Met peliet (van Grieks: πηλός (pelos), "klei") wordt een fijnkorrelig sedimentair gesteente bedoeld, dat een grote fractie (vaak gehydrateerde) aluminium-silicaten bevat. De term wordt meestal gebruikt om het oorspronkelijke gesteente bij metamorf gesteente (de zogenaamde protoliet) te beschrijven, men noemt het metamorfe gesteente zelf dan ook wel metapeliet.

Als pelieten metamorfose ondergaan, kunnen uit peliet leisteen, fylliet of schist ontstaan, afhankelijk van de precieze metamorfe facies. De kleimineralen in de peliet reageren in de groenschist-facies naar aluminium-silicaten als de mica's muscoviet en chloriet of epidoot, in de amfiboliet-facies naar biotiet, hornblende of kyaniet. De mineralogische samenstelling bepaalt mede welke mineralen precies zullen groeien.

Een protoliet die meer zand (kwarts en veldspaat) bevat wordt een psammiet genoemd.