Joe Pass

Amerikaans gitarist (1929-1994)

Joseph Anthony Passalaqua, beter bekend als Joe Pass (New Brunswick, 13 januari 1929Los Angeles, 23 mei 1994), was een Amerikaanse jazzgitarist (bebop).

Joe Pass
Joe Pass
Algemene informatie
Volledige naam Joseph Anthony Jacobi Passalaqua
Geboren New Brunswick, 13 jan 1929
Geboorteplaats New BrunswickBewerken op Wikidata
Overleden Los Angeles, 23 mei 1994
Overlijdensplaats Los AngelesBewerken op Wikidata
Land Vlag van Verenigde Staten Verenigde Staten
Werk
Jaren actief 1943
Genre(s) jazz
Beroep gitarist, componist, jazzmuzikant, jazzgitarist, studiomuzikant
Instrument(en) gitaar
(en) AllMusic-profiel
(en) Discogs-profiel
(en) IMDb-profiel
(en) Last.fm-profiel
(en) MusicBrainz-profiel
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Biografie bewerken

Pass was de oudste van vier kinderen en bracht zijn jeugd door in de Italiaanse wijk van Johnstown (Pennsylvania). Zijn vader, Mariano Passalaqua, een uit Sicilië afkomstige immigrant, werkte in een staalfabriek. Pass begon met gitaar spelen toen hij negen jaar was en kreeg zijn eerste lessen bij vrienden van zijn vader. Zijn vader moedigde hem sterk aan toen hij zag hoeveel vrije tijd Joe wel besteedde aan het instrument.

Bebop fascineerde hem en op 20-jarige leeftijd trok hij naar New York, waar hij kon luisteren naar de beste muzikanten van het moment. Helaas liep Pass toen in de val van drugs. Meer dan tien jaar, tot in de vroege jaren zestig, bleef hij verslaafd. Hij werd meerdere malen gearresteerd alvorens te worden toegelaten tot Synanon, een revalidatiecentrum voor druggebruikers. Tijdens zijn verblijf in Synanon nam Pass met een groep mede-patiënten van het centrum een album op: Sounds of Synanon (1962).[1] Jazzrecensenten die deze plaat hoorden waren enthousiast over zijn gitaarspel. Zijn verblijf in het centrum duurde drie jaar, waarna hij weer meer greep kreeg op zijn muzikale carrière.

 
Met Ella Fitzgerald, 1974

Na Synanon te hebben verlaten speelde Pass in de omgeving van Los Angeles met de beste muzikanten, en hij werd ook ingehuurd als studiogitarist. Hij nam meer dan vijf jaar deel aan verschillende opnamesessies tot de dag waarop Norman Granz, een internationale producent van jazzconcerten, hem in 1970 overhaalde om bij diens platenlabel Pablo Records een contract af te sluiten. Vanaf dat ogenblik begon Pass' internationale carrière. In 1974 kwam zijn beroemde soloalbum Virtuoso uit, en in hetzelfde jaar volgde het album The Trio met Pass, Oscar Peterson, en Niels-Henning Ørsted Pedersen, dat een Grammy Award won. Pass nam voor Pablo Records ook albums op met Benny Carter, Milt Jackson, Herb Ellis, Zoot Sims, Duke Ellington, Dizzy Gillespie, Ella Fitzgerald, Count Basie en anderen.

Joe Pass wordt soms de "Art Tatum van de gitaar" genoemd omdat zijn gitaarsolo's overeenstemming vertonen met die van de beroemde pianist. Zijn snelle loopjes met enkele noten en een keuze van akkoorden deden sterk denken aan het expressieve spel van Art Tatum.[2] Hij overleed op 65-jarige leeftijd in het USC-Norris Comprehensive Cancer Center aan leverkanker.[3]

Discografie bewerken

Soloalbums bewerken

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
The Stones Jazz 1966 -
Intercontinental 1970 -
Virtuoso 1973 -
Virtuoso IV 1973 -
At Montreux Jazz Festival 1975 - Livealbum
Virtuoso II 1976 -
Virtuoso III 1977 -
Montreux '77 - Live 1977 - Livealbum
I Remember Charlie Parker 1979 -
Universiteit van Akron Concert 1985 - Livealbum
Blues for Fred 1988 -
Virtuoso Live! 1991 - Livealbum
Songs for Ellen 1992 -
What Is There to Say 2001 -

Met Oscar Peterson bewerken

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
The Good Life 1973 - met Niels Pedersen
The Giants 1974 - met Ray Brown
Oscar Peterson et Joe Pass à la Salle Pleyel 1975 -
Porgy and Bess 1976 -
Face to face 1982 - met Freddie Hubbard, Martin Drew, Niels Pedersen
If You Could See Me Now 1983 - met Niels Pedersen, Martin Drew
The Trio - - met Niels Pedersen
The Paris Concert - - met Niels Pedersen

Met Niels-Henning Ørsted Pedersen bewerken

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Chops 1978 -
Northsea Nights 1979 - Livealbum
Eximious 1982 - Met Martin Drew

Met Ella Fitzgerald bewerken

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
Take Love Easy 1973 - Livealbum
Fitzgerald and Pass... Again 1976 -
Speak Love 1982 -
Easy Living 1986 -
Sophisticated Lady 2001 - Studio-opnamen gemaakt tussen 1973 en 1986.

Met andere gitaristen bewerken

Album met eventuele hitnotering(en) in de Nederlandse Album Top 100 Datum van
verschijnen
Datum van
binnenkomst
Hoogste
positie
Aantal
weken
Opmerkingen
For Django 1964 - met John Pisano
Joe's Blues 1968 - met Herb Ellis
Jazz Concord 1973 - met Herb Ellis
Seven Come Eleven 1973 - met Herb Ellis
Two for the Road 1974 - met Herb Ellis
Summer Nights 1989 - met John Pisano
Appassionato 1990 - met John Pisano
Duets 1991 - met John Pisano
Live at Yoshi's 1992 - met John Pisano
My Song 1993 - met John Pisano
Ira, George And Joe 1994 - met John Pisano

Externe link bewerken

Zie de categorie Joe Pass van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.