Nagorno-Karabachse Autonome Oblast
De Nagorno-Karabachse Autonome Oblast (NKAO) (Russisch: Нагорно-Карабахская автономная область, Nagorno-Karabachskaja avtonomnaja oblast) was een etnisch Armeense autonome oblast in de Sovjet-Unie tussen 1923 en 1988, die deel uitmaakte van de Azerbeidzjaanse SSR.
| Нагорно-Карабахская автономная область | |||||
|---|---|---|---|---|---|
| Autonome oblast in de Sovjet-Unie | |||||
| |||||
| Kaart | |||||
| |||||
| Algemene gegevens | |||||
| Hoofdstad | Stepanakert | ||||
| Talen | Armeens, Azeri | ||||
.svg){kind=small}
.svg){kind=small}
Geschiedenis bewerken
Nagorno-Karabach werd op 5 juli 1921 met een decreet van het Kaukasische Bureau van de Communistische Partij toegewezen aan de Azerbeidzjaanse SSR. Op 7 juli 1923 werd op een deel van Nagorno-Karabach een autonome oblast gevormd met Chankendi (later: Stepanakert) als hoofdstad. De oblast had een oppervlakte van 4.388 km². Het bestuurscollege van de oblast was een regionale volksraad, die in 1988 zich hernoemde tot de "Nationale Raad". De autonome oblast was gevormd uit gebieden van de Azerbeidzjaanse Socialistische Sovjetrepubliek en de Republiek Bergachtig Armenië.
Op 23 november 1991 schafte het parlement van Azerbeidzjan de autonome status van de NKAO af en splitste het op in een aantal Azerbeidzjaanse rayons. Na de Oorlog in Nagorno-Karabach werd Nagorno-Karabach de facto een onafhankelijke republiek maar bleef de jure onderdeel van Azerbeidzjan. In 2020 kwam een groot deel van de voormalige autonome oblast weer onder Azerbeidzjaanse controle. In 2023 kwam het gehele gebied van de voormalige autonome oblast weer onder Azerbeidzjaanse controle.
Bestuurlijke indeling bewerken
De NKAO was bestuurlijk ingedeeld in 5 districten:
De belangrijkste plaatsen waren:
- Mardakert
- Margoesjevan (Leninavan)
- Karmir Sjoeka (Rode Markt)
- Madagis
- Askeran
- Martoeni
- Sjoesja
- Hadroet
- 73 dorpelijke gemeentes