Katie Uhlaender

Amerikaans skeletonracer

Katie Uhlaender (Vail, 17 juli 1984) is een Amerikaans skeletonster.

Katie Uhlaender
Katie Uhlaender
Persoonlijke informatie
Volledige naam Katie Uhlaender
Geboortedatum 17 juli 1984
Geboorteplaats Vail
Nationaliteit Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Lengte 1,60 m
Gewicht 64 kg
Sportieve informatie
Discipline Skeleton
Olympische Spelen 2006, 2010, 2014, 2018, 2022
Extra Winnaar wereldbeker skeleton 2006/2007 en 2007/2008
Wereldkampioene skeleton 2012
Portaal  Portaalicoon   Sport

Carrière bewerken

Uhlaender deed aan atletiek en speelde basketbal in haar jeugd.[1] Uhlaender maakte haar wereldbekerdebuut op 26 november 2004 in Winterberg. Ze kwalificeerde zich voor de Olympische Winterspelen van 2006, waar ze goed was voor een zesde plaats. Net voor de Spelen raakte haar coach in opspraak door een zedenzaak en een teamgenoot testte positief op een maskeerproduct.[2] Op 2 december 2006 won ze haar eerste wereldbekerwedstrijd in het Canadese Calgary. In hetzelfde seizoen won ze nog 4 wereldbekerwedstrijden waardoor ze ook de eindoverwinning in de wereldbeker skeleton 2006/2007 in de wacht sleepte. In 2007 won ze ook brons op het wereldkampioenschap in Sankt Moritz. Uhlaender won ook de wereldbeker 2007/2008.

Op de wereldkampioenschappen skeleton 2008 behaalde ze de zilveren medaille op het individuele nummer, maar ook de bronzen medaille in de landenwedstrijd.

Tijdens de Olympische Winterspelen van 2010 in Vancouver gleed Uhlaender naar de elfde plaats. Twee jaar later, op de Wereldkampioenschappen skeleton 2012 behaalde ze haar eerste wereldtitel. Enkele dagen later werd ze ook wereldkampioene met het Amerikaanse team in de landenwedstrijd. Van 2011 tot 2013 was ze ook actief als gewichtshefster en probeerde ze zich te kwalificeren voor de Olympische Zomerspelen, ze was ook kortstondig baanwielrenster.

Op de Olympische Winterspelen 2014 werd Uhlaender vierde op slechts vier honderdsten van de Russische Jelena Nikitina, nadien sprak ze zich meermaals kritisch uit over het Russische dopingprogramma.[3][4] In 2018 nam ze opnieuw deel ditmaal behaalde ze een maar een dertiende plaats. Op de Winterspelen in 2022 nam ze voor de vijfde keer deel en werd 6e net zoals haar eerste deelname zestien jaar eerder.

Uhlaender neemt kende haar grootste successen voor haar blessures en het herstel van meerdere zware operaties in 2009 aan haar knieschijf; ze onderging in totaal twaalf verschillende operaties in haar carrière.[5] In 2016 werd er een auto-immuunziekte bij haar vastgesteld. In 2017 ontdekte ze het overlijden van haar goede vriend Steven Holcombin zijn hotelkamer.[6] Nadien nam ze nog verschillende malen deel aan de wereldbeker en scoorde nog steeds goede resultaten maar kon geen top 10 resultaat in de eindranking meer behalen. Na lange tijd niet te hebben deelgenomen aan het wereldkampioenschap behaalde ze in 2021 een zesde plaats.

Privé bewerken

Ze is de dochter van honkbalspeler en coach Ted Uhlaender die in 2009 overleed toen ze actief was in een wereldbekerwedstrijd, ze hoorde pas nadien van zijn overlijden.

Resultaten bewerken

Olympische Spelen bewerken

Jaar Plaats Onderdeel
2006   Turijn 6e
2010   Vancouver 11e
2014   Sotsji 4e
2018   Pyeongchang 13e
2022   Peking 6e

Wereldkampioenschappen bewerken

Jaar Plaats Onderdeel
2005   Calgary 7e individueel
2007   Sankt Moritz   individueel
2008   Altenberg   individueel
  landenwedstrijd
2009   Lake Placid 7e individueel
  landenwedstrijd
2011   Königssee 9e individueel
9e landenwedstrijd
2012   Lake Placid   individueel
  landenwedstrijd
2013   Sankt Moritz 7e individueel
8e landenwedstrijd
2016   Igls 10e individueel
10e met gemengdlandenteam
2021   Altenberg 6e Individueel

Wereldbeker bewerken

Eindklasseringen bewerken

Seizoen Rang
2004/2005 6e
2005/2006 4e
2006/2007  
2007/2008  
2008/2009  
2009/2010 7e
2010/2011 24e
2011/2012 11e
2012/2013  
2013/2014 12e
2014/2015 /
2015/2016 /
2016/2017 16e
2017/2018 12e
2018/2019 /
2019/2020 /
2020/2021 18e
2021/2022 13e

Wereldbekerzeges bewerken

Datum Plaats
2 december 2006   Calgary
9 december 2006   Park City
17 december 2006   Lake Placid
14 januari 2007   Nagano
18 februari 2007   Winterberg
14 december 2007   Lake Placid
18 januari 2008   Cesana Torinese
26 januari 2008   Sankt Moritz
2 februari 2008   Königssee
17 november 2012   Park City
15 december 2012   La Plagne