Murder on the Orient Express (1974)

film van Sidney Lumet

Murder on the Orient Express is een Britse film uit 1974, geregisseerd door Sidney Lumet. Het is een verfilming van de detectiveroman Moord in de Oriënt-expres van Agatha Christie.

Murder on the Orient Express
Moord in de Oriënt-Express
Regie Sidney Lumet
Scenario Agatha Christie
Hoofdrollen Albert Finney
Lauren Bacall
Sean Connery
Ingrid Bergman
Michael York
Vanessa Redgrave
Jacqueline Bisset
Richard Widmark
John Gielgud
Anthony Perkins
Martin Balsam
Rachel Roberts
Wendy Hiller
Denis Quilley
Colin Blakely
Jean-Pierre Cassel
George Coulouris
Muziek Richard Bennett
Première 24 november 1974
Land Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Budget US$ 1,4 miljoen
Opbrengst US$ 28 miljoen[1]
Remake Murder on the Orient Express (2017)
(en) IMDb-profiel
MovieMeter-profiel
(mul) TMDb-profiel
(en) AllMovie-profiel
Portaal  Portaalicoon   Film

Ingrid Bergman won een Oscar voor haar rol van miss Ohlsson.

Rolverdeling bewerken

Acteur Personage
Albert Finney Hercule Poirot
Richard Widmark Samuel Ratchett / Lanfranco Casetti
Lauren Bacall de Amerikaanse Mrs. Harriet Belinda Hubbard
Ingrid Bergman de Zweedse Miss Ohlson
Sean Connery de Brits-Indische kolonel Arbuthnot
John Gielgud de Britse butler Beddoes
Michael York de Hongaarse graaf Andreyani
Jacqueline Bisset gravin Andreyani
Vanessa Redgrave Miss Debenham
Rachel Roberts Duitse dienstmeid Hildegarde Schmidt
Anthony Perkins de secretaris van het slachtoffer Hector Willard MacQueen
Wendy Hiller de Russische prinses Dragomirov
Jean-Pierre Cassell de conducteur Pierre Paul Michel
Denis Quilley de Italiaanse autoverkoper annex chauffeur Antonio Foscarelli
Colin Blakely de Amerikaanse bodyguard Cyrus B. Hardman
Martin Balsam de Italiaanse directeur van de trein Signore Bianchi
George Coulouris de Griekse Dr. Constantine

In 2001 werd er opnieuw een film van het boek gemaakt met Alfred Molina in de hoofdrol. In 2010 volgde een bewerking voor de televisie, met David Suchet als Poirot. En ook in 2017 kwam er een verfilming, deze keer van en met Kenneth Branagh.

Trivia bewerken

Onjuistheden bewerken

Er zit een aantal foutjes in de film:

  • In Istanboel wordt het reisschema omgeroepen: Sofia - Belgrado - Zagreb - Brod - Ljubljana - Triëst. In werkelijkheid ligt Brod tussen Belgrado en Zagreb.
  • Poirot vraagt uiteindelijk hoeveel passagiers er in de wagon zaten, behalve hijzelf en het slachtoffer. Het antwoord (dat hij accepteert) is twaalf, er waren echter dertien mensen aanwezig, namelijk ook conducteur Pierre Paul Michel. Daarbij moet gezegd worden: Graaf Andreyani bracht samen met zijn vrouw één steekwond toe, en had - buiten het verdriet dat zijn vrouw droeg - geen persoonlijke wrok jegens het slachtoffer.
  • Als butler Beddoes het mes terugtrekt, is duidelijk te zien dat het mes niet bebloed is, maar schoon.
  • Op het station in Istanboel zijn affiches te zien van Kemal Atatürk. In 1935, het jaar waarin het verhaal zich afspeelt, leefde Atatürk nog; affiches met zijn beeltenis werden pas na zijn dood verspreid.
  • Op het station is 'Allahoe akbar' vanuit een luidspreker te horen, deze uitspraak was toen verboden, er was een Turkse variant voor in de plaats gekomen: 'Tanri Uludur'. 'Allah Akbar' werd pas weer toegestaan in 1938.
  • In de beginscène wordt Poirot door een man die hem vergezelt tijdens het oversteken van de Bosporus bedankt voor het redden van het Koninkrijk Jordanië. Dat bestond toen nog niet, Jordanië was in die tijd een emiraat en werd veel later pas een koninkrijk.
  • Tijdens de scène waarin Poirot een glaasje crème de menthe drinkt, is er door het raam een passerende trein te zien, deze is van een veel moderner type, dat nog niet bestond in 1935.

Overige trivia bewerken