Shastasauridae
De Shastasauridae[1] zijn een groep uitgestorven zeedieren, behorend tot de Ichthyosauria, die leefden tijdens het Trias.
| Shastasauridae Status: Uitgestorven Fossiel voorkomen: Trias | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
| Shastasaurus | |||||||||
| Taxonomische indeling | |||||||||
| |||||||||
| Familie | |||||||||
| Shastasauridae Merriam, 1895 | |||||||||
| geslachten | |||||||||
| |||||||||
| |||||||||
| Soorten Shastasaurus | |||||||||
Afbeeldingen op  Wikimedia Commons
| |||||||||
Shastasauridae op  Wikispecies
| |||||||||
| |||||||||
In 1895 benoemde John Campbell Merriam een familie Shastasauridae samen met Shastasaurus zelf.
In 1999 definieerde Ryosuke Motani een klade Shastasauridae als de groep bestaande uit de laatste gemeenschappelijke voorouder van Shastasaurus pacificus en Besanosaurus leptorhynchus, en al zijn afstammelingen. De klade was in 1999 voor zover bekend materieel identiek aan de klade Shastasauria; het verschil was slechts dat de ene klade als nodusklade gedefinieerd was en de andere als een aftakking met stam.
Motani's begrip is niet onomstreden gebleven; verschillende onderzoekers gebruiken Shastasauridae als een monotypische groep met als typegenus Shastasaurus. Motani echter erkende nog een niveau voor de soorten die het allerdichtst bij Shastasaurus staan: de Shastasaurinae.
Taxonomie bewerken
Shastasauridae werd benoemd door de Amerikaanse paleontoloog John Campbell Merriam in 1895, samen met het nieuw beschreven geslacht Shastasaurus. In 1999 richtte Ryosuke Motani de clade Shastasauria op om Shastasaurus, Shonisaurus en verschillende andere traditionele shastasauriden te omvatten, en definieerde het als een op stam gebaseerd taxon dat alle merriamosauriërs omvat die nauwer verwant zijn aan Shastasaurus pacificus dan aan Ichthyosaurus communis. Hij herdefinieerde Shastasauridae ook als een op knooppunten gebaseerd taxon inclusief de laatste gemeenschappelijke voorouder van Shastasaurus pacificus en Besanosaurus leptorhynchus, en al zijn nakomelingen en Shastasaurinae, die Merriam in 1908 een naam gaf, als een stamtaxon inclusief de laatste gemeenschappelijke voorouder van Shastasaurus en Shonisaurus, en al zijn nakomelingen. In een alternatief classificatieschema beperkte paleontoloog Michael Maisch Shastasauridae tot het geslacht Shastasaurus en plaatste hij Shonisaurus en Besanosaurus in aparte families, respectievelijk Shonisauridae en Besanosauridae.
Shonisauridae bewerken
Shonisauridae (Camp, 1980) was een geprofileerde groep ichthyosauriërs, die leefden in het Laat-Trias en nu binnen Shastasauridae vallen.
Beschrijving bewerken
In mei 2016 ontdekte onderzoeker en fossielenverzamelaar Paul de la Salle een gedeeltelijk kaakbeen van 96 centimeter lang dat werd gecatalogiseerd als BRSMG Cg2488, ook wel het Lilstock-exemplaar genoemd. In 2018 identificeerden Dean Lomax, de la Salle, Judy Massare en Ramues Gallois het Lilstock-exemplaar als een shastasauriër. Hoewel de onvolledigheid van het exemplaar het moeilijk maakte om de grootte van het dier te bepalen, was het duidelijk erg groot. Met Shonisaurus sikanniensis als voorbeeld schatten de onderzoekers dat de ichthyosauriër 26 meter lang was, bijna net zo groot als een blauwe vinvis. Schaalvergroting op basis van Besanosaurus leverde echter een kortere lengteschatting van 22 meter op.
Voedingswijze bewerken
In tegenstelling tot andere ichthyosauriërs uit het Trias, die zich bijna uitsluitend voedden met koppotigen, voedden shastasauriërs zich met een verscheidenheid aan prooien. Bewijs voor deze prooidiversiteit wordt geleverd door de darminhoud van Guizhouichthyosarus tangae, Shonisaurus popularis en een naamloos exemplaar uit de Brooks Range van Alaska.
| Bronnen, noten en/of referenties
Literatuur
Noten
|