Jules Verne Trofee

De Jules Verne Trofee is een prijs voor het zeilschip dat als snelste rond de wereld vaart, zonder te stoppen. De prijs werd voor het eerst toegekend aan een jacht dat in minder dan tachtig dagen rondzeilde. De trofee is vernoemd naar de Franse auteur Jules Verne en verwijst naar zijn boek De reis om de wereld in tachtig dagen.

De trofee, tentoongesteld in het National Maritime Museum, Parijs.

Regels bewerken

Voorwoord bewerken

De wedstrijd werd bedacht door Yves Le Cornec in 1985. De regels werden opgesteld in 1990. Een comité let op de naleving van de regels. Dit comité bestond uit Peter Blake, Florence Arthaud, Jean François Coste, Yvon Fauconnier, Gabrie Guilly, Robin Knox-Johnston, Titouan Lamazou, Yves Le Cornec, Bruno Peyron, Olivier de Kersauson, en Didier Ragot.

De Jules Verne Trofee wordt uitgereikt aan de persoon die de recordtijd voor een reis om de wereld per schip scherper stelt. De winnaar mag de trofee behouden totdat zijn of haar record wordt verbroken.

Route bewerken

Het startpunt voor de route van de Jules Verne Trofee wordt gedefinieerd door een denkbeeldige lijn tussen de Créac'h vuurtoren op het eiland Ouessant in Frankrijk, en de Lizard vuurtoren in het Verenigd Koninkrijk. De route moet achtereenvolgens gaan langs Kaap de Goede Hoop, Kaap Leeuwin en Kaap Hoorn.

Regels bewerken

  • De scheepsvoortstuwing mag enkel bestaan uit windkracht.
  • Er zijn geen regels omtrent de afmetingen van of het type boot.
  • De route moet zonder te stoppen worden afgelegd, zonder fysieke hulp van buitenaf.

Geschiedenis bewerken

 
Banque Populaire V (2009), recordhouder sedert januari 2012
 
de vorige recordhouder, Groupama 3 (in de haven van Lorient, 2006)

Recordhouders bewerken

Jaar Zeiler Nationaliteit Jacht Tijd
Huidig record
2017 Francis Joyon   Frankrijk IDEC Sport 40 dagen 23 uren 30 minuten en 30 seconden
2012 Loïck Peyron   Frankrijk Banque Populaire V 45 dagen 13 uren 42 minuten en 53 seconden[1]
Voormalige records
2010 Franck Cammas   Frankrijk Groupama 3 48 dagen 7 uren 44 minuten en 52 seconden
2005 Bruno Peyron   Frankrijk Orange II 50 dagen 16 uren 20 minuten en 4 seconden[2]
2004 Steve Fossett   Verenigde Staten Cheyenne 58 dagen 9 uren 32 minuten 45 seconden
2004 Olivier de Kersauson   Frankrijk Geronimo 63 dagen en 14 uren.
2002 Bruno Peyron   Frankrijk Orange 64 dagen 8 uren 37 minuten 24 seconden.
1997 Olivier de Kersauson   Frankrijk Sport Elec 71 dagen 14 uren 22 minuten 8 seconden.
1995 Robin Knox-Johnston
Peter Blake
  Verenigd Koninkrijk
  Nieuw-Zeeland
Enza New Zealand 74 dagen 22 uren 17 minuten 22 seconden.
1994 Bruno Peyron   Frankrijk Explorer 79 dagen 6 uren 15 minuten 56 seconden.

Mislukte pogingen bewerken

Jaar Zeiler Jacht Reden mislukking
2011 Pascal Bidégorry Banque Populaire V Boot beschadigd (4 februari)
2008 Franck Cammas Groupama 3 Zijn boot was gekapseisd bij Nieuw-Zeeland.
2004 Bruno Peyron Orange II de romp van zijn schip raakte aan stuurboord beschadigd.
2004 Bruno Peyron Orange II beschadigde crashbox aan de stuurboordzijde.
2004 Olivier de Kersauson Geronimo beschadigde gennaker
2003 Olivier de Kersauson Geronimo voltooide de route, maar niet snel genoeg voor een nieuw record.
2003 Ellen MacArthur Kingfisher II - ex Orange gebroken mast
2002 Olivier de Kersauson Geronimo beschadigd roer
2002 Bruno Peyron Orange (Innovation Explorer) beschadigde mast
1998 Tracey Edwards Royal et SunAlliance (ex ENZA) gebroken mast
1996 Olivier de Kersauson Sport-Elec (ex Charal) enorme vertraging
1995 Olivier de Kersauson Sport-Elec (ex Charal) extreme weersomstandigheden
1994 Olivier de Kersauson Lyonnaise des Eaux voltooide de route, maar niet snel genoeg voor een nieuw record.
1993 Peter Blake en Robin Knox-Johnston ENZA New Zealand beschadigde wand
1993 Olivier de Kersauson Charal beschadigde wand.

Alle boten waren catamarans, alleen de Sport-Elec, ex-Lyonnaise des Eaux, ex-Charal, Groupama 3, Geronimo en Banque Populaire V waren trimarans.