Wikipedia

Premier League Darts 2009

De Whyte and Mackay Premier League Darts 2009 was een dartstoernooi, dat georganiseerd werd door de Professional Darts Corporation. Het toernooi begon op 5 februari 2009 in de Liverpool Echo Arena. De andere plaatsen waar wedstrijden gespeeld werden waren: Royal Highland Showground (in Edinburgh), Ricoh Arena (Coventry, Odyssey Arena (Belfast), Metro Radio Arena (Newcastle), Manchester Evening News Arena (Manchester), The Brighton Centre (Brighton), National Indoor Arena (Birmingham), Scottish Exhibition and Conference Centre (Glasgow), Westpoint Arena (Exeter), Trent FM Arena (Nottingham), Aberdeen Exhibition and Conference Centre (Aberdeen), Sheffield Arena (Sheffield), Cardiff International Arena (Cardiff) en de Wembley Arena (Londen).

Premier League
Toernooi-informatie
Plaats Verschillend
Locatie Verschillend
Land Vlag van Engeland Engeland
Union Jack Noord-Ierland
Vlag van Schotland Schotland
Vlag van Wales Wales
Opgericht 2005
Organisatie(s) PDC
Systeem Legs
Maand(en) gespeeld 5 februari-25 mei
Titelhouder
Vlag van Engeland Phil Taylor
Winnaar(s)
Vlag van Engeland James Wade (1e titel)
Portaal  Portaalicoon   Darten

Op maandag 25 mei werden de playoffs en uiteindelijk ook de finale gespeeld. Deze wedstrijden werden in de Wembley Arena gespeeld, op hetzelfde moment dat ernaast, in het stadion Wembley playoffs van de Football League werden gespeeld. De titelverdediger was dit jaar (weer) Phil Taylor.

Op 25 mei werd de winnaar van dit toernooi bekend. In de finale won James Wade met 13-8 van Mervyn King[1]. Titelverdediger Phil Taylor werd in de halve finale verslagen door King[2], nadat hij bovenaan was geëindigd in de stand vóór de playoffs.

Kwalificatie bewerken

De top zes van de Order of Merit na het Wereldkampioenschap waren automatisch geplaatst. Op 9 januari 2009 werden Jelle Klaasen en Wayne Mardle toegevoegd aan de deelnemerslijst met een wildcard[3].

Gekwalificeerde spelers:

  1. Phil Taylor
  2. James Wade
  3. Raymond van Barneveld
  4. John Part
  5. Terry Jenkins
  6. Mervyn King
  7. Wayne Mardle
  8. Jelle Klaasen

Wedstrijden bewerken

Groepsfase bewerken

5 februari bewerken

  Echo Arena, Liverpool

Score
James Wade   7 - 7   John Part
Jelle Klaasen   7 - 7   Terry Jenkins
Mervyn King   8 - 1   Wayne Mardle
Raymond van Barneveld   4 - 8   Phil Taylor

Vaakst 180: Terry Jenkins 6

Hoogste finish: Raymond van Barneveld 161

12 februari bewerken

  Royal Highland Centre, Edinburgh

Score
John Part   7 - 7   Raymond van Barneveld
Wayne Mardle   7 - 7   Terry Jenkins
Phil Taylor   8 - 2   Jelle Klaasen
James Wade   1 - 8   Mervyn King

Vaakst 180: Raymond van Barneveld & Phil Taylor 5

Hoogste finish: Wayne Mardle 160

19 februari bewerken

  Ricoh Arena, Coventry

Score
Terry Jenkins   7 - 7   Phil Taylor
Raymond van Barneveld   4 - 8   James Wade
Mervyn King   8 - 2   John Part
Jelle Klaasen   6 - 8   Wayne Mardle

Vaakst 180: Phil Taylor 6

Hoogste finish: Wayne Mardle 156

26 februari bewerken

  Odyssey Arena, Belfast

Score
John Part   8 - 1   Wayne Mardle
Mervyn King   8 - 4   Jelle Klaasen
James Wade   8 - 4   Phil Taylor
Terry Jenkins   6 - 8   Raymond van Barneveld

Hoogste finish: Jelle Klaasen 158

5 maart bewerken

  Metro Radio Arena, Newcastle

Score
Jelle Klaasen   6 - 8   James Wade
Phil Taylor   7 - 7   Mervyn King
Wayne Mardle   7 - 7   Raymond van Barneveld
John Part   8 - 5   Terry Jenkins

Hoogste finish: James Wade 170

12 maart bewerken

  M.E.N. Arena, Manchester

Score
Raymond van Barneveld   8 - 3   Mervyn King
Jelle Klaasen   7 - 7   John Part
Terry Jenkins   5 - 8   James Wade
Phil Taylor   8 - 4   Wayne Mardle

Hoogste finish: Jelle Klaasen 170

19 maart bewerken

  The Centre, Brighton

Score
Mervyn King   5 - 8   Terry Jenkins
Wayne Mardle   3 - 8   James Wade
Raymond van Barneveld   8 - 3   Jelle Klaasen
Phil Taylor   8 - 3   John Part

Hoogste finish: Phil Taylor 170

26 maart bewerken

  The NIA, Birmingham

Score
Wayne Mardle   2 - 8   Mervyn King
Terry Jenkins   6 - 8   Jelle Klaasen
John Part   7 - 7   James Wade
Phil Taylor   8 - 2   Raymond van Barneveld

Hoogste finish: Mervyn King 126

2 april bewerken

  SECC, Glasgow

Score
Raymond van Barneveld   8 - 1   John Part
Terry Jenkins   8 - 2   Wayne Mardle
Jelle Klaasen   6 - 8   Phil Taylor
Mervyn King   8 - 3   James Wade

Hoogste finish: Mervyn King 119

9 april bewerken

  Westpoint Arena, Exeter

Score
Phil Taylor   7 - 7   Terry Jenkins
James Wade   8 - 5   Raymond van Barneveld
John Part   8 - 6   Mervyn King
John Part   7 - 7   Jelle Klaasen

Hoogste finish: John Part 150

  • John Part speelde op 9 april twee wedstrijden, omdat Wayne Mardle een virus had opgelopen. Mardle zou een week later twee wedstrijden hebben moeten spelen.

16 april bewerken

  Trent FM Arena, Nottingham

Score
Jelle Klaasen   7 - 7   Mervyn King
James Wade   8 - 1   Terry Jenkins
Mervyn King   7 - 7   Raymond van Barneveld
Phil Taylor   7 - 7   James Wade

Hoogste finish: James Wade 145

  • Wayne Mardle belandde op 15 april in het ziekenhuis en was niet in staat om te spelen[4]. Mervyn King en James Wade speelden op 16 april twee wedstrijden. Het was nog onduidelijk of Mardle de competitie kon afmaken. Het wedstrijdschema voor de laatste drie wedstrijden was nog niet zeker. Er werd afgesproken dat Mardle twee wedstrijden zou spelen in week dertien en veertien, als hij op tijd zou herstellen.

23 april bewerken

  AECC, Aberdeen

Score
Terry Jenkins   7 - 7   Mervyn King
James Wade   7 - 2   Robert Thornton
Jelle Klaasen   5 - 8   Raymond van Barneveld
John Part   3 - 8   Phil Taylor

Hoogste finish: Phil Taylor 161

  • Wayne Mardle kon wederom niet spelen en werd uit het toernooi verwijderd. Alle uitslagen van Mardle werden geschrapt en voor de laatste weken werden challenges georganiseerd, om ervoor te zorgen dat er toch elke week vier wedstrijden gespeeld werden. De deelnemers aan de challenges, die niet meetelden voor de eindstand, waren Robert Thornton, Adrian Lewis, Dennis Priestley, Mark Webster en Gary Anderson.
  • Taylors gemiddelde van 116,01 tijdens zijn partij tegen John Part was het hoogste gemiddelde dat ooit gegooid is in een wedstrijd op televisie. Taylor brak hiermee zijn eigen record uit 2008

30 april bewerken

  The Arena, Sheffield

Score
James Wade   8 - 4   Jelle Klaasen
Phil Taylor   7 - 4   Dennis Priestley
Raymond van Barneveld   7 - 5   Adrian Lewis
Terry Jenkins   8 - 3   John Part

7 mei bewerken

  The CIA, Cardiff

Score
Gary Anderson   7 - 4   John Part
Jelle Klaasen   7 - 3   Mark Webster
Phil Taylor   8 - 2   Mervyn King
Raymond van Barneveld   7 - 7   Terry Jenkins

Hoogste finish: Gary Anderson 121

Eindstand bewerken

Pos Name Pld W D L LF LA +/- LWAT 100+ 140+ 180s HC Pts
1   Phil Taylor 12 7 4 1 88 58 +30 29 194 128 56 170 18
2   James Wade 12 7 3 2 81 66 +15 28 181 114 43 170 17
3   Raymond van Barneveld 12 5 3 4 76 71 +5 25 188 122 43 167 14
4   Mervyn King 12 4 4 4 76 70 +6 28 203 114 37 130 12
5   Terry Jenkins 12 2 5 5 74 83 -9 26 207 129 46 141 9
6   John Part 12 2 5 5 63 86 -23 18 180 72 25 150 9
7   Jelle Klaasen 12 1 4 7 66 90 -24 26 173 93 33 170 6

NB: LWAT betekent legs gewonnen tegen de darts. Als punten gelijk zijn wordt stand bepaald door +/-

Playoffs bewerken

  Wembley Arena, Londen

Score
25 mei - Halve finale
James Wade   10 - 8   Raymond van Barneveld
Phil Taylor   6 - 10   Mervyn King
25 mei - Finale
James Wade   13 - 8   Mervyn King

Hoogste finish: Mervyn King 156 (in de finale)

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Premier_League_Darts_2009&oldid=65900680"