Loge La Persévérance (Maastricht)

loge in Maastricht

Loge La Persévérance is een vrijmetselaarsloge in Maastricht opgericht in 1763, vallende onder het Grootoosten der Nederlanden.

La Persévérance
Algemeen nut beogende instelling
Zegel van de loge
Obediëntie Grootoosten der Nederlanden
Logenummer 11
Kleur(en)
Geschiedenis
Constitutie
Structuur
Zetel Vlag van Nederland Maastricht
Officiële website
Portaal  Portaalicoon   Mens & maatschappij

Geschiedenis bewerken

Er zijn aanwijzingen dat al in 1760 gepoogd is in Maastricht een loge op te richten. Op 20 december 1760 wordt door Petit een verzoek daartoe, namens een aantal in Maastricht wonende broeders, aan de Provinciale Grootloge gericht. De constitutiebrief van deze loge werd op 1 januari 1763[1] afgegeven door de, in 1750 opgerichte, Provinciale Grootloge ‘La Constance’ eveneens gevestigd in Maastricht. De loge werd geïnstalleerd op 26 februari 1763 door Les Treners, Fermin, De Vrije en Van den Heuvel.

De ledenlijst van 6 juni 1763 vermeldt de namen: Delvaux, La Valette, Henry, Petit, Gireau, Aigre, Capechon, Marchand en Laek. Deze zijn vermoedelijk ook de oprichters. De loge werd in die tijd ook wel genoemd Loge ‘Bourgeoise La Persévérance’. Dit was waarschijnlijk om onderscheid te maken met ‘militaire’ loges. Blijkbaar was ‘La Persévérance’ enige tijd in ruste geweest want op 24 juni 1772 wordt medegedeeld dat de Loge ‘Bourgeoise’ haar arbeid heeft hervat. Op 1 februari 1786 volgde de herinstallatie van Loge Bourgeoise, nommé ‘La Persévérance’. De door ‘La Constance’ verleende constitutiebrief werd op 29 februari 1788 geratificeerd door de Grootmeester Van Boetzelaer op verzoek van J.H. Ploem, Filtz de la Sablonne, F.W. Maus van Kohler, Du Puy, F. Gourdoucq, P.F. de Ceulener, H. Nijst, P.L. Ghysen en J.M. Timmermans.

Als gevolg van de Franse Revolutie worden de werkzaamheden in 1793 opnieuw opgeschort tot 1804. Bij de val van Napoleon in 1814 blijft Loge ‘La Persévérance’ als enige werkplaats in Maastricht voortbestaan. De loge leidt echter een kwijnend bestaan en na 1831 komt haar naam zelfs niet meer voor in de Maçonnieke Almanakken. Op 28 december 1842 werd de loge heropend op verzoek van C.M.L. Rieber, K.W. Zeeuwen, J. Hampelman en J.H.W.A. Smits. Bij akte d.d. 11 februari 1843 werd de constitutiebrief van 1763 nog eens bevestigd. De constitutiebrief van 1788 was in 1831 door Duvelaar van Campen teruggezonden.

Naam en onderscheidingskleuren bewerken

“De standvastigheid”. Eén der oude deugden, denk aan het Wilhelmus: “standvastig is gebleven mijn hart in tegenspoed”. De getrouwheid aan de belofte wordt er ook mee uitgedrukt. De gekozen onderscheidingskleur van de loge is groen, specifiek: ‘vert des dragons’.