Jan Paul Hinrichs

Jan Paul Hinrichs
	Plaats uw zelfgemaakte foto hier
Algemene informatie
Volledige naam	Johan Paul Hinrichs
Geboren	1956
Geboorteplaats	Den Haag
Land	Nederland
	Dbnl-profiel
Portaal	Literatuur

Johan Paul Hinrichs (’s-Gravenhage, 1956) is een Nederlands auteur, slavist en vertaler.

Jan Paul Hinrichs studeerde Slavische taal- en letterkunde met als bijvak Italiaans aan de universiteiten van Leiden (1975–1981) en Sofia (1979–1980).

Jan Paul Hinrichs debuteerde als student met proza, maar ontwikkelde zich spoedig richting non-fictie. Hij is onder meer auteur van Vader van de slavistiek (2005), een biografie van de slavist Nicolaas van Wijk (1880–1941), en literair-historische essaybundels over de steden Lviv (2008), Odessa (2011), Riga (2017) en Sofia (2019). Voor de Oekraïense vertaling van zijn boek over Odessa kreeg hij in 2011 de Konstantin Paustovskij-prijs van de stad Odessa. Daarnaast publiceerde hij De poëzie van een enclave (2017; 2de druk 2020), een boek over zijn toenmalige woonplaats Oegstgeest als thema in de Nederlandse literatuur. In De laatste landheer (2020) bundelde hij twaalf essays uit de jaren 1987–2020 over de Russische schrijver Ivan Boenin.

In het autobiografische relaas Senhor Valério (2011; 2de druk 2016) beschrijft Jan Paul Hinrichs hoe een korte ontmoeting met de Russische vertaler Jevgeni Vitkovski (1950–2020) in Moskou in 1978 hem in contact bracht met de in Rio de Janeiro woonachtige Russische dichter Valeri Perelesjin.

Boeken van Jan Paul Hinrichs zijn vertaald in het Engels,^[1] Duits,^[2] Italiaans,^[3] Russisch^[4] en Oekraïens.^[5]

Jan Paul Hinrichs was recensent voor NRC Handelsblad (1991) en Vrij Nederland (1992–1999). Sinds 2014 recenseert hij in de rubriek ‘Schoon & haaks’ publicaties van kleine uitgevers voor De Parelduiker, een literair tijdschrift waaraan hij meewerkt sinds het eerste nummer in 1996. Daarvoor was hij vast medewerker van Het Oog in ’t Zeil. Hij publiceerde ook o.a. in Hollands Maandblad, De Gids, Tirade, De Tweede Ronde, Bzzlletin, Over Multatuli, Achter de schermen: Nieuwsbrief van het Willem Elsschot Genootschap en Passage.

Jan Paul Hinrichs publiceert ook over kunstgeschiedenis, onder andere drie artikelen over de biografie van Jacob van Ruisdael. Een van deze artikelen verscheen in het tijdschrift Oud Holland (2013/1). In diverse bladen verschenen interviews met Jan Paul Hinrichs, onder andere over zijn rol in de Leidse (ex-)studentenuitgeverij De Lantaarn^[6] en zijn werk over Nicolaas van Wijk,^[7] Riga,^[8] Lviv,^[9] Oegstgeest^[10] en Bulgaarse literatuur.^[11]

Slavist bewerken

Als slavist schreef Jan Paul Hinrichs onder andere boeken en artikelen op het gebied van de Bulgaarse taal, Russische emigrantenliteratuur, Venetiaanse thematiek in de Russische literatuur en de geschiedenis van de slavistiek en de taalkunde. Hij gaf werk van Valeri Perelesjin uit in het Russisch en publiceerde artikelen in diverse bundels en tijdschriften, waaronder Language, International Journal of Slavic Poetics and Linguistics, Palaeobulgarica, Russian Studies: Ežekvartalnik russkoj filologii i kul’tury en International Journal of Basque Linguistics and Philology.

Vertaler bewerken

Jan Paul Hinrichs vertaalde proza en poëzie uit het Russisch, Bulgaars en Lets, onder meer van de Russen Daniil Charms, Vladislav Chodasevitsj, Valeri Perelesjin, Ivan Boenin, Don-Aminado en Michail Koezmin en de Bulgaren Atanas Daltsjev en Nikolaj Kuntsjev.

Bibliografie (selectie van boekpublicaties) bewerken

Vader van de slavistiek. Leven en werk van Nicolaas van Wijk 1880–1941 (Bas Lubberhuizen, 2005).
Lemberg–Lwów–Lviv (Bas Lubberhuizen, 2008).
De mythe van Odessa (Bas Lubberhuizen, 2011)
Senhor Valério (Flanor, 2011; 2^de druk De Wilde Tomaat 2016).
Brief uit Vidin (Flanor, 2015, 2^de druk 2015).
De poëzie van een enclave (De Wilde Tomaat, 2017, 2^de druk 2020).
Trefpunt Riga (Bas Lubberhuizen, 2017).
Sofia Express (Bas Lubberhuizen, 2019).
De laatste landheer (Fragment, 2020).
De melancholie van een residentie (Fragment, 2023).

Boeken als slavist bewerken

Russian Poetry and Literary Life in Harbin and Shanghai, 1930–1950. The Memoirs of Valerij Perelešin (Rodopi, 1987).
Valerij Perelešin. Russkij poèt v gostajch u Kitaja, 1920–1952. Sbornik stichotvorenij. Валерий Перелешин, Русский поэт в гостях у Китая: 1920–1952. Сб. стихотворений (Leuxenhoff Publishing, 1989).
Verbannte Muse. Zehn Essays über russische Lyriker der Emigration (Sagner, 1992).
Valerij Perelešin (1913–1992). Catalogue of his Papers and Books in Leiden University Library (Leiden University Library, 1997).
In Search of Another St Petersburg: Venice in Russian Poetry (1823–1997) (Sagner, 1997).
The C.H. van Schooneveld Collection in Leiden University Library. Editorial correspondence and documents relating to Mouton & Co., The Hague, and other papers in the fields of Slavistics and linguistics (Leiden University Library, 2001).
Nicolaas van Wijk (1880–1941): Slavist, linguist, philanthropist (Rodopi, 2006).
C.C. Uhlenbeck (1866–1951): A linguist revisited (met Inge Genee). Special issue of: Canadian Journal of Netherlandic Studies 29/2–30/1 (Fall 2008 / Spring 2009).

Vertalingen bewerken

Daniil Charms, Optisch bedrog en ander proza (Gerards & Schreurs, 1988).
Nikolaj Kuntsjev, Mijn gegrom beschermt het paradijs (Plantage, 1991).
Atanas Daltsjev, Ontvolkte plaatsen (De Lantaarn, 2007 [1^ste druk Arethusa Pers, 1992]).
Valeri Perelesjin, Dag en nacht: vijf verzen uit Ariël (Hugin & Munin, 2010).
Don-Aminado, Aforismen (De Wilde Tomaat, 2018).
Daniil Charms, Werken (Van Oorschot, 2019 [deelvertaling]).
Daniil Charms, De dappere egel (Vleugels, 2019).
Europese nacht. Negen Russische dichters (Flanor, 2019 [=4^de druk; 1^ste druk Gerards, 1983]). [Uitgave bevat vertaalde gedichten van Ivan Boenin, Vladislav Chodasevitsj, Georgi Ivanov, Dovid Knoet, Boris Poplavski, Anatoli Steiger, Valeri Perelesjin, Nikolaj Morsjen en Ivan Jelagin.]
Ivan Boenin, Nacht, nieuwe maan, mistral (Statenhofpers, 2020).
Ivan Boenin, Over Tsjechov (Statenhofpers, 2020).
Michail Koezmin, Alexandrijnse gezangen (Statenhofpers, 2021).
Daniil Charms, Ik liep in de Zjoekovskistraat & andere fragmenten (Hinderickx & Winderickx, 2021).
Michail Koezmin, Dagboek 1934 (Statenhofpers, 2022).
Requiem voor een boerderij. Zes Letse gedichten (Avalon Pers, 2023).

Boeken als samensteller en auteur van voor- of nawoord bewerken

August von Platen, Memorandum van mijn leven. Uit de dagboeken (Plantage–Gerards & Schreurs, 1990).
Gabriele d’Annunzio, Brieven aan Eleonora Duse en andere geliefden (Plantage/G&S, 1992).
De façades van Sint-Petersburg (Bas Lubberhuizen, 1997, 2001²).
Napoli! (Bas Lubberhuizen, 2002).
Passage Istanbul ( Bas Lubberhuizen, 2001).
Ah Triëst... (met Thijs Wierema) (Bas Lubberhuizen, 2012²; 1^ste druk 1993).
J. van Oudshoorn, Een ietwat vreemd product. Vijf brieven rondom het verhaal 'Doodenakker' (Statenhofpers, 2015).
J. van Oudshoorn, Dagboek 1943–1947 (Statenhofpers, 2016).
F.B. Hotz, Over J. van Oudshoorn. Vijf brieven aan Wam de Moor (Statenhofpers, 2016).
J. van Oudshoorn, Dagboek 1934–1943 (Statenhofpers, 2017).
F.B. Hotz, Een aalmoes in Tölz (Statenhofpers, 2017).
J. van Oudshoorn, Kaarten uit Berlijn (Statenhofpers, 2018).
August Willemsen, Noodlot is nooit ver uit mijn gedachten. Brieven aan Theo Sontrop (Fragment, 2018).
August Willemsen, Brieven aan De Lantaarn (Fragment, 2018, 2018²).
F.B. Hotz, Geniaal is niet direct het woord. Brieven aan Theo Sontrop (Statenhofpers, 2019).
F.C. Terborgh, Jeugd (Statenhofpers, 2021).
F.C. Terborgh, Brief uit Buenos Aires (Vrienden van De Parelduiker, 2021).

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Nicolaas van Wijk (1880-1941): Slavist, linguist, philanthropist (zie bibl.) is een geactualiseerde vertaling van Vader van de slavistiek. Leven en werk van Nicolaas van Wijk 1880-1941 (zie bibl.).
↑ Verbannte Muse. Zehn Essays über russische Lyriker der Emigration (zie bibl.) is een deelvertaling van Verbannen muze. Vijftien essays over schrijvers van de Russische emigratie (De Slavische Stichting, 1990)
↑ Ah... Trieste! Sguardi stupiti dal Nord Europa (ed. Marilì Cammarata [sic!] = eds. Jan Paul Hinrichs & Thijs Wierema) (Edizioni Parnaso, 1994) is een deelvertaling van Ah Triëst… (zie bibl.).
↑ Vospominanija o «sen’ore Valerio»’, Zarubežnye zadvorki, 2013, No. 5, pp. 3-28 is een deelvertaling van Senhor Valério (zie bibl.); ‘Russkaja poèzija o Niderlandach’. Russian Studies. Ežekvartalnik russkoj filologii i kul’tury 3 (2000), No. 2, pp., 137-159 is een deelvertaling van Van Nachtwacht tot Huizinga. Russische dichters over Nederland (De Slavische Stichting, 1994). Een Russische vertaling van De mythe van Odessa (2011; zie bibl.) is een roofdruk, zie Jan Paul Hinrichs, ‘Vertaling of plagiaat in Odessa?’, De Parelduiker 17 (2012), nr. 3, pp. 69-71.
↑ Lemberg - Lwów - L’viv: fatal’ne misto (Vydavnyctvo Župans’koho, 2010) is een vertaling van Lemberg – Lwów – Lviv (zie bibl.); Mif Odesy (Duh i litera, 2011) is een vertaling van De mythe van Odessa (2011; zie bibl.)
↑ Reinjan Mulder, ‘Kleine lantaarn, maar groot licht’, NRC Handelsblad, Cultureel Supplement, 17.12.1982, p. 6; Frank Vermeulen, ‘Jubileum’, Mare 7, nr. 13 (17.11.1983), p. 16; Wim Brands, ‘De verklaring moet in het werk liggen. Tien jaar Stichting De Lantaarn’, Boekblad 155 (22.7.1988), pp. 16-17; Saskia Klaassen, ‘Szymborska blaast De Lantaarn nieuw leven in’, Mare 20 (28.11.1996), nr. 14, p. 15; Herman Joustra, '"Beperkt is mijn talent, mijn stem geen luide". Twee nieuwe uitgaven van Oegstgeester Stichting De Lantaarn', Leidsch Dagblad, 28.05.2002
↑ Emiel Fangmann, "Brieven Pasternak in UB Leiden: 'Het is niet goed beroemd te wezen'", Leidsch Dagblad, 8.2.1990, p. 21; Christiaan Weijts, ‘Mysterieuze oerfiguur. Biografie van Leidse slavist en rector-magnificus Nicolaas van Wijk (1880-1941)’, Mare 29, nr. 10 (10.11.2005), p. 9; Peter Verhaar, ‘Nicolaas van Wijk: slavist, taalkundige en filantroop’, Doelwit 22 (2006), pp. 47-49.
↑ Peter Giesen, ‘De burgemeester van Riga is een jongen van dertig die gymschoenen draagt’, Mare 14, nr. 27 (7.3.1991), p. 11.
↑ Ostap Kin, ‘L’viv zaslugovuje velikoji uvagi’, Zaxid.net (Lviv), 19.04.2011.
↑ Willemien Timmers, ‘Als het over Odessa kan, waarom dan niet over Oegstgeest’, Oegstgeester Courant, 20.3.2013, p. 17; Willemien Timmers, ‘De poëzie van een enclave. “De literair meest tot de verbeelding sprekende vierkante kilometer”’, Oegstgeester Courant, 17.3.2017, p. 1; 'De poëzie van een enclave van Jan Paul Hinrichs herdrukt', Oegstgeester Courant, 18.3.2020, p. 11; Freek van Beetz, ‘De poëzie van een enclave. Oegstgeest in de literatuur’, Over Oegstgeest 30 (2018), nr. 1, pp. 10-11
↑ Kristijan Janev, 'Literaturata ne e samo abstrakcija. Razgovor s cholandski bǎlgarist Jan Paul Chinrichs', Literaturen vestnik 27 (9-15.05.2018), nr. 18, p. 6-7.

[1] Nicolaas van Wijk (1880-1941): Slavist, linguist, philanthropist (zie bibl.) is een geactualiseerde vertaling van Vader van de slavistiek. Leven en werk van Nicolaas van Wijk 1880-1941 (zie bibl.).

[2] Verbannte Muse. Zehn Essays über russische Lyriker der Emigration (zie bibl.) is een deelvertaling van Verbannen muze. Vijftien essays over schrijvers van de Russische emigratie (De Slavische Stichting, 1990)

[3] Ah... Trieste! Sguardi stupiti dal Nord Europa (ed. Marilì Cammarata [sic!] = eds. Jan Paul Hinrichs & Thijs Wierema) (Edizioni Parnaso, 1994) is een deelvertaling van Ah Triëst… (zie bibl.).

[4] Vospominanija o «sen’ore Valerio»’, Zarubežnye zadvorki, 2013, No. 5, pp. 3-28 is een deelvertaling van Senhor Valério (zie bibl.); ‘Russkaja poèzija o Niderlandach’. Russian Studies. Ežekvartalnik russkoj filologii i kul’tury 3 (2000), No. 2, pp., 137-159 is een deelvertaling van Van Nachtwacht tot Huizinga. Russische dichters over Nederland (De Slavische Stichting, 1994). Een Russische vertaling van De mythe van Odessa (2011; zie bibl.) is een roofdruk, zie Jan Paul Hinrichs, ‘Vertaling of plagiaat in Odessa?’, De Parelduiker 17 (2012), nr. 3, pp. 69-71.

[5] Lemberg - Lwów - L’viv: fatal’ne misto (Vydavnyctvo Župans’koho, 2010) is een vertaling van Lemberg – Lwów – Lviv (zie bibl.); Mif Odesy (Duh i litera, 2011) is een vertaling van De mythe van Odessa (2011; zie bibl.)

[6] Reinjan Mulder, ‘Kleine lantaarn, maar groot licht’, NRC Handelsblad, Cultureel Supplement, 17.12.1982, p. 6; Frank Vermeulen, ‘Jubileum’, Mare 7, nr. 13 (17.11.1983), p. 16; Wim Brands, ‘De verklaring moet in het werk liggen. Tien jaar Stichting De Lantaarn’, Boekblad 155 (22.7.1988), pp. 16-17; Saskia Klaassen, ‘Szymborska blaast De Lantaarn nieuw leven in’, Mare 20 (28.11.1996), nr. 14, p. 15; Herman Joustra, '"Beperkt is mijn talent, mijn stem geen luide". Twee nieuwe uitgaven van Oegstgeester Stichting De Lantaarn', Leidsch Dagblad, 28.05.2002

[7] Emiel Fangmann, "Brieven Pasternak in UB Leiden: 'Het is niet goed beroemd te wezen'", Leidsch Dagblad, 8.2.1990, p. 21; Christiaan Weijts, ‘Mysterieuze oerfiguur. Biografie van Leidse slavist en rector-magnificus Nicolaas van Wijk (1880-1941)’, Mare 29, nr. 10 (10.11.2005), p. 9; Peter Verhaar, ‘Nicolaas van Wijk: slavist, taalkundige en filantroop’, Doelwit 22 (2006), pp. 47-49.

[8] Peter Giesen, ‘De burgemeester van Riga is een jongen van dertig die gymschoenen draagt’, Mare 14, nr. 27 (7.3.1991), p. 11.

[9] Ostap Kin, ‘L’viv zaslugovuje velikoji uvagi’, Zaxid.net (Lviv), 19.04.2011.

[10] Willemien Timmers, ‘Als het over Odessa kan, waarom dan niet over Oegstgeest’, Oegstgeester Courant, 20.3.2013, p. 17; Willemien Timmers, ‘De poëzie van een enclave. “De literair meest tot de verbeelding sprekende vierkante kilometer”’, Oegstgeester Courant, 17.3.2017, p. 1; 'De poëzie van een enclave van Jan Paul Hinrichs herdrukt', Oegstgeester Courant, 18.3.2020, p. 11; Freek van Beetz, ‘De poëzie van een enclave. Oegstgeest in de literatuur’, Over Oegstgeest 30 (2018), nr. 1, pp. 10-11

[11] Kristijan Janev, 'Literaturata ne e samo abstrakcija. Razgovor s cholandski bǎlgarist Jan Paul Chinrichs', Literaturen vestnik 27 (9-15.05.2018), nr. 18, p. 6-7.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]