Jetro Willems

Nederlands voetballer

Jetro Willems (Willemstad (Curaçao), 30 maart 1994) is een Nederlands betaald voetballer die doorgaans als linksback speelt. Willems debuteerde in 2012 in het Nederlands voetbalelftal.

Jetro Willems
Willems op de training bij PSV, juli 2014.
Persoonlijke informatie
Volledige naam Jetro Danovich Sexer Willems
Geboortedatum 30 maart 1994
Geboorteplaats Willemstad, Curaçao, Vlag van Nederlandse Antillen Nederlandse Antillen
Lengte 169 cm
Been Links
Positie Linksback
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Nederland Heracles Almelo
Rugnummer 5
Contract tot 30 juni 2024
Jeugd

–2010
Vlag van Nederland Spartaan'20
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2010–2011
2011–2017
2017–2021
2019–2020
2021–2022
2023
2023–
Vlag van Nederland Sparta Rotterdam
Vlag van Nederland PSV
Vlag van Duitsland Eintracht Frankfurt
Vlag van Engeland Newcastle United
Vlag van Duitsland Greuther Fürth
Vlag van Nederland FC Groningen
Vlag van Nederland Heracles Almelo
16(0)
144(11)
46(0)
19(2)
25(1)
7(0)
Interlands **
2009–2011
2011–2012
2013–2015
2012–2016
Vlag van Nederland Nederland –17
Vlag van Nederland Nederland –19
Vlag van Nederland Nederland –21
Vlag van Nederland Nederland
16(0)
2(0)
1(0)
22(0)

* Bijgewerkt op 28 augustus 2023
** Bijgewerkt op 18 december 2022
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Sparta Rotterdam bewerken

Willems werd op Curaçao geboren en verhuisde als klein kind met zijn ouders naar Nederland. Zijn neef is Brutil Hosé. Willems had groot ontzag voor zijn ouders. Op straat voetbalde hij onder andere met Bruno Martins Indi, die ook bij hem op school zat. Zijn voetbalidool was Clarence Seedorf. Het leven in Rotterdam-Zuid was confronterend voor Willems. Hij kwam er in contact met diefstal en moord. Willems interesseerde zich niet veel voor school. Zijn leven stond, mede gedreven door zijn vader, in het teken van voetbal, waar hij al snel opviel door zijn goede techniek, sterk schot en onbevreesdheid. Hij begon met voetballen bij Spartaan'20. Vanaf de F-pupillen speelde hij in de jeugdopleiding van Sparta Rotterdam. Hij volgde het VMBO, waarvan zijn ouders wilden dat hij deze afmaakte, voordat hij zich geheel op zijn voetbalcarrière richtte. Sparta ondersteunde Willems, door hem zijn huiswerk op de club te laten maken.[1] Onder leiding van trainer-coach Jan Everse debuteerde Willems op zestienjarige leeftijd als basisspeler voor Sparta Rotterdam in de competitiewedstrijd tegen Go Ahead Eagles (1-1) op 16 januari 2011.[2] Door zijn stormachtige ontwikkeling speelde hij zich in de belangstelling van onder andere Inter Milaan en PSV.[3]

PSV bewerken

Op 31 augustus 2011 tekende Willems een driejarig contract bij PSV, dat hem voor € 800.000 en 300.000 aan bonussen overnam van Sparta Rotterdam.[4] Na het afsluiten van dit contract kocht Willems een huis en een auto voor zijn ouders, als dank voor zijn opvoeding.[1] In eerste instantie werd Willems gepresenteerd als de toekomstige opvolger van Erik Pieters en sloot hij zich aan bij Jong PSV. Op 23 oktober 2011 debuteerde Willems in de hoofdmacht van PSV in de competitiewedstrijd uit bij Vitesse. Hij viel in de 67e minuut in voor Abel Tamata. Op 29 oktober viel hij weer in voor Tamata nadat die tijdens de uitwedstrijd tegen FC Twente zijn kuitbeen brak. Door de blessures van Erik Pieters (gebroken middenvoetsbeentje) en Tamata (gebroken kuitbeen) werd Willems op zeventienjarige leeftijd basisspeler.

 
Willems in het shirt van PSV, 4 oktober 2014.

Op 3 november 2011 debuteerde Willems als basisspeler in de UEFA Europa League tegen Hapoel Tel Aviv FC. Hij was op dat moment 6423 dagen oud, waarmee hij de jongste Nederlandse basisdebutant in een Europese wedstrijd van een Nederlandse club ooit werd. Hij loste daarmee Bryan Roy af.[5] In de 65e minuut werd hij gewisseld voor Wilfred Bouma.

Op 29 november 2011 werd Willems definitief overgeheveld naar de eerste selectie van PSV.[6] Volgens technisch directeur Marcel Brands een beloning voor zijn snelle ontwikkeling. Op 3 april 2012 werd zijn contract opengebroken en verlengd van 2014 naar 2016.[7] Op 22 april 2012 maakte hij zijn eerste doelpunt voor PSV in de thuiswedstrijd tegen N.E.C. Hij was op dat moment 18 jaar en 23 dagen oud en werd daarmee de jongste doelpuntenmaker in de Eredivisie van het seizoen 2011-2012.[8]

In de daaropvolgende seizoenen was Willems de vaste linksback bij PSV en ontwikkelde hij zich tot international. In april 2013 werd zijn contract verlengd tot medio 2017.[9]

Vanaf het seizoen 2013/2014 stond Phillip Cocu bij PSV aan het roer. De beginnende trainer moest zijn elftal drastisch vernieuwen, maar in deze nieuwe ploeg was Willems de onomstreden linksback. In april 2014 raakte Willems, in een wedstrijd tegen Feyenoord, zwaar geblesseerd aan zijn knie. De blessure zorgde ervoor dat hij, het slot van de competitie, het Wereldkampioenschap voetbal 2014 en de voorbereiding op het nieuwe seizoen moest missen.[10] Eind augustus werd hij weer fit verklaard en sloot hij zich weer aan bij de selectie.[11]

Willems kreeg tijdens de competitiewedstrijd NAC Breda - PSV op dinsdag 3 februari 2015 na 29 seconden een rode kaart van scheidsrechter Kevin Blom, na een tackle op Gill Swerts. Hiermee verbrak hij het Eredivisierecord van Bonaventure Kalou. Die kreeg op 31 januari 2001 tijdens de wedstrijd sc Heerenveen - Feyenoord na 1 minuut en 1 seconden een rode kaart van Roelof Luinge, wegens natrappen richting Anthony Lurling.[12] Willems had Swerts alleen niet geraakt. Dat concludeerde Blom ook na het terugzien van de beelden. Hij gaf in een reactie na de wedstrijd aan de rode kaart onterecht te hebben toegekend, mede door de reactie op de tackle van Swerts. Een dag na de wedstrijd seponeerde de KNVB de kaart.[13]

Willems was ook tijdens het seizoen 2014/2015 een vaste basisspeler. Hij vierde op 18 april 2015 het behalen van zijn eerste landskampioenschap met PSV. Tijdens de met 4-1 gewonnen kampioenswedstrijd thuis tegen sc Heerenveen leverde Willems in de 41ste minuut zijn twaalfde assist van het seizoen. Hieruit kopte Luuk de Jong 3-1 binnen. Willems beëindigde het seizoen met dertien assists (in competitiewedstrijden) achter zijn naam.

Willems raakte in juli 2015 tijdens een trainingskamp in voorbereiding op het seizoen 2015/16 geblesseerd aan zijn knie. Dit zou hem in eerste instantie acht tot tien weken revalideren kosten. Het herstel verliep alleen niet zoals gewenst. Willems speelde uiteindelijk op 24 januari 2016 na zes maanden herstel zijn eerste competitiewedstrijd van het seizoen voor PSV, thuis tegen FC Twente (4-2 winst). Hij viel die dag in de 78ste minuut in voor Jorrit Hendrix. Willems debuteerde op woensdag 24 februari 2016 vervolgens in de UEFA Champions League. Hij begon die dag in de basisopstelling tijdens de eerste van twee wedstrijden in de achtste finales van het toernooi, thuis tegen Atlético Madrid. De wedstrijd eindigde in 0-0. Willems werd op 8 mei 2016 voor de tweede keer op rij landskampioen met PSV. De club begon aan de laatste speelronde van het seizoen met evenveel punten als Ajax, maar met een doelsaldo dat zes doelpunten minder was. PSV won die dag vervolgens met 1-3 uit bij PEC Zwolle, terwijl Ajax uit bij De Graafschap met 1-1 gelijkspeelde.

In de zomer van 2016 kreeg Willems, gezien zijn nog een jaar doorlopende contract, van PSV de mogelijkheid om een overstap te maken naar een andere club. Er was concrete belangstelling van AS Monaco, maar Willems zag een overstap naar de Franse club niet zitten.[14] PSV deed hem hierna een aanbod zijn aflopende contract te verlengen. Willems gaf in interviews echter aan niet te weten van een aanbod om zijn verbintenis te verlengen.[15] In december 2016 verlengde hij zijn contract uiteindelijk tot de zomer van 2018.[16] Hij gaf daarbij aan een derde keer op rij kampioen te willen worden met de ploeg.[17]

Eintracht Frankfurt bewerken

Willems tekende in juli 2017 een contract tot 2021 bij Eintracht Frankfurt, de nummer elf en bekerfinalist van Duitsland in het voorgaande seizoen. Het betaalde circa 7 miljoen euro voor hem aan PSV.[18] Willems maakte op 12 augustus 2017 zijn debuut voor de Duitse club, tijdens een met 0–3 gewonnen wedstrijd in het toernooi om de DFB-Pokal uit tegen TuS Erndtebrück. Zijn debuut in de Bundesliga volgde acht dagen later, uit bij SC Freiburg (0-0). Willems maakte als basisspeler deel uit van de ploeg van Eintracht Frankfurt die op zaterdag 19 mei 2018 de DFB-Pokal won door in de finale FC Bayern München met 3-1 te verslaan. Het was de eerste grote prijs voor de club in dertig jaar.[19] Willems speelde in zowel zijn eerste als zijn tweede seizoen bij Eintracht Frankfurt 23 competitiewedstrijden. Waar dat in 2017/18 voornamelijk basisplaatsen waren, was hij in 2018/19 hoofdzakelijk invaller.

Eintracht Frankfurt verhuurde Willems in augustus 2019 voor een jaar aan Newcastle United. Dat bedong daarbij ook een optie tot koop.[20] Willems veroverde diezelfde maand nog een basisplaats bij de Engelse ploeg en stond die vervolgens niet meer af. Er kwam op zaterdag 18 januari 2020 een einde aan zijn seizoen nadat hij verkeerd terecht kwam na een duel met Callum Hudson-Odoi van Chelsea. Hierbij scheurde hij de kruisband in zijn linkerknie af.[21] In het seizoen 2020/21 kwam hij niet in actie voor Eintracht Frankfurt en medio 2021 liep zijn contract af.

Greuther Fürth bewerken

Hij vertrok hierop in augustus 2021 naar SpVgg Greuther Fürth. In 2022 liet hij zijn contract ontbinden bij SpVgg Greuther Fürth.[22]

FC Groningen bewerken

Willems zat sinds 1 september 2022 zonder club nadat zijn contract bij SpVgg Greuther Fürth afliep. Begin 2023 doorliep hij een proefperiode bij FC Groningen, waarna Willems op 23 februari 2023 een contract tot het einde van het seizoen 2022/23 tekende. [23][24] Hij raakte al snel geblesseerd en degradeerde aan het einde van het seizoen met Groningen uit de Eredivisie.

Heracles Almelo bewerken

Hij vervolgde zijn loopbaan bij Heracles Almelo in de Eredivisie.

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Overig Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2010/11 Sparta Rotterdam   Eerste divisie 13 0 0 0 13 0
2011/12 3 0 0 0 3 0
2011/12 PSV   Eredivisie 20 1 3 0 6 0 29 1
2012/13 26 0 3 0 4 0 33 0
2013/14 28 4 1 0 9 0 38 4
2014/15 30 2 3 1 8 0 41 3
2015/16 15 2 1 0 2 0 18 2
2016/17 25 2 1 0 5 0 31 2
2017/18 Eintracht Frankfurt   Bundesliga 23 0 6 0 29 0
2018/19 23 0 1 0 11 0 35 0
2019/20 Newcastle United   Premier League 19 2 1 0 20 2
2020/21 Eintracht Frankfurt   Bundesliga 0 0 0 0 0 0
2021/22 Greuther Fürth 24 1 0 0 24 1
2022/23   2. Bundesliga 1 0 1 0 2 0
FC Groningen   Eredivisie 7 0 0 0 7 0
2023/24 Heracles Almelo 17 0 1 0 18 1
Carrière totaal 273 14 22 1 45 0 340 15

Bijgewerkt op 12 april 2024.

Interlandcarrière bewerken

Willems kwam uit voor Nederland in de jeugdselecties onder 15, 16 en 17. Met het elftal onder 17 werd hij in 2011 Europees kampioen. In de finale werd Duitsland met 5-2 verslagen.[25]

Op 7 mei 2012 maakte bondscoach Bert van Marwijk bekend dat Willems was opgenomen in de voorselectie van 36 spelers voor het Nederlands voetbalelftal. Later vielen een aantal spelers af, waardoor Willems tot de 27 spelers behoorde die kans maakten om voor Nederland uit te komen op het EK in 2012. Op 26 mei 2012 werd bekend dat Willems definitief was geselecteerd om mee te gaan met Oranje naar het EK.[26] Willems maakte op 26 mei zijn officiële debuut voor Oranje, in een oefeninterland tegen Bulgarije in de Amsterdam ArenA (eindstand 1-2). Hij werd daarmee de jongste debutant voor het nationale elftal sinds Gerald Vanenburg.[27]

In de aanloop naar het EK, was er enige ophef over Willems' jolige houding op een foto van het bezoek van de selectie aan concentratiekamp Auschwitz, dat hij in een interview als een "legende" omschreef.[1][28] Op 9 juni 2012 stond Willems in de basis tijdens de eerste wedstrijd van Oranje op het EK tegen Denemarken (eindstand 0-1). Hij loste daarmee de Belg Enzo Scifo af als jongste EK-debutant ooit. Tijdens deze wedstrijd was Willems 18 jaar en 70 dagen oud.[29] Ook de volgende wedstrijden tegen Duitsland op 13 juni 2012 (eindstand 1-2) en Portugal op 17 juni (eindstand 2-1) stond Willems in de basis.

Ook onder bondscoach Louis van Gaal begon Willems als basisspeler. In 2013 verloor hij zijn basisplaats echter aan Daley Blind. Hij keerde hierop terug naar de selectie van Jong Oranje.[30] Door een blessure viel hij vroegtijdig af voor de selectie van het Nederlands elftal voor het WK 2014.[31]

In november 2014 werd hij weer opgeroepen, nu door Guus Hiddink, voor een oefeninterland tegen het Mexicaans voetbalelftal en een EK-kwalificatiewedstrijd tegen Letland. In de kwalificatiewedstrijden voor het EK 2016, waarvoor Nederland zich niet wist te plaatsen, kwam Willems drie keer in actie. Een kenmerkend onderdeel van Willems' spel in zijn tijd bij PSV werd gevormd door het aantal voorzetten van zijn voet die Luuk de Jong vervolgens inkopte. Ook Willems eerste officiële assist in het Nederlands elftal kwam op deze manier tot stand, op 27 mei 2016 tijdens een oefeninterland in en tegen Ierland (1-1).

In oktober 2016, tegen Frankrijk, kreeg Willems één keer speeltijd in de kwalificatiereeks voor het WK 2018.

Interlands van Jetro Willems voor   Nederland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler van   PSV
1 26 mei 2012   NederlandBulgarije   1 – 2 Vriendschappelijk 0
2 2 juni 2012   NederlandNoord-Ierland   6 – 0 Vriendschappelijk 0
3 9 juni 2012   DenemarkenNederland   1 – 0 EK-eindronde 0
4 13 juni 2012   DuitslandNederland   2 – 1 EK-eindronde 0
5 17 juni 2012   NederlandPortugal   1 – 2 EK-eindronde 0
6 15 augustus 2012   BelgiëNederland   4 – 2 Vriendschappelijk 0
7 7 september 2012   NederlandTurkije   2 – 0 WK-kwalificatie 0
8 11 september 2012   HongarijeNederland   1 – 4 WK-kwalificatie 0
9 6 september 2013   EstlandNederland   2 – 2 WK-kwalificatie 0
10 10 september 2013   AndorraNederland   0 – 2 WK-kwalificatie 0
11 16 november 2013   JapanNederland   2 – 2 Vriendschappelijk 0
12 12 november 2014   NederlandMexico   2 – 3 Vriendschappelijk 0
13 16 november 2014   NederlandLetland   6 – 0 EK-kwalificatie 0
14 28 maart 2015   NederlandTurkije   1 – 1 EK-kwalificatie 0
15 31 maart 2015   NederlandSpanje   2 – 0 Vriendschappelijk 0
16 12 juni 2015   LetlandNederland   0 – 2 EK-kwalificatie 0
17 25 maart 2016   NederlandFrankrijk   2 – 3 Vriendschappelijk 0
18 29 maart 2016   EngelandNederland   1 – 2 Vriendschappelijk 0
19 27 mei 2016   IerlandNederland   1 – 1 Vriendschappelijk 0
20 1 juni 2016   PolenNederland   1 – 2 Vriendschappelijk 0
21 1 september 2016   NederlandGriekenland   1 – 2 Vriendschappelijk 0
22 10 oktober 2016   NederlandFrankrijk   0 – 1 WK-kwalificatie 0

Speelstijl bewerken

 
Willems in duel met Dennis Rommedahl tijdens de EK-wedstrijd tegen Denemarken.

Willems wordt geroemd om zijn traptechniek, passeerbewegingen, inworpen en voorzetten, maar staat ook bekend om zijn positionele grilligheid. Hoewel hij al sinds jonge leeftijd geroemd werd om zijn voetballende talent werd hem vaak verweten zich te verslikken in zijn aanvallend ingestelde spel, waardoor hij zijn verdedigende taken verwaarloosde. Ook zijn nonchalante houding werd meermaals bekritiseerd. In het Eredivisie-seizoen 2014/2015 kwam hierin echter een ommekeer en maakte Willems, in het bijzonder op defensief vlak, een sterke indruk. Daarnaast profileerde hij zich als aangever; in februari 2015 gaf hij zijn tiende assist van het seizoen. De laatste verdediger die tot dit aantal kwam in de Eredivisie was tien jaar eerder de Koreaanse PSV'er Young-pyo Lee.[32]

Erelijst bewerken

Competitie
Aantal Jaren
  PSV
Kampioen Eredivisie 2x 2014/15, 2015/16
KNVB beker 1x 2011/12
Johan Cruijff Schaal 2x 2012, 2016
  Eintracht Frankfurt
DFB-Pokal 1x 2017/18
  Nederland -17
Europees kampioenschap onder 17 1x 2011

Levensgebeurtenissen bewerken

Willems werd op Curaçao geboren. Toen hij vijf was, verhuisde zijn familie definitief naar Nederland en om geld voor een nieuw leven te hebben smokkelde het gezin bij de overtocht cocaïne. Die werd rond de benen van het kind geplakt.[33][34][35]

Willems reist elke zomer naar Curaçao en zet zich daar in voor goede doelen. In 2020 verbleef hij op uitnodiging vijf dagen in de beruchte Bon Futuro-gevangenis (officieel SDKK) en maakte daar de documentaire Di velt pa SDKK over.[36][37]

Willems werd in oktober 2016 voor de eerste keer vader, van een dochter.[38]

Zie ook bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Jetro Willems.