Louis Mountbatten

Brits militair en bestuurder (1900–1979)

Louis Mountbatten, voluit Louis Francis Albert Victor Nicholas, 1e graaf Mountbatten van Birma, (Frogmore, 25 juni 1900Mullaghmore (Ierland), 27 augustus 1979) was een First Sea Lord en de laatste gouverneur-generaal van Brits-Indië.

Louis Francis Albert Victor Nicholas,
1e graaf Mountbatten van Birma
Graaf Mountbatten van Birma
Graaf Mountbatten van Birma
Geboren 25 juni 1900
Frogmore
Overleden 27 augustus 1979
Mullaghmore
Rustplaats Romsey Abbey, Hampshire
Land/zijde Vlag van Verenigd Koninkrijk Verenigd Koninkrijk
Onderdeel Royal Navy
Dienstjaren 1913 – 1965
Rang Admiral of the Fleet
Bevel Zeestrijdkrachten (First Sea Lord)
Slagen/oorlogen Eerste Wereldoorlog
Tweede Wereldoorlog
Onderscheidingen zie lijst
Ander werk Onderkoning van Indië
wapen Louis Mountbatten

Biografie

bewerken

Mountbatten werd geboren als de tweede zoon en jongste kind van Lodewijk Alexander van Battenberg en Victoria Maria van Hessen-Darmstadt, een kleindochter van koningin Victoria. Louis was de broer van Alice van Battenberg, die in het Griekse vorstenhuis trouwde en de moeder was van prins Philip, echtgenoot van de Engelse koningin Elizabeth, en Louise Mountbatten, die koningin van Zweden werd. Zijn oudere broer was George. Zijn familie noemde hem Dickie, normaliter een afkorting van Richard, maar dat was geen van zijn namen. Koningin Victoria stelde de bijnaam Nicky voor, maar om verwarring te vermijden met Nicolaas II van Rusland, die ook de bijnaam Nicky had werd dit veranderd naar Dickie.

Zijn moeder was de oudere zus van tsarina Alexandra en bij een bezoek aan het hof in Sint-Petersburg leerde Louis zijn Russische familie beter kennen en had een goede band met grootvorstin Maria Nikolajevna, wier foto hij altijd naast zijn bed had staan voor de rest van zijn leven.

Hij mocht zich bij zijn geboorte 'Zijne Doorluchtige Hoogheid Prins Lodewijk van Battenberg' noemen, maar in 1917 deed de gehele Britse tak van zijn familie afstand van de Duitse titels vanwege de anti-Duitse stemming in Engeland. Zijn vader veranderde de familienaam in 'Mountbatten'; Louis nam die familienaam over. Hij hield op een "Serene Highness" te zijn, maar werd als jongere zoon van een Britse markies wél Lord Louis Mountbatten genoemd.

Carrière

bewerken

Mountbatten diende in de Royal Navy tijdens de Eerste en Tweede Wereldoorlog. Hij viel op door zijn, in de ogen van zijn mede-officieren 'typisch Duitse', perfectionisme en zijn vlijt. Ook zijn familierelatie met de koning legde hem geen windeieren. Hij bekleedde veel belangrijke posities en kreeg voor zijn werk verschillende hoge onderscheidingen. Bij het begin van de Tweede Wereldoorlog werd hij commandant van een flottielje torpedobootjagers. In mei 1941 werd de torpedobootjager, de HMS Kelly, waarover hij het commando voerde, na hevige gevechten bij Kreta tot zinken gebracht. Mountbatten werd onderscheiden voor zijn moed en leidde in 1942 de Aanval op Saint-Nazaire en de desastreuze Aanval op Dieppe. Vervolgens voerde hij het commando over het Britse leger dat in Birma tegen Japan vocht.

In 1947 werd de progressief ingestelde edelman door de Labour-regering van Clement Attlee aangesteld als laatste onderkoning van Indië, met als opdracht Brits-Indië te begeleiden op de weg naar een snelle onafhankelijkheid in 1948. Mountbatten oordeelde echter dat de situatie in Indië zo precair was dat de onafhankelijkheid nog datzelfde jaar kwam om een burgeroorlog te vermijden. Hij sprak met moslimleider Mohammed Ali Jinnah af op 5 april 1947 om hem te overtuigen Indië één geheel te laten, maar Jinnah week niet af van zijn doel om een moslimstaat af te scheiden van Indië, het latere Pakistan.[bron?] Na de onafhankelijkheid op 15 augustus 1947 bleef hij nog tien maanden in New Delhi, waar hij de eerste gouverneur-generaal werd tot juni 1948.

Mountbatten had nu alles bereikt wat een marineofficier zou kunnen bereiken, maar hij weigerde met pensioen te gaan. Na zijn terugkeer naar Engeland bekleedde hij daarom opnieuw verschillende hoge posities in de Royal Navy.

In 1952 maakte hij zijn langgekoesterde droom waar en werd hij First Sea Lord (bevelhebber van de Britse Marine). Dat was de functie waaruit zijn vader in de Eerste Wereldoorlog ten onrechte ontslagen was met het excuus dat hij te veel Duitse familieleden had. Nadat hij de marine verlaten had ging hij in het leger werken en werd hij hoofd Defensie van 1959 tot 1965.

Huwelijk en gezin

bewerken
 
De Mountbattens met Mahatma Gandhi in 1947

Mountbatten trouwde op 18 juli 1922 met de schatrijke erfgename Edwina Cynthia Annette Ashley. Ondanks de vele affaires die beiden hadden, was het paar toegewijd aan elkaar en hadden ze een gelukkig huwelijk tot Edwina's plotselinge dood op 21 februari 1960.

Ze kregen samen twee kinderen:

Mountbatten stierf op 27 augustus 1979 tijdens een vakantie in Ierland na een bomontploffing op zijn schip Shadow V. De aanslag werd opgeëist door het IRA. Nog drie anderen kwamen om het leven: Patricia's jongste zoon Nicholas (14), haar schoonmoeder Lady Doreen Brabourne (83) en Paul Maxwell (15), die als bootsman assisteerde.

Op 23 november 1979 werd de dader, Thomas McMahon, tot levenslange gevangenisstraf veroordeeld. Hij werd in 1998 vrijgelaten na het Goedevrijdagakkoord.

Na een staatsbegrafenis en een dienst in Westminster Abbey, Londen, werd Louis Mountbatten bijgezet in Romsey Abbey, Hampshire.

Militaire loopbaan

bewerken

Decoraties

bewerken

Louis Mountbatten was, onder andere:

Louis Mountbatten was ridder grootkruis in de Orde van de Nederlandse Leeuw, het Legioen van Eer en de Orde van Thiri Thudamma (grootcommandeur in de Order of Thiri Thudhamma) (Birma).

Zie de categorie Louis Mountbatten, 1st Earl Mountbatten of Burma van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.