fī al-ʻAhd al-ʻUthmānī,
  12. هيسبريس تمودا Volume 29, Issue 1 Editions techniques nord-africaines, 1991