Israëlische luchtmacht

Israëlisch krijgsmacht onderdeel

De Israëlische luchtmacht (IAF is een Engelse afkorting van Israel Air Force) is het luchtmachtonderdeel van het Israëlische defensieleger, de krijgsmacht van de staat Israël in het Midden-Oosten. De Hebreeuwse naam זרוע האויר והחלל betekent lucht- en ruimtetak. Het Israëlische luchtverdedigingscommando is onderdeel van de IAF sinds 1970, en vormt het belangrijkste orgaan van de luchtverdediging van Israël.

Israëlische luchtmacht
Het roundel van de Israëlische luchtmacht.
Land Vlag van Israël Israël
Onderdeel van Israëlisch defensieleger
Oprichting 1948
Leiding
Verantwoordelijke minister Benny Gantz
Opperbevelhebber Tomer Bar
Slagkracht
Troepensterkte* 10.500
Aantal dienstplichtigen* 22.000
Aantal reserve* 54.000
Aantal vliegtuigen* 670
Aantal helikopters* 184
(*) Gegevens voor 1999
Zie Israëlische luchtverdedigingscommando voor het hoofdartikel over dit onderwerp.

Geschiedenis bewerken

 
Vlag van de IAF.

Het prille begin bewerken

De Israëlische luchtmacht werd opgericht in 1948 bij de oprichting van de staat Israël. De luchtmacht begon klein met voor militair gebruik omgebouwde burgerluchtvaartvliegtuigen. De eerste gevechtsvliegtuigen die de Israëlische luchtmacht verkreeg waren Avia S-199 van Tsjechoslowaakse makelij. Andere toestellen uit die beginjaren waren uit de Tweede Wereldoorlog stammende Messerschmitt Bf 109's en Supermarine Spitfires.

De Zesdaagse Oorlog bewerken

Die tegenstanders waren de Arabische landen in de regio. In 1967 kwam het tot een grote militaire confrontatie: de Zesdaagse Oorlog . Israël behaalde in die oorlog een indrukwekkende overwinning. De Westelijke Jordaanoever (met Oost-Jeruzalem ) werd op Jordanië veroverd, de Egyptenaren werden teruggedreven tot achter de Nijl , Syrië verloor de Hoogten van Golan . Frankrijk, dat voorheen Israëls belangrijkste leverancier van oorlogsvliegtuigen was geworden, legde Israël ten gevolge van de oorlog een wapenembargo op. Als gevolg ging Israël via het staatsbedrijf Israël Aircraft Industries zelf vliegtuigen produceren en werden de Verenigde Staten , dat al in 1965 moderne vliegtuigen had geleverd, 's lands nieuwe hoofdleverancier.

De Jom Kipoeroorlog bewerken

De Jom Kipoeroorlog werd in oktober 1973 gestart door Egypte, Syrië, Jordanië, Libanon en Irak. Hun doel was de Sinaï terug te veroveren. Israël was op deze aanval niet goed voorbereid. Het land verloor 102 vliegtuigen in de strijd, velen daarvan werden het slachtoffer van door de Sovjet-Unie aan de Arabische landen geleverde luchtdoelraketten. Na deze oorlog kocht Israël een groot aantal Amerikaanse gevechtsvliegtuigen aan, waaronder de F-4 Phantom II, A-4 Skyhawk en de F-15 Eagle. Het land vloog ook met toestellen van lokale makelij: de IAI Nesher van Frans ontwerp en later de daar zelf uit ontwikkelde IAI Kfir.

Begin juli 1976 kende het Israëlische leger een groot succes met Operatie Entebbe voor welke de luchtmacht de logistiek verzorgde.

Luchtaanvallen bewerken

Op 7 juni 1981 voerde de Israëlische luchtmacht met Operatie Opera een succesvolle luchtaanval uit op de Iraakse nucleaire installatie Osirak. Een jaar later volgde de invasie van Libanon waarbij de luchtmacht alle gelegenheid kreeg zijn technologische superioriteit te tonen. Op 1 oktober 1985 volgde een andere actie. Op die dag voerde de Israëlische luchtmacht Operatie Houten Been uit. Dit was een beschieting van het hoofdkwartier van de PLO nabij de Tunesische hoofdstad Tunis als wraakneming na een aanslag van Force 17, een gewapende eenheid van de PLO, op Israëlische burgers. De luchtaanval die uitgevoerd werd met F-15 Eagles die in vlucht bijgetankt werden was technisch een succes maar werd scherp veroordeeld door de internationale gemeenschap, inclusief de VS.

Modernisering bewerken

 
Het geannuleerde IAI Lavi B-2-gevechtsvliegtuig.

In de jaren 1990 begon de Israëlische luchtmacht met de modernisering van haar vloot met geavanceerde technologieën van eigen bodem. Het land kocht ook AH-64 Apache-gevechtshelikopters van de VS en rustte ze uit met eigen raketten. In 1991 annuleerde Israël de ontwikkeling van de IAI Lavi dat Israëls eerste volledig zelf gebouwde gevechtsvliegtuig zou zijn wegens de te hoge kosten. In 2004 werden de eerste van meer dan honderd gloednieuwe en uiterst geavanceerde F-16I's geleverd en ook de nieuwste variant van de F-15 werd aangeschaft. De Israëlische luchtmacht kocht ook de nieuwste raketten van eigen makelij en verkreeg haar eigen variant van de Apache-helikopter. Het land kocht ook Gulfstream G550-jets uitgerust met de modernste informatiesystemen van Israel Military Industries. Met al deze moderniseringen groeide de Israëlische luchtmacht uit tot een van de meest geavanceerde ter wereld.

Recent bewerken

Hoewel niet officieel bevestigd, bezit Israël ook 21 tot 100 kernraketten op basis van de ballistische middellangeafstandsraket Jericho die onder beheer van de luchtmacht vallen. Sinds het begin van de Tweede Intifada in 2000 heeft de Israëlische luchtmacht zich gefocust op het uitschakelen van kopstukken van Palestijnse militantengroeperingen. Hierbij zijn ook veel burgerslachtoffers gevallen. In september 2007 voerde de IAF met Operatie Boomgaard een luchtaanval uit op een vermeende nucleaire reactor in Syrië.

Sinds een uitspraak van het hooggerechtshof in 1994 werd de vliegschool van de luchtmacht toegankelijk voor vrouwen. In 2001 studeerde de eerste vrouwelijke piloot van Israël er af.

Door diverse Israëlische politici en militairen is de afgelopen jaren openlijk gezinspeeld op een aanval op Iran, in verband met het nucleaire programma van dat land. Zo noemde minister Shaul Mofaz op 6 juni 2008 een aanval op Iran onvermijdelijk.[1] In die maand voerde de Israëlische luchtmacht een oefening uit boven de Middellandse Zee met 100 F-15 en F-16 vliegtuigen over 1400 km, wat wel gezien werd als een repetitie voor een aanval op Natanz in Iran.[2]

 
Een Israëlische F-35I Adir

Israël is heeft een eigen variant van de F-35 Lightning II straaljager genaamd de F-35I Adir. Deze variant heeft afwijkende componenten waaronder elektronische systemen. De eerste 9 F-35 jagers werden in december 2017 in operationeel gebruik genomen door de Israëlische luchtmacht.[3] Op 22 mei 2018 meldde commandant van de Israëlische luchtmacht, generaal-majoor Amikam Norkin dat Israël het als eerste land de F-35 in een gevechtssituatie gebruikt had.[4]

Luchtmachtbases bewerken

 
Ben-Gurion
Hatzerim
Hatzor
Nevatim
Nizzana West
Ovda
Palmachim
Ramat David
Ramon
Sde Dov
Tel Nof
De Israëlische luchtmachtbases.
Tel Aviv/Luchthaven Ben-Gurion
Israel Aerospace Industries-productielijn; vliegtuigopslag.
Vliegbasis Hatzerim
F-15, A-4, F-16, Black Hawk.
Vliegbasis Hatzor
F-16.
Vliegbasis Nevatim
F-16, C-130, KC-130, Boeing 707, Gulfstream; vliegopleiding.
Haifa/Vliegbasis Nizzana West
technische opleiding.
Ovda-luchthaven
F-16, Cobra.
Vliegbasis Palmachim
Black Hawk, Cobra, UAV.
Vliegbasis Ramat David
F-16, Dauphin.
Vliegbasis Ramon
Apache, F-16.
Tel Aviv/Sde Dov-luchthaven
Beechcraft, Rayteon.
Vliegbasis Tel Nof
F-15, Sea Stallion.

Inventaris bewerken

 
Een F-15I van de IAF
 
Een F-16I Sufa
 
Een UH-60 Yanshuf
 
Gulfstream G500 van de IAF (2007).
Toestel Versie(s) Aantal nu (or.) Rol Herkomst
Gevechtsvliegtuigen
Boeing F-15 Eagle/Strike Eagle F-15A

F-15C F-15I

66[5] Straaljager   Verenigde Staten
Lockheed F-16 Fighting Falcon F-16C

F-16I

175[5]
F-35 Lightning II F-35I 32 van 50 geleverd.[5]
AWACS-/verkenningsvliegtuigen
Gulfstream G550 G550-EL/W-2085 2[5] AEW   Verenigde Staten
Gulfstream V 3[5] SIGINT
Beechcraft Super King Air B200 18[5] SIGINT/ELINT
Tankvliegtuigen
Boeing 707 KC-707/135 7[5] tankvliegtuig   Verenigde Staten
KC-46 Pegasus KC-46A 4 besteld[5]
KC-130 Hercules KC-130H 4[5]
Transport
Lockheed C-130 Hercules C-130E

C-130H C-130J

13[5] transport   Verenigde Staten
Beechcraft Super King Air B200 2
Lesvliegtuigen
Boeing F-15 Eagle/Strike Eagle F-15B

F-15D

18[5] Lesvliegtuig   Verenigde Staten
Lockheed F-16 Fighting Falcon F-16D 49[5]
Beechcraft T-6 Texan II T-6A 20[5]
Alenia Aermacchi M-346 Master 30[5] Geavanceerde trainer   Italië
Beechcraft Super King Air B200 2[5] Tweemotorig lesvliegtuig   Verenigde Staten
Grob G 120 G 120A 16[5] Basistrainer   Duitsland
Helikopters
Boeing AH-64 Apache AH-64A
AH-64D
48[5] Aanvalshelikopter   Verenigde Staten
Eurocopter Panther AS-565SA 4[5] Opsporing en redding   Frankrijk
Bell 206 4[5] Varia   Verenigde Staten
Sikorsky CH-53 Sea Stallion CH-53 2000

Yas'ur 2025

22[5] transport   Verenigde Staten
UH-60 Black Hawk UH-60A/L
S-70A-50
48[5] transport   Verenigde Staten
AW119 12 besteld[5] Leshelikopter   Italië
Bell OH-58 18[5]

Zie ook bewerken

Externe links bewerken

Commons heeft mediabestanden in de categorie Israeli Air Force.