Peter Frampton

Peter Frampton (Beckenham (Londen), 22 april 1950) is een Engels Amerikaanse muzikant, vooral bekend door zijn solowerk in de helft van de jaren '70 als "arena-rocker".

Peter Frampton
Peter Frampton op het Ottawa Bluesfest in 2011.
Algemene informatie
Geboren	22 april 1950 te Beckenham
Land	Verenigd Koninkrijk
Werk
Genre(s)	arenarock, rock
Act(s)	The Herd, Humble Pie
Officiële website (en) IMDb-profiel (en) Allmusic-profiel
Bekende instrumenten
talkbox
Portaal    rock

Biografie

Jaren 60 en 70

Frampton begon al gitaar te spelen tijdens zijn schooltijd, in drie verschillende bands. De laatste band, The Preachers, gemanaged door Bill Wyman van The Rolling Stones, trad zelfs een keer op tv op en maakte een plaat: Hole in My Soul (Columbia DB7680). Op 16-jarige leeftijd trad hij toe tot The Herd en werd een tieneridool in Groot-Brittannië. Vervolgens werkte hij samen met Steve Marriott (van de Small Faces) in de groep Humble Pie, en verder op albums van Harry Nilsson, Jerry Lee Lewis, en George Harrison. Hij verhuisde in 1972 naar de Verenigde Staten en ging solo met het album Wind of Change.

Peter Frampton is bekend wegens het gebruik van de zogenaamde jappiotube in het 14 minuten durende "Do You Feel Like We Do", en het kortere "Show Me the Way". Dit waren allebei nummers op het album Frampton Comes Alive! (1976), waarvan hij 6 miljoen exemplaren verkocht en waarmee hij definitief doorbrak. De opvolger, I'm in You uit 1977, verkocht slechts 1 miljoen exemplaren, nog net platina maar het gaf wel aan dat zijn populariteit tanende was. Datzelfde jaar speelde Frampton in de film Sgt. Pepper's Lonely Hearts Club Band; daarna raakte hij betrokken bij een ernstig auto-ongeval op de Bahama's. Hij herstelde en bleef nog platen maken, maar kwam niet meer bovenaan in de hitlijsten.

Jaren 80 en 90

Omdat Frampton in de schulden raakte werd hij in 1987 gitarist/zanger in David Bowies begeleidingsband tijdens diens Glass Spider Tour. Bowie en Frampton waren al bevriend sinds de jaren 60, voordat een van beiden echt beroemd was.

Eind jaren 90 speelde Frampton bij Ringo's All Starr Band.

21e eeuw

Ter gelegenheid van 35 jaar Frampton Comes Alive ondernam hij in 2011 een tournee waarbij het album integraal werd gespeeld. In hetzelfde jaar kreeg hij een ster in de Music City Walk of Fame in Nashville. In 2014 werd hij opgenomen in de Musicians Hall of Fame. In 2019 maakte Frampton bekend aan de ziekte inclusion body-myositis (IBM) te lijden, een neurologische aandoening die tot ernstige spierzwakte leidt. Om die reden kondigde hij aan dat zijn tour in 2019 ook zijn laatste zou zijn. Frampton zou voorjaar 2020 ook concerten geven in Engeland en op het Europese vasteland; deze werden afgelast vanwege het coronavirus.

Discografie

Studioalbums

• All blues (2019)
• Thank You Mr Churchill (2010)
• Fingerprints (2006)
• Now (2003)
• Peter Frampton (1994)
• When All the Pieces Fit (1989)
• Premonition (1986)
• The Art of Control (1982)
• Breaking All the Rules (1981)
• Where I Should Be (1979)
• I'm in You (1977)
• Frampton (1975)
• Somethin's Happening (1974)
• Frampton's Camel (1973)
• Wind of Change (1972)

Livealbums

• 2004 Summer Tour (2004)
• Live in San Francisco March 24, 1975 (2004)
• Live in Detroit (2000)
• Frampton Comes Alive II (1995)
• Frampton Comes Alive! (1976)

Radio 2 Top 2000

Nummer(s) met noteringen in de Radio 2 Top 2000	'99	'00	'01	'02	'03	'04	'05	'06	'07	'08	'09	'10	'11	'12	'13	'14	'15	'16	'17	'18	'19	'20
Baby, I love your way	1936	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-	-
Show me the way	967	891	933	712	727	937	912	1062	1551	1028	1112	1128	1067	1069	1236	1091	1414	1538	1400	1780	1888	1787

Externe links

• Peter Framptons homepagina

Mediabestanden

Zie de categorie Peter Frampton van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.