Léon de Lantsheere

Léon Marie Joseph Antoine de Lantsheere (Brussel, 23 september 1862 - Asse, 26 augustus 1912) was een Belgisch politicus voor de Katholieke Partij.

Levensloop

Hij was de zoon van Théophile de Lantsheere, Belgisch minister, voorzitter van de Kamer van volksvertegenwoordigers en gouverneur van de Nationale Bank van België.

Hij deed zijn studies aan het Sint-Michielscollege in Brussel, waarna hij rechten en filosofie ging studeren aan de Université Catholique de Louvain. Hij promoveerde er in 1885 tot doctor in de rechten en in 1886 tot doctor in de filosofie. In 1889 werd hij tevens auditeur van de Superieure Raad voor Belgisch Congo. In 1895 werd hij aan de UCL professor straf- en burgerlijk recht. Als medewerker van verschillende kranten schreef hij ook meerdere artikels.

Voor de Katholieke Partij was hij van 1889 tot 1900 provincieraadslid van Brabant, waarna hij van 1900 tot aan zijn onverwacht overlijden in 1912 in de Kamer van volksvertegenwoordigers zetelde. Van 1908 tot 1911 was hij minister van Justitie.

Externe link

• Fiche de Lantsheere op Odis.be.

Voorganger: Jules Renkin

Minister van Justitie 1908-1911

Opvolger: Henri Carton de Wiart