Ilzat Achmetov

Russisch voetballer

Ilzat Toglokovitsj Achmetov (Russisch: Ильзат Тоглокович Ахметов; Bisjkek, 31 december 1997) is een Russisch-Kirgizisch voetballer die doorgaans speelt als middenvelder. In januari 2024 verruilde hij FK Krasnodar voor Zenit Sint-Petersburg. Achmetov maakte in 2019 zijn debuut in het Russisch voetbalelftal.

Ilzat Achmetov
Achmetov in 2018 als speler van CSKA Moskou
Persoonlijke informatie
Volledige naam Ilzat Toglokovitsj Achmetov
Geboortedatum 31 december 1997
Geboorteplaats Bisjkek, Vlag van Kirgizië Kirgizië
Lengte 173 cm
Been Rechts
Positie Middenvelder
Clubinformatie
Huidige club Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
Contract tot 30 juni 2026
Jeugd
–2009
2009–2012
2012–2014
Vlag van Kirgizië Alga Bisjkek
Vlag van Rusland Konopljovacademie
Vlag van Rusland Roebin Kazan
Senioren *
Seizoen Club W (G)
2014–2018
2018–2022
2022–2023
2024–
Vlag van Rusland Roebin Kazan
Vlag van Rusland CSKA Moskou
Vlag van Rusland FK Krasnodar
Vlag van Rusland Zenit Sint-Petersburg
27(0)
81(3)
42(4)
0(0)
Interlands **
2019– Vlag van Rusland Rusland 8(0)

* Bijgewerkt op 12 januari 2024
** Bijgewerkt op 12 januari 2024
Portaal  Portaalicoon   Voetbal

Clubcarrière bewerken

Achmetov speelde in de jeugd van Alga Bisjkek in zijn geboorteland Kirgizië, maar hij verhuisde op elfjarige leeftijd met zijn ouders naar Rusland. Hier ging hij in de Konopljovacademie voetballen en in 2012 werd de middenvelder opgenomen in de jeugdopleiding van Roebin Kazan. Hier speelde hij twee jaar voor hij op 20 oktober 2014 zijn professionele debuut maakte, in de eigen Kazan Arena tegen Mordovia Saransk. Roebin Kazan won door doelpunten van Igor Portnjagin, Maksim Kanoennikov, Gökdeniz Karadeniz (tweemaal) en Carlos Eduardo met 5–0. Achmetov moest van coach Rinat Biljaletdinov op de reservebank beginnen en hij mocht vier minuten voor tijd invallen voor Karadeniz.[1]

In de zomer van 2018 liep de verbintenis van de Russische middenvelder bij Roebin Kazan af en hierop was hij een tijdje op proef bij Zenit Sint-Petersburg.[2] De stage bij Zenit mondde niet uit in een contractaanbieding en een maand later verkaste Achmetov naar CSKA Moskou. In de Russische hoofdstad zette hij zijn handtekening onder een verbintenis voor de duur van vier seizoenen.[3] Na deze vier seizoenen maakte de middenvelder de overstap naar FK Krasnodar.[4] In januari 2024 verkaste Achmetov voor circa achthonderdvijftigduizend euro naar Zenit Sint-Petersburg.[5]

Clubstatistieken bewerken

Seizoen Club Competitie Competitie Beker Internationaal Totaal
Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp. Wed. Dlp.
2014/15   Roebin Kazan Premjer-Liga 9 0 1 0 10 0
2015/16 3 0 1 0 2 0 6 0
2016/17 12 0 3 0 15 0
2017/18 3 0 0 0 3 0
2018/19   CSKA Moskou 26 0 0 0 4 0 30 0
2019/20 21 2 3 2 6 0 30 4
2020/21 14 0 3 1 5 0 22 1
2021/22 20 1 2 1 22 2
2022/23   FK Krasnodar 27 2 13 2 40 4
2023/24 15 2 6 1 21 3
  Zenit Sint-Petersburg 0 0 0 0 0 0
Totaal 150 7 32 7 17 0 199 14

Bijgewerkt op 12 januari 2024.[6]

Interlandcarrière bewerken

Achmetov maakte op 21 maart 2019 zijn debuut in het Russisch voetbalelftal, toen dat in een kwalificatiewedstrijd voor het EK 2020 met 3–1 verloor van België. Namens de Belgen scoorden Youri Tielemans en Eden Hazard (tweemaal) en de Rus Denis Tsjerysjev maakte het tegendoelpunt. Achmetov mocht van bondscoach Stanislav Tsjertsjesov in de basis starten en hij speelde het gehele duel mee. De andere debutant dit duel was Fjodor Tsjalov (eveneens CSKA Moskou).[7]

Interlands van Ilzat Achmetov voor   Rusland
Datum Wedstrijd Uitslag Competitie Goals
Als speler bij   CSKA Moskou
1 21 maart 2019   BelgiëRusland   3 – 1 EK 2020 kwalificatie
2 24 maart 2019   KazachstanRusland   0 – 4 EK 2020 kwalificatie
3 11 juni 2019   RuslandCyprus   1 – 0 EK 2020 kwalificatie
4 6 september 2019   SchotlandRusland   1 – 2 EK 2020 kwalificatie
5 9 september 2019   RuslandKazachstan   1 – 0 EK 2020 kwalificatie
6 10 oktober 2019   RuslandSchotland   4 – 0 EK 2020 kwalificatie
7 13 oktober 2019   CyprusRusland   0 – 5 EK 2020 kwalificatie
8 24 maart 2021   MaltaRusland   1 – 3 WK 2022 kwalificatie

Bijgewerkt op 12 januari 2024.[8]

Referenties bewerken