Mouvement Pour la France
Het Mouvement pour la France (MPF) is een Franse rechtse politieke partij die haar inspiratie haalt uit soeverein en gaullistisch gedachtegoed. De partij is over heel het land actief.
| MPF | ||||
|---|---|---|---|---|
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||
| Personen | ||||
| Partijvoorzitter | Philippe de Villiers | |||
| Zetels | ||||
| Assemblée Nationale | 1 / 577 | |||
| Sénat | 1 / 348 | |||
| Europees Parlement | 1 / 736 | |||
| Geschiedenis | ||||
| Opgericht | 1994 | |||
| Algemene gegevens | ||||
| Actief in | Frankrijk | |||
| Ideologie | traditionalisme, soeverein, eurosceptisme, gaullisme | |||
| Kleuren | blauw | |||
| Europese fractie | Europa van Vrijheid en Democratie | |||
| Website | www.pourlafrance.fr | |||
| ||||
Philippe de Villiers, afkomstig uit de Vendée, nam voor de eerste keer aan de presidentsverkiezingen deel in 1995 en behaalde dan met een ongestructureerde partij minder dan 5% van de stemmen. In de legislatieve verkiezingen van 1997 vormde het MPF een kartel met CNIP onder de naam LDI (La Droite Indépendante) maar er kwamen geen andere verkozenen dan de Villiers. In 1999 behaalde de Villiers op de lijst RPF-IE de tweede plaats na Charles Pasqua. De MPF fuseerde met de RPR van Pasqua en werd Demain la France. Een jaar later stapte de Villiers uit de RPF en hercreëerde hij de MPF. In 2004 kaapte de partij 3 zetels is het Europees Parlement weg. De MPF voerde campagne tegen de voorgestelde Europese grondwet. Daardoor steeg tussen einde 2004, begin 2005 het aantal leden van 7.000 tot 16.250. Sinds 2009/2010 verliest de partij terrein.
Programma bewerken
- "Immigration zéro"
- Stop van het monopolie van de vakbonden
- Geen homohuwelijk (vastleggen in de grondwet) & promotie van alternatieven tegen abortus
- Referendum over de doodstraf
- Turkije geen lid van de EU & geen Europese grondwet
Presidentsverkiezingen 2007 bewerken
P. de Villiers behaalde 2,23% van de stemmen. Voor de tweede Ronde gaf hij stemadvies voor Sarkozy.
Neergang bewerken
Sinds 2009/2010 verliest de MPF steeds meer terrein. Bij de verkiezingen voor het europese parlement in juni 2009 verliest de partij 2 van haar 3 zetels. Op 23 april 2010 stapt Bruno Retailleau uit de MPF. Retailleau was al sinds oktober 1988 "conseiller général" van de Vendée en sinds oktober 2004 lid van de senaat. 5 Maanden later kondigt partijleider Philippe de Villiers aan dat hij per 31 oktober 2010 aftreedt als president van de "Conseil Général" van de Vendée; de net genoemde Bruno Retailleau neemt de vrijkomende positie over. Eind 2012 heeft de MPF buiten departementale en lokale functies in de Vendée nog 3 vertenwoordigingen over:
- Philippe de Villiers als enig overgebleven lid in het europese parlement (mandaat tot 2014)
- Philippe Darniche als enig overgebleven lid in de senaat (herkozen in oktober 2011)
- Véronique Besse als enig overgebleven lid in de Assemblée Nationale (herkozen juni 2012)
Op plaatsen waar het voor de MPF lastig wordt om nog zelfstandig te opereren treden een aantal MPF-leden onder andere vlag op. Zo treedt in Picardië MPF-lid Isabelle Létrillart veelal op onder de vlag "Envie de Picardie". En in Midi-Pyrénées sloot MPF-lid Marie-Pierre Chaumette zich eerst aan bij een groep met de naam Osons Midi-Pyrénées en ging in november 2010 mee in een afsplitsing daarvan die zich "Groupe Républicains et Territoires" noemt.
Ondertussen is het maandblad van de MPF, "Pour la France", eerst een drie-maandelijks verschijnend blad geworden en sinds januari 2012 helemaal niet meer verschenen. Op de website van de MPF verschijnen nauwelijks nog actualiteiten.
Externe links bewerken
