Inname van Venlo (1637)

1637

De Inname van Venlo in 1637 was tijdens de Tachtigjarige Oorlog een inname van Venlo door het Spaanse Leger van Vlaanderen onder leiding van Don Ferdinand op 25 augustus 1637.

Beleg van Venlo (1637)
Onderdeel van de Tachtigjarige Oorlog
Venlo in 1632.
Datum 25 augustus 1637
Locatie Venlo, Gelre, Nederlanden
Resultaat Spaanse overwinning: Venlo capituleert
Strijdende partijen
Prinsenvlag.svg Staatse leger Flag of Cross of Burgundy.svg Leger van Vlaanderen
Leiders en commandanten
Nicolaas van Brederode Don Ferdinand
Troepensterkte
1200 17.000

AanloopBewerken

Samen met Roermond was Venlo vijf jaar lang grondgebied van de Republiek der Nederlanden, de Staatsen hadden in die tijd veel verbeteringen aan de vestingwerken aangebracht. In 1635 geraakte Spanje weer in oorlog met Frankrijk door de Dertigjarige Oorlog. Frederik Hendrik sloot een verbond met de Franse kardinaal Richelieu, met als doel om na de overwinning op de Spanjaarden de Zuidelijke Nederlanden onderling te verdelen. Mede door het sterke verzet in zijn achterban dat deze beslissing met zich meebracht, besloot Frederik Hendrik om zonder de Fransen verder te gaan. Omdat hij op verschillende plaatsen tegelijk slag leverde, wisten de Spanjaarden daarvan te profiteren. De kardinaal infant trok met zijn leger eerst naar Heusden, waar de weg geblokkeerd werd door het Staatse leger van kolonel Stakenbroek, die de kardinaal op de voet volgde in zijn bewegingen. Na een vergeefs beleg op een schans trok de kardinaal de Maas over en besloot Venlo in te nemen. Bevelhebber binnen de stad was Nicolaas van Brederode.

InnameBewerken

Daar aangekomen op 25 augustus gaf de bezetting bij het zien van het Spaanse leger zich meteen over.[1] Er bestaat een andere versie van het verhaal in de opgetelde eisen die zijn overgeleverd na overgave. Daarin staat beschreven dat de belegeraars vanaf Blerick approches groeven tot dicht bij het hoornwerk. Daar werd een batterij opgesteld van vier halve kartouwen waarmee de stad werd bestookt. Toen de stad op twee plaatsen in brand was geraakt zou er muiterij zijn ontstaan binnen de stad. Daarna heeft men onder voorwaarden gecapituleerd. [2]

NasleepBewerken

Nicolaas van Brederode schijnt een dubieuze rol te hebben gehad tijdens de innamen, hij werd nadien door de prins gedagvaard wegens verraad en het heulen met de vijand. Hij werd bij verstek veroordeeld tot de doodstraf. Nicolaas van Brederode vluchtte naar Keulen.[3]