Jan Blaauw

Johannes Albertus (Jan) Blaauw (Nieuw-Buinen, 2 april 1928 – Berkel en Rodenrijs, 20 december 2020^[1]) was een Nederlands politieman en publicist.

Hij heeft veertig jaar bij de Rotterdamse politie gewerkt, onder andere bij de recherche, en putte daaruit de inspiratie voor zijn boeken, waarin hij gedetailleerd talrijke moordzaken beschreef.

Levensloop bewerken

Hij begon zijn carrière in 1950 als agent bij het politiebureau Charlois. Begin jaren 60 werkte hij bij de zedenpolitie. In 1971 was hij de eerste Nederlander die een opleiding volgde bij de FBI. Ook werkte hij voor de kinderpolitie, afdeling moordzaken en de narcoticabrigade. Uiteindelijk werd hij hoofdcommissaris bij de politie van Rotterdam.

Blaauw stond bekend als een man van de harde lijn. Ooit pleitte hij voor het opsluiten van voetbalvandalen in een werkkamp. Na de kritiek die de term "werkkamp" uitlokte stelde hij voor het dan maar een "inspannings- en opvangcentrum voor stenenverplaatsende voetbalsupporters" te noemen.

In mei 1988 ging hoofdcommissaris en plaatsvervangend korpschef Jan Blaauw met pensioen waarna hij zich toelegde op het schrijven van boeken, met name over geruchtmakende moordzaken uit het verleden. Ook speelde hij een belangrijke rol in de afwikkeling van de Puttense moordzaak. Regelmatig zocht hij de publiciteit om in zijn ogen slecht recherchewerk aan de kaak te stellen.

Hij overleed op 92-jarige leeftijd. In 2023 werd in zijn woonplaats Berkel en Rodenrijs een plein naar hem vernoemd.

Zeven D's bewerken

Blaauw leverde belangrijke bijdragen aan het onderwijs van politiemensen. In 1988 publiceerde hij het handboek Criminele tactiek waarin hij agenten waarschuwt voor corruptie. Hij noemde daarvoor de vuistregel van Zeven D's die tot corruptie kunnen leiden. Te weten: Dames, Drank, Dubbeltjes, Drugs, Dalven (bedelen), Dobbelen en Dirty tricks.^[2]

Familie bewerken

Bertus, later bij de politie te Rotterdam Jan genoemd, is de broer van de jurist Johannes Henderikus (Henk) Blaauw (1924-2017) die een grote carrière bij de rechterlijke macht heeft gemaakt tot en met het lidmaatschap van de Raad van State. Hun vader Johan Blaauw was agent van gemeentepolitie in Groningen en daarna Rijksveldwachter.

Bibliografie bewerken

Laatste rit van een taxichauffeur en andere moordzaken (1992) ISBN 9789026105784
Boeven, dienders en Rotterdammers (1993) ISBN 9789026106019
Bruno Lüdke, seriemoordenaar (1994) ISBN 9789026107320
Verdacht van moord (1996) ISBN 9789026108877
De moord op Marietje van Os en andere geruchtmakende moordzaken ISBN 9789026109713
Narcoticabrigade; de eindeloze strijd tegen drugshandelaren (1997) ISBN 9789026113611
Henry Lee Lucas; feiten en fictie over Amerika's grootste seriemoordenaar (1999) ISBN 9789026115271
De Puttense moordzaak; reconstructie van een dubieus moordonderzoek (2000) ISBN 9789026126802
Plaats delict Nederland (2002) ISBN 9789026117954
De Puttense moordzaak; reconstructie van een dubieus moordonderzoek (Hernieuwde druk, 2002) ISBN 9026115539
Dossier Blaauw (2004) ISBN 9789026121890
Moord te Rotterdam (2006) ISBN 9789026122774
Texas, dodencel nummer 1 (2008) ISBN 9789026124075
De Puttense moordzaak; de volledige geschiedenis van Nederlandse grootste gerechtelijke dwaling (2009) ISBN 9789026126802
Moord op een diender (2011) ISBN 9789026129124
De laffe moord op 'Kitty' van der Have (2013) ISBN 9789026134944

Externe link bewerken

Overzicht van zijn werken^{[dode link]} in de Koninklijke Bibliotheek (Nederland)

Bronnen, noten en/of referenties

↑ Oud-politiebaas Jan Blaauw (92) overleden, Trouw, 21 december 2020. Gearchiveerd op 25 februari 2021.
↑ https://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/21/authentieke-politieman-die-het-recherchevak-op-de-kaart-zette-a4024664. Gearchiveerd op 22 juli 2023.

[1] Oud-politiebaas Jan Blaauw (92) overleden, Trouw, 21 december 2020. Gearchiveerd op 25 februari 2021.

[2] ttps://www.nrc.nl/nieuws/2020/12/21/authentieke-politieman-die-het-recherchevak-op-de-kaart-zette-a4024664. Gearchiveerd op 22 juli 2023.

[1]

[2]