Julien Cools
Julien Cools (Retie, 13 februari 1947) is een Belgische ex-profvoetballer. Hij won de Gouden Schoen in 1977. Hij speelde 35 keer voor het Belgisch elftal en scoorde tweemaal. Hij was de aanvoerder van het elftal dat in 1980 vice-Europees kampioen werd.
Julien Cools
| ||||||||
| Plaats uw zelfgemaakte foto hier | ||||||||
| Persoonlijke informatie | ||||||||
| Geboortedatum | 13 februari 1947 | |||||||
| Geboorteplaats | Retie, België | |||||||
| Positie | Linksachter / Rechtermiddenvelder | |||||||
| Clubinformatie | ||||||||
| Huidige club | Gestopt in 1986 | |||||||
| Senioren | ||||||||
| ||||||||
| Interlands | ||||||||
| ||||||||
| ||||||||
.svg){kind=small}
ClubcarrièreBewerken
Cools speelde eerst voor het plaatselijke Retie SK. Op het eind van de jaren zestig trok hij naar Beringen FC. In 1969/70 speelde hij met deze club in de Eerste klasse, maar degradeerde. In 1972 kon hij met de club terugkeren naar de hoogste klasse.
Topjaren bij ClubBewerken
In 1973 verhuisde Julien Cools naar de Belgische topper Club Brugge. Voor Club Brugge speelde hij zes seizoenen en werd daarmee drie keer landskampioen: in 1976, 1977 en 1978. In 1977 won Club Brugge tevens de Beker van België. Cools speelde 32 Europese wedstrijden voor Club Brugge. Hij speelde onder meer de finale van de UEFA-cup in 1976 en de finale van de Beker der Landskampioenen in 1978. In 1979 ging hij voor Beerschot VAV spelen.
Lagere regionenBewerken
Met de degradatie van Beerschot in 1981 verdween ook Cools uit de hoogste klasse. Cools transfereerde naar Dessel Sport, in Derde klasse. Na de degradatie van deze club naar Bevordering in 1984, ging hij tot 1986 voor KVC Westerlo spelen, dat net aan het opklimmen was in de nationale reeksen.
Cools is ook jongerencoach voor de KBVB geweest.
| Voorganger: Rob Rensenbrink |
Gouden schoen 1977 |
Opvolger: Jean-Marie Pfaff |
| Bronnen, noten en/of referenties |