Pierre Michon
Pierre Michon, (Châtelus-le-Marcheix, 28 maart 1945) is een Frans schrijver.
| Pierre Michon | ||
|---|---|---|
|
Biografie bewerken
Pierre Michon groeide op in het departement Creuse als zoon van een dorpsonderwijzeres. Over zijn familiale voorgeschiedenis en zijn vaderloze jeugd schreef hij in zijn debuut Vies minuscules, 1984. Eind jaren zestig studeerde hij aan de universiteit van Clermont-Ferrand. Na een kortstondige carrière als acteur wijdde hij zich fulltime aan de literatuur.
Pierre Michon woont in Nantes.
Oeuvre bewerken
In zijn in 1984 verschenen debuut Vies minuscules voert Michon figuren ten tonele uit de arme plattelandsstreek waar hij zelf geboren is en opgegroeid. Zijn personages zijn eenvoudige mensen - familieleden van de verteller, ongeletterde boeren, een aan lagerwal geraakte pastoor, twee broers die elkaar naar het leven staan. Stuk voor stuk worden zij - tevergeefs - bezield door een verlangen naar iets groters. Op de achtergrond van deze verhalen schetst Michon een weinig vleiend zelfportret. Zijn ik-figuur levert een verbeten strijd met zijn mateloze literaire ambitie en zijn al even mateloze onmacht. Vies minuscules geldt in Frankrijk, vooral door zijn fonkelende, rauwe stijl, als een hedendaagse klassieker.
Het werk van Michon wordt in het Nederlands vertaald door Rokus Hofstede.
Bibliografie bewerken
- Vies minuscules, Gallimard (1984); (Roemloze levens, Van Oorschot 2001, vert. Rokus Hofstede)
- Vie de Joseph Roulin, Verdier (1988); (Het leven van Joseph Roulin, Van Oorschot 1996, vert. Rokus Hofstede)
- L'Empereur d'Occident, met illustraties van Pierre Alechinsky, Fata Morgana (1989); heruitgave Verdier (2007)
- Maîtres et serviteurs, Verdier (1990); (Meesters en knechten, Van Oorschot 1996, vert. Rokus Hofstede)
- Rimbaud le fils, Gallimard, (1993); (Rimbaud de zoon, Van Oorschot 1998, vert. Rokus Hofstede)
- La Grande Beune, Gallimard, (1996); (De hengelaars van Castelnau, Van Oorschot 1997, vert. Rokus Hofstede)
- Le Roi du bois, Verdier (1996); (De koning van het woud, Voetnoot 2003, vert. Rokus Hofstede)
- Mythologies d'hiver, Verdier (1997) (Vuur van Brigid en andere wintermythen, Van Oorschot 2005, vert. Rokus Hofstede)
- Trois auteurs, Verdier (1997)
- Abbés, Verdier (2002); (Vuur van Brigid en andere wintermythen, Van Oorschot 2005, vert. Rokus Hofstede)
- Corps du roi, Verdier (2002), Prix Décembre (Koningslichamen, Van Oorschot 2016, vert. Rokus Hofstede)
- Le Roi vient quand il veut: propos sur la littérature, Albin Michel (2007)
- Les Onze, Verdier, 2009, Grand Prix du roman de l'Académie française (De Elf, Van Oorschot 2011, vert. Rokus Hofstede)
- Tablée, L'Herne, 2017
- Les deux Beune, 2023, Verdier
Externe links bewerken
- Pierre Michon op de site van uitgeverij Verdier
- Pierre Michon op Remue.net
- Video « Des mots de minuit » van 22 april 2009 : Pierre Michon over Les Onze
- Hof/Haan, website van Michons vaste vertaler Rokus Hofstede, met tal van artikelen over de schrijver.
- "Roemruchte levens: Les Onze van Pierre Michon" (besprekingsartikel door Manet van Montfrans)
