Jacques van der Meij
Nederlands kunstenaar
Jacobus Hendricus Mattheus (Jacques) van der Meij (Amsterdam, 2 januari 1888 – Oosterhout, 2 januari 1969) was een Nederlandse glazenier, schilder en beeldhouwer.[1]
| Jacques van der Meij | ||||
|---|---|---|---|---|
| Persoonsgegevens | ||||
| Volledige naam | Jacobus Hendricus Mattheus van der Meij | |||
| Bijnaam | Dom Jacques | |||
| Geboren | 2 januari 1888 | |||
| Overleden | 2 januari 1969 | |||
| Geboorteland | Nederland | |||
| Beroep(en) | Glazenier, schilder, beeldhouwer | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Leven en werk bewerken
Van der Meij was een leerling van Antoon Derkinderen en studeerde aan de Rijksakademie van beeldende kunsten (1907-1910) in Amsterdam. Na zijn studie vestigde hij zich als benedictijner monnik in de Sint-Paulusabdij in Oosterhout. Van der Meij maakte christelijk religieus werk voor diverse kerken, zoals muurschilderingen en glas-in-loodramen.
Hij overleed op zijn 81e verjaardag.[2]
Werken (selectie) bewerken
- Glas in lood en beeldhouwwerk voor de Sint-Paulusabdij in Oosterhout
- 1927-1929 Beeldhouwwerk (Christus in de mandorla, de twaalf apostelen boven het hoogaltaar en beelden van Maria en Jozef bij de triomfboog) en glas in lood voor de Martelaren-van-Gorcumkerk (Amsterdam)
- 1955 Heilig Hartbeeld (Watergraafsmeer)
Bronnen, noten en/of referenties
|