Léon de Robiano

politicus

Léon Joseph Marie de Robiano (Brussel, 11 juni 1808 - Kasteelbrakel, 31 juli 1893) was een Belgisch senator en burgemeester.

Levensloop bewerken

Hij was de jongere zoon van senator Eugène de Robiano (1783-1837) en Marie Le Brum de Miraumont d'Ostregnies (1788-1877) en trouwde in 1850 met Julienne de la Croix de Chevrière de Sayve (1819-1897), weduwe van Alphone Snoy (1820-1844) en moeder van volksvertegenwoordiger Georges Snoy. Ze hadden een zoon die pater ongeschoeide karmeliet werd en een tweede die drie dochters had, waardoor de naam in deze familietak uitstierf.

Zoals de andere leden van de familie koos hij in 1830 de zijde van de revolutie en van het Belgisch koninkrijk. Hij werd ordonnansofficier van de koning. Hij was ook bevelhebber van een cavalerie-eskadron van de Burgerwacht van Brussel en lid van de Permanente Commissie voor de Nationale Schietstand.

In 1836 werd hij verkozen tot gemeenteraadslid en benoemd tot burgemeester van Kasteelbrakel, een ambt dat hij bekleedde tot hij in 1889 opgevolgd werd door zijn zoon.

In 1870 werd hij verkozen tot katholiek senator voor het arrondissement Nijvel en vervulde dit mandaat tot in 1878. Hij werd opnieuw tot senator verkozen in 1888 en bleef dit tot in 1892.

Literatuur bewerken

  • Jean-Luc DE PAEPE & Christiane RAINDORF-GERARD (red.), Le Parlement belge, 1831-1894. Données biographiques, Brussel, 1996.
  • Oscar COOMANS DE BRACHÈNE, État présent de la noblesse belge, Annuaire 1997, Brussel, 1997

Zie ook bewerken