Santpoorter Jochem Dobber zat in zijn jeugd aanvankelijk een paar jaar op voetbal en judo, maar was als klein jongetje eigenlijk altijd aan het rennen en vond ten slotte atletiek het leukst. Vooral ook omdat dit een individuele sport is. Bij voetbal ergerde hij zich als er aan de andere kant van het veld iets gebeurde waar hijzelf niets aan kon doen. Daarnaast was hij met hardlopen meteen een van de beste.[1] Hij meldde zich aan bij het VelsenseAV Suomi, waar hij aanvankelijk goed presteerde op de 1000 m. Zijn ouders reden hem door heel Noord-Holland om hem maar te kunnen laten starten op crossjes van een kilometer.[1]
Later koos Dobber voor de 400 m. Zelf zegt hij dat toen zijn olympische droom begon, al durfde hij nog niet te denken aan deelname aan internationale wedstrijden. Dat besef kwam pas, toen hij op zijn negentiende het 37 jaar oude nationale jeugdrecord op de 400 m van 46,68 s met 0,01 seconde verbeterde en in 2016 mocht deelnemen aan de wereldkampioenschappen voor U20-junioren in Bydgoszcz. Hij kwam er tot de halve finale. Toen drong het tot hem door dat hij zou kunnen uitgroeien tot een olympiër.[1]
Vanaf 2017 streed Dobber op nationaal niveau mee bij de senioren en al direct liet hij zien, dat hij mee wilde doen om de medailles. Dat lukte hem het eerste jaar op de Nederlandse baankampioenschappen nog niet (hij eindigde als vierde), maar in de jaren die volgden finishte hij steevast bij de eerste drie, met als voorlopig hoogtepunt zijn eerste en vooralsnog enige nationale titel in 2020. En sinds 2019 doet hij met drie bronzen plakken op rij ook op de NK indoor volop mee.
Als logisch gevolg van deze goede prestaties werd Dobber enkele jaren geleden ook opgenomen in de nationale estafetteploeg op de 4 x 400 m. Sindsdien heeft hij zich daarin een vaste plaats verworven en heeft hij inmiddels als lid van dit team enkele opmerkelijke successen behaald. Ook al moest hij er aanvankelijk hard voor strijden. Op de World Athletics Relays van 2019 in Yokohama viel hij bij het overgeven van de estafettestok, maar kon hij die in zijn val nog net aan zijn ploeggenoot doorgeven.[1] In 2021 ging het wisselen echter vlekkeloos, wat op de Europese indoorkampioenschappen in Toruń leidde tot een gouden medaille in de nationale indoorrecordtijd van 3.06,06, waarna in 3.03,45 een tweede gouden medaille werd veroverd tijdens de World Relays in Chorzów, Polen. In beide gevallen bestond de ploeg naast startloper Dobber uit Liemarvin Bonevacia, Ramsey Angela en Tony van Diepen.
Nederland
NK - 47,23 s
NK indoor - 47,31 s
NK - 46,59 s