Jan Hendrik Brom

Nederlands edelsmid

Johannes Henricus Brom (Utrecht, 21 juli 1860 – aldaar, 1 februari 1915) was een Nederlands edelsmid.[1]

Jan Hendrik Brom
Jan Hendrik Brom (Anthon van Rappard, 1884)
Persoonsgegevens
Volledige naam Johannes Henricus Brom
Geboren Utrecht, 21 juli 1860
Overleden Utrecht, 1 februari 1915
Geboorteland Nederland
Beroep(en) edelsmid
RKD-profiel
Portaal  Portaalicoon   Kunst & Cultuur
"Jan Brom een reliëf drijvende" (1910)

Leven en werk bewerken

Brom, die Jan Hendrik of kortweg Jan werd genoemd, was een zoon van Gerard Bartel Brom (1831-1882) en Johanna Catharina Kok. Een paar jaar voor zijn geboorte had zijn vader edelsmidse Brom opgericht, de zaak was gespecialiseerd in het maken van edel- en siersmeedkunst voor de Rooms-Katholieke Kerk. Jan Hendrik werd op zijn vaders atelier opgeleid in de smeedkunst. Hij kreeg les in boetseren en tekenen van Friedrich Wilhelm Mengelberg.[2]

Na het overlijden van zijn vader nam hij het bedrijf over en breidde het uit. In 1898 verhuisde hij de zaak naar de Drift 15 in Utrecht. Hij bleef aanvankelijk in de neogotische traditie werken, maar brak daar rond 1900 mee en ging modernere ontwerpen maken. Het belang daarvan werd ook na zijn dood erkend: "Zijn originaliteit, het persoonlijk karakter zijn werken en de eenvoud, waarin hij de meest monumentale werken wist te houden, zijn baanbrekend geweest voor al het werk der jongeren."[3] Brom ontwierp en vervaardigde onder meer altaren, communiebanken en doopvonten, maar ook kleiner werk als liturgisch vaatwerk en sieraden.[4] Hij had een goede reputatie in binnen- en buitenland[5] en zijn werk werd bekroond op nationale tentoonstellingen, bij onder andere Arti et Industriae, en de wereldtentoonstellingen in St. Louis, London, Parijs en Amsterdam.

Uit zijn huwelijk in 1890 met Agatha Maria Constantia de Charro werden onder anderen Jan Eloy (1891-1954), Leo (1896-1965) en Joanna Brom (1898-1980) geboren, die allen in het familiebedrijf zouden gaan werken. Naast zijn werk was Brom onder meer medeoprichter van de vereniging Voor de kunst (1895), lid van het St. Bernulphusgilde en het Historisch Genootschap te Utrecht, en bestuurslid van het Genootschap Kunstliefde en het Utrechtsch Museum van Kunstnijverheid. Jan Hendrik Brom werd meerdere malen onderscheiden, hij ontving het erekruis Pro Ecclesia et Pontifice (1889) en werd benoemd tot ridder in de ordes van Oranje-Nassau (1898), Sint Silvester (1888), de Gulden Spoor, het Legioen van Eer (1901) en de Kroon van België (1911). Anthon van Rappard en Huib Luns schilderden zijn portret.

Brom overleed na een ziekbed, op 54-jarige leeftijd.[6] Hij werd begraven op de rooms-katholieke begraafplaats Sint Barbara in Utrecht. Het grafmonument van Jan Hendrik Brom is een rijksmonument.

Enkele werken bewerken

Galerij bewerken

Zie de categorie Jan Hendrik Brom van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.