Kabinet-Cuno
Het Kabinet-Cuno regeerde in de Weimarrepubliek van 22 november 1922 tot 12 augustus 1923. Deze coalitie bestond uit de Duitse Centrumpartij (Zentrum), de Duitse Democratische Partij (DDP), de Duitse Volkspartij (DVP) en een aantal partijlozen. De rijkskanselier Wilhelm Cuno behoorde zelf ook niet tot een partij.
Samenstelling bewerken
Oorspronkelijk bewerken
Minister | Naam | Partij | |
---|---|---|---|
Rijkskanselier | Dr. Wilhelm Cuno | partijloos | |
Buitenlandse Zaken | Dr. Frederic Hans von Rosenberg | partijloos | |
Binnenlandse Zaken | Dr. Rudolf Oeser |
DDP | |
Financiën | Dr. Andreas Hermes |
Zentrum | |
Economische Zaken | Dr. Johannes Becker |
DVP | |
Arbeid | Dr. Heinrich Brauns | Zentrum | |
Defensie | Dr. Otto Geßler |
DDP | |
Justitie | Dr. Rudolf Heinze |
DVP | |
Schatkist | Heinrich Albert | partijloos | |
Voeding en Landbouw | Dr. Karl Müller | Zentrum | |
Post | Karl Stingl | BVP | |
Verkeer | Wilhelm Groener |
partijloos |
Herschikkingen bewerken
- Op 25 november 1922 nam Karl Müller ontslag als minister van Voeding en Landbouw. Hij wordt op 2 december 1922 vervangen door Hans Luther (partijloos).
- Op 29 maart 1923 krijgt Heinrich Albert de bevoegdheid Wederopbouw. Hij verliest echter Schatkist en wordt hiervoor niet vervangen.