Wikipedia

Kabinet-Major I

Het kabinet–Major I was de uitvoerende macht van de Britse overheid van 28 november 1990 tot 10 april 1992. Het kabinet werd gevormd door de Conservative Party na het aftreden van premier Margaret Thatcher waarna John Major de nieuwe partijleider van de Conservative Party werd benoemd als premier. In het kabinet zaten meerdere (toekomstige)-prominenten zoals: Norman Lamont, Douglas Hurd, Peter Lilley, William Waldegrave, Michael Howard, Kenneth Clarke, Malcolm Rifkind, Michael Heseltine en Chris Patten.

Kabinet–Major I
Kabinet in Verenigd Koninkrijk Vlag van Verenigd Koninkrijk
Kabinet-Major I
Premier John Major
Partij(en) Conservative Party
1987-1992
Start 28 november 1990
Demissionair 9 april 1992
Eind 10 april 1992
Voorganger Thatcher III
Opvolger Major II
Staatshoofd Elizabeth II
Portaal  Portaalicoon   Politiek

Samenstelling bewerken

Ambtsbekleder Functie(s) Ambtstermijn Partij
  John Major
(1943) 		Premier 28 november 1990 2 mei 1997
[1] 		Conservative Party
  Norman
Lamont
(1942) 		Minister van
Financiën 		28 november 1990 27 mei 1993
[1] 		Conservative Party
  Douglas Hurd
(1930) 		Minister van
Buitenlandse
Zaken 		26 oktober 1989
[2] 		5 juli 1995
[1] 		Conservative Party
  Kenneth
Baker
(1934) 		Minister van
Binnenlandse
Zaken 		28 november 1990 10 april 1992 Conservative Party
  John
MacGregor
(1937) 		Lord President
of the Council 		1 november 1990
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
Leader of
the House of
Commons
  Baron
Waddington
David
Waddington
(1929–2017) 		Lord Privy Seal 28 november 1990 10 april 1992 Conservative Party
Leader of the
House of Lords
  Baron Mackay
van Clashfern
James Mackay
(1927) 		Lord Chancellor 26 oktober 1987
[2] 		2 mei 1997
[1] 		Conservative Party
  Peter Lilley
(1943) 		Minister van
Economische
Zaken 		13 juli 1990
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
President of the
Board of Trade
  Tom King
(1933) 		Minister van
Defensie 		24 juli 1989
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
  William
Waldegrave
(1946) 		Minister van
Volksgezondheid 		2 november 1990
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
  Tony Newton
(1937–2012) 		Minister van
Sociale Zaken 		24 juli 1989
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
  Michael
Howard
(1941) 		Minister van
Arbeid 		3 januari 1990
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
  Kenneth
Clarke
(1940) 		Minister van
Onderwijs 		2 november 1990
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
  Malcolm
Rifkind
(1946) 		Minister van
Transport 		28 november 1990 10 april 1992 Conservative Party
  John Gummer
(1939) 		Minister van
Landbouw,
Visserij en
Voedsel 		24 juli 1989
[2] 		27 mei 1993
[1] 		Conservative Party
  Michael
Heseltine
(1933) 		Minister van
Milieu 		28 november 1990 10 april 1992 Conservative Party
  Chris Patten
(1944) 		Kanselier van
het Hertogdom
Lancaster 		28 november 1990 10 april 1992 Conservative Party
  Ian Lang
(1940) 		Minister voor
Schotland 		28 november 1990 5 juli 1995
[1] 		Conservative Party
  David Hunt
(1942) 		Minister voor
Wales 		4 mei 1990
[2] 		27 mei 1993
[1] 		Conservative Party
  Peter Brooke
(1934) 		Minister voor
Noord-Ierland 		24 juli 1989
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
  John
Wakeham
(1932) 		Minister voor
Energie 		24 juli 1989
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
Formeel geen leden van het kabinet,
maar woonde kabinetsvergadering bij
Ambtsbekleder Functie(s) Ambtstermijn Partij
  David Mellor
(1949) 		Onderminister
voor Financiën 		28 november 1990 10 april 1992 Conservative Party
  Baron Belstead
John Ganzoni
(1932–2005) 		Thesaurier-
generaal 		28 november 1990 10 april 1992 Conservative Party
  Sir
Patrick
Mayhew
(1929–2016) 		Advocaat-
generaal 		13 juni 1987
[2] 		10 april 1992 Conservative Party
  Richard
Ryder
(1949) 		Onderstaats-
secretaris voor
Financiën 		28 november 1990 5 juli 1995
[1] 		Conservative Party
Chief Whip in
het Lagerhuis
Voorganger:
Thatcher III 		Kabinet–Major I
1990–1992 		Opvolger:
Major II
Overgenomen van "https://nl.wikipedia.org/w/index.php?title=Kabinet-Major_I&oldid=66868252"