Olympische Jeugdzomerspelen 2010

De Olympische Jeugdzomerspelen 2010 was de eerste editie van de Olympische Jeugdspelen. Het evenement, voor sporters van 14 tot 18 jaar, werd georganiseerd onder auspiciën van het Internationaal Olympisch Comité. Het evenement vond plaats van 14 tot en met 26 augustus 2010 in Singapore. Deze stad werd verkozen boven Moskou.

Ie Olympische Jeugdzomerspelen
Olympische Jeugdzomerspelen 2010
Gehouden in Singapore
Deelnemende landen 205
Deelnemende atleten 3531
Evenementen 201 in 26 sporten
Openingsceremonie 14 augustus 2010
Sluitingsceremonie 26 augustus 2010
Officiële opening door President Sellapan Ramanathan
Atleteneed Caroline Chew
Jury-eed Syed Abdul Kadir
Olympische vlam Darren Choy
Volgende Spelen 2014: Nanjing
Portaal  Portaalicoon   Olympische Spelen
Sport
Scène uit de openingsceremonie
Het Singapore Indoor Stadium, waar badminton en tafeltennis beslecht werden

Het gastland hoefde voor dit toernooi geen nieuwe stadions te bouwen. De sporters werden gehuisvest in een olympisch dorp.

Selectie bewerken

In 2001 kwam IOC-voorzitter Jacques Rogge met het idee voor het organiseren van Olympische Spelen voor de jeugd. Op 6 juli 2007 stemden de leden voor het idee op de 119e vergadering van het Internationaal Olympisch Comité in Guatemala-Stad.

Elf steden toonden interesse voor de organisatie van de eerste Olympische Jeugdzomerspelen. Op de short list, die bekendgemaakt werd op 19 november 2007, stonden nog vijf steden: Athene (Griekenland), Bangkok (Thailand), Moskou (Rusland), Singapore (Singapore) en Turijn (Italië). Nadien vielen eerst Athene, Bangkok en Turijn af, waardoor er nog twee kanshebbers overbleven: Moskou en Singapore. Op 21 februari 2008 maakte Jacques Rogge de winnaar bekend.

Keuze gaststad Olympische Jeugdzomerspelen 2010
Stad Stemmen
  Singapore 53
  Moskou 44

Sporten bewerken

Op deze Spelen stonden 26 olympische sporten uitgesplitst in 201 onderdelen op het programma. De sporten tijdens deze Jeugdspelen waren dezelfde als de sporten van de eerstvolgende Olympische Zomerspelen (Londen 2012). De onderdelen wijken echter wel af om aan te sluiten bij de leeftijd en interesse van de sporters. Zo werd bijvoorbeeld basketbal gespeeld door teams van drie spelers op een half veld. De grootste wijziging was het grotere aantal gemengde teams (jongens en meisjes) en zelfs teams die uit meerdere landen bestonden; bijvoorbeeld in de atletiek (estafette), boogschieten, moderne vijfkamp (estafette), paardensport, schermen, tafeltennis, tennis, triatlon (estafette), wielrennen en zwemmen (estafette).[1]

  Atletiek
  Badminton
  Basketbal
  Boksen
  Boogschieten
  Gewichtheffen
  Gymnastiek
  Handbal
  Hockey
  Judo

  Kanovaren
  Moderne vijfkamp
  Paardensport
  Roeien
  Schermen
  Schietsport
  Taekwondo
  Tafeltennis
  Tennis
  Triatlon

  Voetbal
  Volleybal
  Wielersport
  Worstelen
  Zeilen
  Zwemsport

  Zwemmen
  Schoonspringen

Programma bewerken

 ●  Openingsceremonie  ●  Evenementen  ●  Wedstrijden met finales  ●  Sluitingsceremonie
Augustus 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 Totaal
gouden
medailles
Ceremonies
Atletiek 12 12 12 36
Badminton 2 2
Basketbal 2 2
Boksen 11 11
Boogschieten 1 1 1 3
Gewichtheffen 2 2 3 3 1 11
Gymnastiek 1 1 2 5 5 2 16
Handbal 2 2
Hockey 1 1 2
Judo 3 3 2 1 9
Kanovaren 3 3 6
Moderne vijfkamp 1 1 1 3
Paardensport 1 1 2
Roeien 4 4
Schermen 2 2 2 1 7
Schietsport 1 1 1 1 4
Schoonspringen 1 1 1 1 4
Taekwondo 2 2 2 2 2 10
Tafeltennis 2 1 3
Tennis 2 2 4
Triatlon 1 1 1 3
Voetbal 1 1 2
Volleybal 2 2
Wielersport 1 1
Worstelen 5 4 5 14
Zeilen 4 4
Zwemmen 3 8 4 7 3 9 34
Totaal gouden medailles 15 19 16 18 10 15 25 28 20 6 26 3 201

Medaillespiegel bewerken

  Zie medaillespiegel van de Olympische Jeugdzomerspelen 2010 voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Op 201 onderdelen werden medailles uitgereikt. Het IOC stelt officieel geen medailleklassement op, maar geeft desondanks een medailletabel ter informatie. In het klassement wordt eerst gekeken naar het aantal gouden medailles, vervolgens de zilveren medailles en tot slot de bronzen medailles.

Hieronder volgt de top 10, aangevuld met de Nederlandstalige landen.

 Plaats  Land NOC   Goud   Zilver   Brons Totaal
1   China CHN 30 16 5 51
2   Rusland RUS 18 14 11 43
3   Zuid-Korea KOR 11 4 4 19
4   Oekraïne UKR 9 9 15 33
5   Cuba CUB 9 3 2 14
6   Australië AUS 8 13 8 29
7   Japan JPN 8 5 3 16
8   Hongarije HUN 6 4 5 15
9   Frankrijk FRA 6 2 7 15
10   Italië ITA 5 9 5 19
27   België BEL 2 1 2 5
38   Nederland NED 1 2 1 4
84   Nederlandse Antillen AHO 0 0 1 1

Deelname bewerken

Deelnemende sporters bewerken

Leeftijd

De deelnemende sporters moesten 15, 16, 17 of 18 jaar oud zijn op de 31e december van het jaar waarin de Jeugdspelen werden gehouden. Afhankelijk van de sport, onderdeel en geslacht konden strengere eisen worden opgelegd. Zo moesten in de moderne vijfkamp de deelnemers zijn geboren in 1992 of 1993.[1]

Kwalificatie

Met het kwalificatiesysteem zorgde het IOC ervoor dat de beste sporters uit de verschillende continenten deelnamen maar ook dat ten minste vier sporters van alle 205 bij het IOC aangesloten landen konden meedoen.

Elk land mocht maximaal 70 sporters inschrijven voor de individuele sporten, waartoe ook het basketbal werd gerekend. Aan het basketbaltoernooi deden zowel bij de jongens als meisjes 20 landen mee.

De teamsporten handbal, hockey, voetbal en volleybal bestond voor zowel het meisjes- en jongenstoernooi uit zes deelnemende landen. Van elk van de vijf continenten was er een vertegenwoordiger, het gastland of een door het IOC aangewezen land was het zesde land. Elk land mocht maar met twee teams meedoen (een meisjes- en jongensteam) gekeken over de vier genoemde teamsporten. Dus bijvoorbeeld bij de jongens aan handbal en bij de meisjes aan volleybal. Het gastland mocht bij elk van deze sporten een jongensteam of een meisjesteam inschrijven mits dit team een bepaalde minimumkwaliteit had.[2]

Deelnemende landen bewerken

Alle 205 landen die bij het IOC zijn aangesloten, deden mee. De deelnemers uit Koeweit werden in tegenstelling tot alle anderen niet door hun eigen Nationaal Olympisch Comité afgevaardigd. Dit was het gevolg van een schorsing van dat NOC door het IOC als gevolg van politieke inmenging. De Koeweiti mochten wel meedoen, maar deden dit onder de olympische vlag.

  Afghanistan
  Albanië
  Algerije
  Amerikaanse Maagdeneilanden
  Amerikaans-Samoa
  Andorra
  Angola
  Antigua en Barbuda
  Argentinië
  Armenië
  Aruba
  Australië
  Azerbeidzjan
  Bahama's
  Bahrein
  Bangladesh
  Barbados
  België
  Belize
  Benin
  Bermuda
  Bhutan
  Bolivia
  Bosnië en Herzegovina
  Botswana
  Brazilië
  Britse Maagdeneilanden
  Brunei
  Bulgarije
  Burkina Faso
  Burundi
  Cambodja
  Canada
  Centraal-Afrikaanse Republiek
  Chili
  China
  Chinees Taipei
  Colombia
  Comoren
  Congo-Brazzaville
  Congo-Kinshasa
  Cookeilanden

  Costa Rica
  Cuba
  Cyprus
  Denemarken
  Djibouti
  Dominica
  Dominicaanse Republiek
  Duitsland
  Ecuador
  Egypte
  El Salvador
  Equatoriaal-Guinea
  Eritrea
  Estland
  Ethiopië
  Fiji
  Filipijnen
  Finland
  Frankrijk
  Gabon
  Gambia
  Georgië
  Ghana
  Grenada
  Griekenland
  Groot-Brittannië
  Guam
  Guatemala
  Guinee
  Guinee-Bissau
  Guyana
  Haïti
  Honduras
  Hongarije
  Hongkong
  Ierland
  IJsland
  India
  Indonesië
  Irak
  Iran
  Israël

  Italië
  Ivoorkust
  Jamaica
  Japan
  Jemen
  Jordanië
  Kaaimaneilanden
  Kaapverdië
  Kameroen
  Kazachstan
  Kenia
  Kirgizië
  Kiribati
  Koeweit
  Kroatië
  Laos
  Lesotho
  Letland
  Libanon
  Liberia
  Libië
  Liechtenstein
  Litouwen
  Luxemburg
  Macedonië
  Madagaskar
  Malawi
  Maldiven
  Maleisië
  Mali
  Malta
  Marokko
  Marshalleilanden
  Mauritanië
  Mauritius
  Mexico
  Micronesië
  Moldavië
  Monaco
  Mongolië
  Montenegro
  Mozambique

  Myanmar
  Namibië
  Nauru
  Nederland
  Nederlandse Antillen
  Nepal
  Nicaragua
  Nieuw-Zeeland
  Niger
  Nigeria
  Noord-Korea
  Noorwegen
  Oeganda
  Oekraïne
  Oezbekistan
  Oman
  Oostenrijk
  Oost-Timor
  Pakistan
  Palau
  Palestina
  Panama
  Papoea-Nieuw-Guinea
  Paraguay
  Peru
  Polen
  Portugal
  Puerto Rico
  Qatar
  Roemenië
  Rusland
  Rwanda
  Saint Kitts en Nevis
  Saint Lucia
  Saint Vincent en de Grenadines
  Salomonseilanden
  Samoa
  San Marino
  Sao Tomé en Principe
  Saoedi-Arabië
  Senegal

  Servië
  Seychellen
  Sierra Leone
  Singapore
  Slovenië
  Slowakije
  Soedan
  Somalië
  Spanje
  Sri Lanka
  Suriname
  Swaziland
  Syrië
  Tadzjikistan
  Tanzania
  Thailand
  Togo
  Tonga
  Trinidad en Tobago
  Tsjaad
  Tsjechië
  Tunesië
  Turkije
  Turkmenistan
  Tuvalu
  Uruguay
  Vanuatu
  Venezuela
  Verenigde Arabische Emiraten
  Verenigde Staten
  Vietnam
  Wit-Rusland
  Zambia
  Zimbabwe
  Zuid-Afrika
  Zuid-Korea
  Zweden
  Zwitserland

Externe link bewerken