Keramisch Neolithicum

Het Keramisch Neolithicum (Pottery Neolithic, PN) wordt gedateerd 6500–5500 v. Chr. en volgde op het Prekeramisch Neolithicum. In de Levant wordt het ook wel het laat-neolithicum genoemd. Naast landbouw deed men aan veeteelt. De jacht was niet meer de hoofdleverancier van vlees. Aardewerk verspreidde zich, maar het pottenbakkerswiel zou pas in de kopertijd worden uitgevonden.

Keramisch Neolithicum
Regio	Levant
Periode	Neolithicum
Datering	6500 - 5500 v.Chr.
Voorgaande cultuur	Prekeramisch Neolithicum
Volgende cultuur	Hassuna/ Samarra/ Amuq B
Portaal    Archeologie

Inhoud

Samenleving

Drieperiodensysteem

Holo- ceen	Historische Tijd
	La Tène-periode			Proto- historie
	Hallstattperiode
	IJzertijd
	Laat
	Midden
	Vroeg
	Bronstijd
	Neolithicum	Kopertijd
		Laat		Pre- historie
		Keramisch
		Prekeramisch
	Mesoli- thicum of Epipaleo- lithicum	Laat
		Midden
		Vroeg
Pleisto- ceen	Paleo- lithicum	Laat
		Midden
		Vroeg
	Steentijd

De nederzettingen waren vaak groter dan in het Prekeramisch Neolithicum. Er kwam een toenemende specialisatie (bijvoorbeeld één herder per dorp, één pottenbakker enz.). Er was enige industrie van gebruiks- en siervoorwerpen. De (seriematige) productie hiervan was ook gespecialiseerd. Er werd handel gedreven.

De samenleving werd steeds meer hiërarchisch georganiseerd. Er kwam een zekere mate van welstand voor sommige mensen en nederzettingen. Daarmee kwamen er echter toenemende conflicten tussen en binnen de nederzettingen. Geleidelijk aan werden nederzettingen versterkt, er kwamen muren omheen.

De mensen moesten nu behalve voor het eigen levensonderhoud en het huishouden, ook taken doen voor de gemeenschap, die hierdoor sociaal en economisch sterker werd.. Het (verplicht) uitvoeren van taken voor de gemeenschap zou gezien kunnen worden als het begin van een belastingstelsel.

Door het aanleggen van voorraden en het verzamelen van kapitaal begon het verschijnsel "privé-eigendom" maar ook diefstal op te treden. Er kwamen langzaamaan vormen van rechtspraak.

Kunst en religie

De gemeenschap begroef haar doden nu buiten de nederzetting (in plaats van onder de huizen (en zelfs onder het bed) of rond de huizen). Bestond de religie tot dan toe voornamelijk uit voorouderverering en mogelijk de verering van de moedergodin, nu komen er ook mannelijke goden.

Belangrijke vindplaatsen

• Jericho, Palestina
• Mureybet, Syrië
• Obeid, Irak
• Tell Halaf, Syrië