Melati van Java

Melati van Java
	Nicolina van Sloot
Algemene informatie
Volledige naam	Nicolina Maria Christina Sloot
Pseudoniem(en)	Melati van Java, Mathilde, Max van Ravensteijn
Geboren	13 januari 1853
Geboorteplaats	Semarang
Overleden	13 juni 1927
Overlijdensplaats	Noordwijk aan Zee
Land	Nederlands-Indië
Beroep	Schrijfster
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Melati van Java, pseudoniem van Nicolina Maria Christina (Marie) Sloot (Semarang, Java, Nederlands-Indië, 13 januari 1853 – Noordwijk aan Zee, 13 juni 1927), was een Nederlands schrijfster. Melati van Java was het pseudoniem waaronder zij het meest bekend was (zie ook Melati). De boeken die zij onder dit pseudoniem publiceerde waren enorm populair. Sloot was een "Indisch meisje" en een van de belangrijkste Nederlands-Indische schrijfsters. Ze maakte ook gebruik van de pseudoniemen Mathilde en Max van Ravensteijn. Verder redigeerde zij enkele tijdschriften, droeg ze bij aan andere tijdschriften en stond ze bekend als filantrope.

Levensloop bewerken

Marie Sloot groeide op in een rooms-katholiek gezin als oudste dochter van de onderwijzer Carel Sloot en Louisa van Haastert. Voor 1865 werd ze onderwezen door haar moeder, en van 1865 tot 1866 volgde ze onderwijs aan een meisjesinternaat aan het Noordwijk in Batavia. In 1868 behaalde ze de akte van bekwaamheid als hulponderwijzeres in de Franse en Engelse taal.

In 1871 verhuisde Sloot met haar familie naar Nederland, waar zij zich uiteindelijk vestigden in Roermond. In de jaren tachtig verhuisde Sloot van Roermond naar Amsterdam, waar zij samenwoonde met haar levensgezellin Lina Schefler.

Literaire loopbaan bewerken

In Roermond begon Sloot haar literaire loopbaan. Haar eerste publicatie werd op 17 februari 1872 geplaatst in Het Katholiek Stuijversmagazijn. In 1874 debuteerde ze als romanschrijfster met De jonkvrouw van Groenenrode. Dit was de eerste roman die zij schreef onder het pseudoniem 'Melati van Java'. De romans van Melati van Java voeren opmerkelijke vrouwenfiguren op en richten zich vaak op standsverschillen, vooroordelen jegens Indische vrouwen en de onderwaardering van rooms-katholieke vraagstukken.

Sloot verkreeg in 1893 het lidmaatschap van de Maatschappij der Nederlandsche Letterkunde (MNL) te Leiden. Niet alleen behoorde zij daarmee tot de eerste groep van dertien vrouwen die "gewoon lid" werden van de MNL,^[1] voor zover bekend was zij destijds ook de enige vrouwelijke schrijver van Indo-Europese afkomst.

Haar werk was zeer populair onder het grote publiek. Haar romans zijn vele malen herdrukt en zijn decennialang in omloop gebleven. In 1916 verscheen de film La Renzoni naar haar gelijknamige roman, geregisseerd door Maurits Binger en met de in die tijd beroemde Nederlandse actrice Annie Bos in de hoofdrol. In 1921 was haar tweedelige roman Hermelijn nog steeds het meest uitgeleende bibliotheekboek in Nederland. Veel van haar werk is vertaald, met name zijn praktisch al haar romans vertaald naar het Duits.^[2]

De reacties van de literaire kritiek op Sloots werk waren niet onverdeeld positief.^[3] Busken Huet besprak bijvoorbeeld haar eerste roman weliswaar onmiddellijk, maar negatief.^[4] Haar emancipatoire ideeën vonden weinig instemming bij mannelijke critici. Vrouwelijke critici stonden er soms heel anders tegenover, zoals bijvoorbeeld Marie-Henriette Koorders-Boeke, die in De Gids in 1877 haar goedkeuring uitsprak over Annonciade.^[5]^[6] In hun Biografisch Woordenboek doen in 1888 Frederiks en Van den Branden niet veel meer dan een lijstje van door haar gepubliceerde titels opnoemen.^[7] Met het voortschrijden van de tijd keurden critici met name het melodramatische gehalte van haar romans af: Het genre melodrama raakte uit de mode, en deze "officiële" afkeuring nam toe. In de nasleep van deze kritiek schreef Sloot een aantal romans onder het pseudoniem 'Max van Ravensteijn'. Dat Sloot de schrijfster achter dit pseudoniem was, is lange tijd onbekend gebleven; pas in 1954 werd dit door schrijver Anton van Duinkerken onthuld.^[8]

Varia bewerken

Melati is de Indonesische naam van de Arabische jasmijn (Jasminum sambac). Het is de "nationale bloem" (een van de drie nationale bloemen) van Indonesië (en van de Filipijnen en van Tunesië).

Bibliografie (selectie) bewerken

De Freule (ca. 1915) Bandontwerp: L.W.R. Wenckebach

Angeline's beloften. Bandontwerp: L.W.R. Wenckebach

onder het pseudoniem Mathilde

Mathilde, ‘Twee moeders’, in: De Katholieke Illustratie, 1872; novelle.
Mathilde, Annonciade, 1876

onder het pseudoniem Melati van Java

Melati van Java, De Jonkvrouw van Groenenrode, 1874; autobiografische, Indische roman, waarin ze het thema van Indische meisjes en vrouwen uitwerkte; 2e druk Gualth. Kolff, Leiden 1877
Melati van Java, Fernand, 1878
Melati van Java, De familie van den resident, 1875
Melati van Java, In de lente vergaard.^[9] 1876
Melati van Java, La Renzoni, 1881; verfilmd in 1916 onder regie van Maurits Binger.
Melati van Java, Hermelijn, 1885; tweedelige roman.
Melati van Java, De freule, 1897 ??
Melati van Java, Twee, L.J. Veen: Amsterdam, 1899.
Melati van Java, Colibri, 1901.
Melati van Java, Zwervertje, 1922.
Melati van Java, Angeline’s beloften.
Melati van Java, De nieuwe mevrouw Verhooghe.
Melati van Java, De ring der grootvorstin.
Melati van Java, Dorenzathe. 1880
Melati van Java, Een eenige dochter.
Melati van Java, Eigen schuld – een verhaal voor meisjes.
Melati van Java, Frits – een verhaal voor meisjes.
Melati van Java, Haar held.
Melati van Java, Het boschmeisje.
Melati van Java, Het kasteel Schlesheim.
Melati van Java, Het viooltje van St-Germain. 1885
Melati van Java, Hortense de Beauharnais – koningin van Holland.
Melati van Java, In eigen huishouding.
Melati van Java, In extremis.
Melati van Java, Jeanne d'Arc De maagd van Orléans 1894
Melati van Java, Johan’s avontuur.
Melati van Java, Koninginnen met en zonder kroon.
Melati van Java, Michael de zanger. 1920
Melati van Java, Miliane het gesluierde schilderij.
Melati van Java, Miss Campbell en andere verhalen. 1885
Melati van Java, Motto-album.
Melati van Java, Nazomer. 1888
Melati van Java, Orchidee. 1905
Melati van Java, Prada. 1894
Melati van Java, Romantische werken – Miliane.
Melati van Java, Rosa Marina. 1903
Melati van Java, Soerapati – Historisch romantische schets uit de geschiedenis van Java; twee delen.
Melati van Java, Toch een.
Melati van Java, Twee zusters – een boek voor meisjes.
Melati van Java, Verdwenen. 1889
Melati van Java, Vriendinnen. 1897
Melati van Java, Waarheen. 1885

onder het pseudoniem Max van Ravenstein

Max van Ravestein, Bij ons, 1908.
Max van Ravestein, Aan d'overkant, 1911.
Max van Ravestein, Drijfzand, 1916.
Max van Ravestein, Stofgoud, 1917.

Varia bewerken

In haar tijdschrift De Huisvriend verscheen reeds in 1891 een Nederlands artikel over Belle van Zuylen.^[10]

Publicatie bewerken

Vilan van de Loo: Melati van Java (1853-1927). Dochter van Indie͏̈. Biografie. 's-Gravenhage, Stichting Tong Tong, 2016. ISBN 978-9078847007

Externe links bewerken

Info en teksten bij de Digitale Bibliotheek voor de Nederlandse Letteren (dbnl)
Melati van Java Fanclub
Artikel van Rob Nieuwenhuys in de Oost-Indische spiegel over Melati van Java
Gegevens over productie en receptie in NEWW VRE

Bronnen, noten en/of referenties

Vilan van de Loo, 'Sloot, Nicolina Maria (1853-1927)', in: Biografisch Woordenboek van Nederland 6.
Portret van Nicolina Sloot op de website van het Digitaal Vrouwenlexicon Nederland door Vilan van de Loo
Portaal van Melati van Java
Vilan van de Loo: Melati van Java. Dochter van Indië. (biografie, november 2016)

↑ Jannie Poelstra, De eerste vrouwelijke leden van de Maatschappij (2000). Geraadpleegd op 5 november 2016.
↑ Vertalingen van het werk van Melati van Java. NEWW Women Writers. Geraadpleegd op 5 november 2016.
↑ Receptie van het werk van Melati van Java. NEWW Women Writers. Geraadpleegd op 5 november 2016.
↑ Conrad Busken Huet, Recensie van Melati van Java, De jonkvrouwe van Groenenrode (1874). Geraadpleegd op 5 november 2016.
↑ Marie-Henriette Koorders-Boeke, Recensie van werk van Melati van Java (1877). Geraadpleegd op 5 november 2016.
↑ De mogelijke verschillen tussen de oordelen door mannelijke en vrouwelijke beoordelaars worden bestudeerd in het HERA Travelling Texts project van het Huygens ING.
↑ Van den Branden-Frederiks, Lemma in Biografisch woordenboek [...] (1888). Geraadpleegd op 5 november 2016.
↑ Vilan van de Loo, Melati van Java. Geraadpleegd op 5 november 2016.
↑ Jaar van publicatie onbekend, in elk geval voor 4 januari 1882 toen de Middelburgsche Courant berichtte dat er op een 'fondsveiling van G. Kolff in totaal 1274 exemplaren van vijf boeken van Melati van Java (namelijk De Jonkvrouw van Groenenrode, Fernand, De familie van den resident, In de lente vergaard en La Renzoni) waren verkocht voor de som van f 684 aan Bolle te Rotterdam (Middelburgsche Courant, 4 januari 1882, p2, k4).
↑ Het betreffende artikel in De Huisvriend 1891

[1] Jannie Poelstra, De eerste vrouwelijke leden van de Maatschappij (2000). Geraadpleegd op 5 november 2016.

[2] Vertalingen van het werk van Melati van Java. NEWW Women Writers. Geraadpleegd op 5 november 2016.

[3] Receptie van het werk van Melati van Java. NEWW Women Writers. Geraadpleegd op 5 november 2016.

[4] Conrad Busken Huet, Recensie van Melati van Java, De jonkvrouwe van Groenenrode (1874). Geraadpleegd op 5 november 2016.

[5] Marie-Henriette Koorders-Boeke, Recensie van werk van Melati van Java (1877). Geraadpleegd op 5 november 2016.

[6] De mogelijke verschillen tussen de oordelen door mannelijke en vrouwelijke beoordelaars worden bestudeerd in het HERA Travelling Texts project van het Huygens ING.

[7] Van den Branden-Frederiks, Lemma in Biografisch woordenboek [...] (1888). Geraadpleegd op 5 november 2016.

[8] Vilan van de Loo, Melati van Java. Geraadpleegd op 5 november 2016.

[9] Jaar van publicatie onbekend, in elk geval voor 4 januari 1882 toen de Middelburgsche Courant berichtte dat er op een 'fondsveiling van G. Kolff in totaal 1274 exemplaren van vijf boeken van Melati van Java (namelijk De Jonkvrouw van Groenenrode, Fernand, De familie van den resident, In de lente vergaard en La Renzoni) waren verkocht voor de som van f 684 aan Bolle te Rotterdam (Middelburgsche Courant, 4 januari 1882, p2, k4).

[10] Het betreffende artikel in De Huisvriend 1891

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]