Irénée Drion Pirmez

Franstalig Belgisch schrijver

Irénée Drion Pirmez (1811–1894) was een Franstalige schrijfster en 'onbewuste feminist' uit de negentiende-eeuwse Belgische bourgoisie. Ze schreef 'sentimentele en mystieke' literatuur, maar ze is het bekendst als de moeder van Octave Pirmez, wie ze via thuisscholing eigenhandig had opgevoed en van wie zij claimde zijn leven lang zijn belangrijkste adviseur geweest te zijn.

Levensloop bewerken

Irénée was de tweede van drie dochters van Ferninand Drion (1766-1829) en Marie Drion (1784-1815), een familie uit Gilly-Gosselies. De Drions waren van adel en een van de tien welgesteldste families in België.[1] Haar zussen waren Flore Catherin (1808-1831) en Zoé (1813-1888).[2]

Ze trouwde met Benjamin Pirmez (1806-1856) die eveneens uit een welgesteld gezin kwam. Hij had een passie voor de jacht, landbeheer en muziek en was minder geïnteresseerd in de industrie en dienstensector waarin de Drions hun fortuin hadden gemaakt en waar Irénée hem in het begin van hun huwelijk mee probeerde te krijgen. Drion was goed opgeleid en actief. Ze wijdde zich aan het beheer van het familiebezit, het bestuderen en lezen van de klassieken in de Franse literatuur, die haar waren bijgebracht door het Institut de la Comtesse de Goyon in Brussel, beheerd door Franse dames die door de Franse Revolutie geruïneerd waren.

Ze kregen gezamenlijk drie kinderen, waarvan de eerste Octave Pirmez (1832-1883) was, geboren in Châtelet toen het echtpaar nog in een huurwoning in de rue Lyon woonde. Drie jaar later bouwde Benjamin een landhuis in Chatelineau,[3] alwaar Emile en Fernand ("Rémo") (1844-1872) geboren waren. Irénée nam de opvoeding van de eerste twee zonen op zich, die ze thuis schoolde.[1] Enkele jaren na het overlijden van haar man kocht Irénée Drion het kasteel van Acoz, waar ze zich met haar kinderen vestigde[4] en alwaar ze de restauratie van het kasteel op zich nam.[5]

Ze overleed in 1894 op 83-jarige leeftijd nadat ze zowel haar zussen als haar kinderen had overleefd.

Karakterbeschrijving bewerken

Ze stond bekend om haar starre principes,[6] religieuze toewijding en verfijnde etiquettes. Ze was extreem toegewijd aan Octave, wiens levensbeschouwing ook grotendeels door haar gevormd was.[7] Ze claimde na de dood van Octave dat de meeste titels van Octave's werk door haar gekozen waren en ze had de neiging toch vooral duidelijk te willen maken dat zij tot Octave's dood zijn belangrijkste adviseur was.[8]

Oeuvre bewerken

Behalve dat ze zichzelf als haar zoon Octave's belangrijkste adviseur zag, waarbij ze een groot aandeel in zijn werk claimde, produceerde deze 'onbewuste feministe' zelf ook enkele werken[9], van 'sentimentele' en 'mystieke' aard:[10]

  • 1887: Deux femmes célèbres au XVII siècle
  • 1888: Les derniers moments de quelques hommes célèbres. Observations, pensées et impressions
  • 1892: Ernest Renan, peint par lui même

Varia bewerken

  • Drion was achtergroottante van Marguerite Yourcenar[6]. In beschouwende werken over Yourcebar waar de rol van de vrouw in de maatschappij besproken wordt, wordt vaak gerefereerd aan Drion en haar zoon Octave Pirmez.

Bronnen en referenties bewerken

Bron

Noten en referenties

  1. a b (fr) Cécile Vanderpelen-Diagre (2011). Des hommes d’élite ? L’identification des écrivains à une classe sociale en reconstruction (Belgique, XIXe siècle). Gearchiveerd op 19 augustus 2022. Open Edition Journals
  2. (en) Josyane Savigneau, Marguerite Yourcenar (1993-10), Marguerite Yourcenar: Inventing a Life. University of Chicago Press. ISBN 978-0-226-73544-3. Gearchiveerd op 8 augustus 2023.
  3. (fr) Octave Louis Benjamin Pirmez. www.fagnet.be. Gearchiveerd op 19 augustus 2022. Geraadpleegd op 19 augustus 2022.
  4. (fr) eric, Octave Pirmez, histoire et biographie de Pirmez - Auteurs écrivains 19ème siècle, Biographie, Citation Octave Pirmez. Cultivons nous (1 augustus 2016). Gearchiveerd op 18 augustus 2022. Geraadpleegd op 18 augustus 2022.
  5. (fr) Vincent Pinton, Gerpinnes : l’écrivain Octave P irmez dit « le solitaire d’Acoz » (14). l'avenir (26 februari 2013). Gearchiveerd op 26 november 2022.
  6. a b (fr) Camiel van Woerkum (2007), « Le brassage des choses » Autobiographie et mélange des genres dans Le Labyrinthe du Monde de Marguerite Yourcenar, Universiteit van Utrecht, p.58
  7. Joret, p.121
  8. Joret, p.122
  9. Guy Liagre, Met andere ogen. De emancipatie van de vrouw en het Belgisch protestantisme, 1850-1914, in: Pastor in de weer. Predikant zijn tussen vraag en antwoord. Vriendenboek ter gelegenheid van het zilveren ambtsjubileum van ds. G.R.A. Schouten, Serie Protestantse verkenningen nr. 3, (G. Liagre –red.), Uitgave ProDoC, Universitaire Faculteit voor Protestantse Godgeleerdheid Bollandistenstraat 40 te 1040 Brussel, 1999, 85-106.
  10. (fr) Robert Gilsoul,"Champagne (Paul). Nouvel Essai sur Octave Pirmez. I. Sa Vie d'après des documents inédits", in Revue belge de Philologie et d'Histoire (1955) 33-3, pp.651-655. Gearchiveerd op 19 augustus 2022.