Shanne Braspennincx

Nederlands wielrenner

Shanne Braspennincx (Turnhout, België, 18 mei 1991) is een voormalig Nederlands baanwielrenster. Zij was daarnaast ook nog actief op de weg. Op de baan werd ze Nederlands, Europees en olympisch kampioene.

Shanne Braspennincx
Braspennincx in 2019.
Braspennincx in 2019.
Persoonlijke informatie
Geboortedatum 18 mei 1991
Geboorteplaats Turnhout, België
Nationaliteit Vlag van Nederland Nederlandse
Sportieve informatie
Discipline(s) Baanwielrennen
Specialisatie(s) Keirin, Teamsprint
Medailleoverzicht
Baanwielrennen
Evenement Goud Zilver Brons
Olympische Zomerspelen 1 0 0
Europese Spelen 0 1 1
Wereldkampioenschappen 0 2 0
Europese kampioenschappen 2 1 4
Totaal (12 medailles) 3 4 5
Medailles
Portaal  Portaalicoon   Wielersport
Shanne Braspennincx in 2017 tijdens de wereldbeker baanwielrennen in Milton.

Loopbaan

bewerken

In 2011 won Braspennincx tweemaal brons op het Nederlands kampioenschap baanwielrennen, in de keirin en de sprint. Een jaar later won ze wederom tweemaal brons, deze keer in de keirin en de 500 metertijdrit. In Apeldoorn won ze in 2012 goud in de keirin.

Ze werd Nederlands kampioene keirin in 2013 en haalde op het Europees kampioenschap baanwielrennen in Apeldoorn tweemaal goud bij de beloften onder 23: in de keirin en de teamsprint (met Elis Ligtlee). Het volgende jaar won ze op beide onderdelen brons op het EK in Baie-Mahault op het Franse eiland Guadeloupe.[1]

Op 22 februari, tijdens de Wereldkampioenschappen baanwielrennen 2015 in het Franse Saint-Quentin-en-Yvelines won ze de zilveren medaille op het onderdeel keirin.[2] In juli 2015 werd Braspennincx getroffen door een hartinfarct tijdens een trainingskamp in de Verenigde Staten.[3] In het najaar van 2015 hervatte ze haar trainingen.[4]

Op 2 februari 2016 deed ze in RTL Late Night verslag van wat haar was overkomen.[5] Daar sprak ze de wens uit zich alsnog te kunnen plaatsen voor de Olympische Zomerspelen van dat jaar. Uiteindelijk ging ze mee als reserverijdster. Braspennincx verbleef buiten het olympisch dorp en kwam niet in actie. Vijf jaar later, in augustus 2021, nam ze namens Nederland deel aan de Olympische Zomerspelen 2020 in Tokio. Samen met Laurine van Riessen werd ze vierde in de teamsprint.[6] Drie dagen later, op 5 augustus, won ze goud[7] op de keirin en werd ze de opvolgster van Elis Ligtlee.[8]

Op 29 februari 2024 maakte ze bekend per direct te stoppen met haar sportcarrière.[9]

Belangrijkste overwinningen

bewerken

Op de weg

bewerken

2009

Op de baan

bewerken
Jaar   NK   EK   WK OS Overige
2008   500m (junior)
2011   keirin   sprint
2012   500m
  keirin
Apeldoorn:   keirin
Wenen:   500m
2013   keirin
  500m   sprint
  keirin (U23)
  teamsprint (U23) met Elis Ligtlee
Apeldoorn:   keirin,   sprint
2014   500m   keirin
  sprint
  keirin
  teamsprint met Elis Ligtlee
Singen:   keirin. Breinigsville:   keirin,   scratch
Oberhausen:   keirin. Trexlertown:   sprint
Roubaix:   keirin
2015   keirin Manchester:   keirin,   sprint
Cali:   keirin,   teamsprint
2016
2017   teamsprint Manchester:   keirin
Milton:   sprint,   keirin
2018   500m   teamsprint Londen:   teamsprint
2019   keirin   500m
  sprint
  teamsprint Europese Spelen:   keirin,   teamsprint
2021   teamsprint   sprint   keirin

UCI Track Champions League

bewerken
  Derde Eindklassement Sprint: 2022

Persoonlijk

bewerken

Braspennincx woont samen met baanwielrenner Jeffrey Hoogland.

bewerken
Commons heeft media­bestanden in de categorie Shanne Braspennincx.