Wikipedia

Lea Antonoplis

tennisspeelster uit de Verenigde Staten

Lea Antonoplis[3] (West Covina, 20 januari 1959[4]) is een voormalig tennisspeelster uit de Verenigde Staten van Amerika. Antonoplis speelt rechts­handig. Zij was actief in het proftennis van 1974 tot en met 1991.

Lea Antonoplis
Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Persoonlijke informatie
Bijnaam Greek Freak[1]
Nationaliteit Vlag van de Verenigde Staten Verenigde Staten
Geboorteplaats West Covina, CA, VS
Geboortedatum 20 januari 1959
Woonplaats Orange County, CA, VS[2]
Lengte 1,65 m
Profdebuut 1979[2]
Met pensioen 1991
Slaghand rechts
Totaal prijzengeld 298.312 US dollar
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 78–96
Titels 0
Hoogste positie 50e (31 december 1981)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (1988)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1983, 1984)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (1977)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 3e ronde (1976)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 99–110
Titels 3
Hoogste positie 43e (24 december 1984)
WTA Finals groepsfase (1984)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 2e ronde (1982, 1984, 1989)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (1983, 1987)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (1978, 1979, 1983)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 3e ronde (1977)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 1–7
Grandslamresultaten
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1e ronde (1987)
Vlag van het Verenigd Koninkrijk Wimbledon 2e ronde (1979, 1987)
Vlag van de Verenigde Staten US Open 1e ronde (1979)
Laatst bijgewerkt op: 26 april 2020
Portaal  Portaalicoon   Tennis

Antonoplis is getrouwd met Ken Inouye;[5] zij hebben een dochter.[6]

LoopbaanBewerken

EnkelspelBewerken

Antonoplis debuteerde in 1974 op het US Open bij de volwassenen – zij was toen vijftien jaar oud.

In 1976 speelde Antonoplis voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Sarasota. Later dat jaar bereikte zij de derde ronde op Wimbledon, waar Martina Navrátilová te sterk voor haar was. Zij stond in augustus voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van South Orange – zij verloor van de Zuid-Afrikaanse Marise Kruger.[7]

In 1977 bereikte Antonoplis twee grandslamfinales bij de junioren – op Wimbledon won zij van landgenote Mareen Louie en werd zij kampioen; op het US Open verloor zij de eindstrijd van de Argentijnse Claudia Casabianca.

In 1982 bereikte Antonoplis nogmaale een WTA-finale, op het toernooi van Californië (Bakersfield) – nu moest zij de zege laten aan de Italiaanse Sabina Simmonds.[8]

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de vierde ronde, op Wimbledon 1977. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 50e plaats, die zij bereikte in december 1981.

DubbelspelBewerken

Antonoplis behaalde in het dubbelspel betere resultaten dan in het enkelspel. In 1976 speelde zij voor het eerst op een WTA-hoofdtoernooi, op het toernooi van Sarasota, samen met landgenote Janice Metcalf.[9] Zij had haar grandslam-debuut in 1976 op het US Open, samen met landgenote Sally Greer.

Antonoplis stond in 1978 voor het eerst in een WTA-finale, op het toernooi van San Diego,[10] samen met landgenote Valerie Ziegenfuss – zij verloren van het Amerikaanse koppel Bunny Bruning en Rayni Fox. In 1979 veroverde Antonoplis haar eerste WTA-titel, op het toernooi van Toronto, samen met de Australische Dianne Evers, door het koppel Chris O'Neil en Mimmi Wikstedt te verslaan.

In 1984 mocht zij, samen met landgenote Barbara Jordan, deelnemen aan de Virginia Slims Champion­ships, het toenmalige eindeseizoen-kampioenschap dat in het begin van het jaar werd gehouden. In totaal won zij vier WTA-titels, de laatste in 1986 in Taipei, samen met landgenote Barbara Gerken.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de derde ronde. Haar hoogste notering op de WTA-ranglijst is de 43e plaats, die zij bereikte in december 1984.[11]

Posities op de WTA-ranglijstBewerken

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel		 rang
dubbelspel
1975 [12] 82 –
1976 [13] 54 –
1977 [14] 67 –
1978 [15] 51 –
1979 [16] 123 –
1980 [17] 73 –
1981 [18] 50 –
1982 [19] 73 –
1983 78 –
1984 71 [20] 43
1985 84 [21] 66
1986 176 61
1987 163 81
1988 151 65
1989 210 128
1990 608 272

PalmaresBewerken

Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
Tier I
Tier II
Tier III
Tier IV & V

WTA-finaleplaatsen enkelspelBewerken

nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
geen
verloren finales
1. 1976-08-30   WTA South Orange gravel   Marise Kruger 3-6, 2-6
2. 1982-02-14   WTA Bakersfield hardcourt   Sabina Simmonds 2-6, 1-6

WTA-finaleplaatsen vrouwendubbelspelBewerken

nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales
1. 1979-08-19   WTA Toronto hardcourt   Dianne Evers   Chris O'Neil
  Mimmi Wikstedt 		2-6, 6-1, 6-3
2. 1983-02-13   WTA Indianapolis tapijt (i)   Barbara Jordan   Rosalyn Fairbank
  Candy Reynolds 		5-7, 6-4, 7-5
3. 1983-02-20   WTA Hershey tapijt (i)   Barbara Jordan   Sherry Acker
  Ann Henricksson 		6-3, 6-4
4. 1986-10-12   WTA Taipei tapijt (i)   Barbara Gerken   Gigi Fernández
  Susan Leo 		6-1, 6-2
verloren finales
1. 1978-01-08   WTA San Diego hardcourt (i)   Valerie Ziegenfuss   Bunny Bruning
  Rayni Fox 		6-3, 6-7, 2-6
2. 1980-02-17   WTA Toronto hardcourt (i)   Kimberly Jones   Marjorie Blackwood
  Pam Whytcross 		6-3, 6-7, 3-6
3. 1983-11-13   Tournament of Champions tapijt (i)   Barbara Jordan   Rosalyn Fairbank
  Candy Reynolds 		7-5, 5-7, 3-6
4. 1984-08-05   WTA Newport (VS) gras   Beverly Mould   Alycia Moulton
  Paula Smith 		5-7, 6-7
5. 1985-03-03   WTA Hershey tapijt (i)   Wendy White   Mary-Lou Piatek
  Robin White 		4-6, 6-7
6. 1985-12-15   WTA Auckland gras   Adriana Villagrán   Anne Hobbs
  Candy Reynolds 		1-6, 3-6
7. 1987-08-02   WTA Aptos hardcourt   Barbara Gerken   Kathy Jordan
  Robin White 		1-6, 0-6
8. 1987-11-08   WTA Little Rock hardcourt   Barbara Gerken   Mary-Lou Daniels
  Robin White 		2-6, 4-6
9. 1988-04-17   WTA Japan (Tokio) hardcourt   Barbara Gerken   Gigi Fernández
  Robin White 		1-6, 4-6
10. 1988-07-24   WTA Schenectady hardcourt   Cammy MacGregor   Ann Henricksson
  Julie Richardson 		3-6, 6-3, 5-7

Resultaten grandslamtoernooienBewerken

Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
– niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
w-v winst/verlies-balans

EnkelspelBewerken

toernooi 1974 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989  w-v 
  Australian Open – – – – – – – 2R 1R 1R 2R 1R g.t. 1R 3R 2R 5-8
  Roland Garros – – – – – – – – 1R 1R – – – – – 0-2
  Wimbledon – 3R 4R 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R – – – 5-11
  US Open 1R 3R 1R – 2R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R – – – 3-11

VrouwendubbelspelBewerken

toernooi 1976 1977 1978 1979 1980 1981 1982 1983 1984 1985 1986 1987 1988 1989 1990 1991
  Australian Open – – – – – – – 2R 1R 2R 1R g.t. 1R 1R 2R – 1R
  Roland Garros – – – – – – – 3R 2R – – 3R – – – –
  Wimbledon – 1R 3R 3R 2R 1R – 3R 2R 1R 1R 1R 2R 1R 1R –
  US Open 1R 3R – 2R 1R 2R 1R 2R 2R 2R 1R 2R 1R 2R – –

Gemengd dubbelspelBewerken

toernooi 1976 1979 1981 1987 1989  w-v 
  Australian Open g.t. g.t. g.t. – – 0-0
  Roland Garros – – – 1R – 0-1
  Wimbledon 1R 2R 1R 2R 1R 1-5
  US Open – 1R – – – 0-1

Externe linksBewerken

Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Lea_Antonoplis&oldid=62568310"