De Iditarod Trail Sled Dog Race is een jaarlijkse sledehondenrace in Alaska (VS). Het staat bekend als "The last great race". De race start op de eerste zaterdag van maart en gaat van Anchorage naar Nome over ruim 1150 mijl (1700 km). Het record staat op circa 9 dagen. Niet alleen is de lengte een uitdaging, ook de kou (een gevoelstemperatuur van -75 C is niet vreemd) en het weer (sneeuwstormen, te veel sneeuw, te weinig sneeuw, etc) of slechte condities van de route (rivieren waar het ijs weg is, zee-ijs dat afbreekt) kunnen het knap lastig maken.

Deelnemer aan de Iditarod aan de start in 2003

Geschiedenis bewerken

De race, en de route, is genoemd naar de goudzoekersplaats Iditarod (aan de rivier Iditarod), die nu verlaten is. In de tijd van de goldrush (tussen 1880 en 1920) werd in de wintermaanden de Iditarod-route gebruikt om met sledehonden post en goederen te vervoeren naar het binnenland van Alaska. De belangrijkste gebeurtenis op het gebied van sledehonden was in 1925: "the serum run to Nome". In januari 1925 brak er een difterie-epidemie uit in Nome. Er was geen medicijn beschikbaar hiervoor en er werd een oproep gedaan aan alle grote steden in Alaska of zij misschien wél medicijnen hadden. Dat wat beschikbaar was, is uiteindelijk per trein van Anchorage naar Nenana vervoerd en vandaar met sledehonden, indertijd het enige transportmiddel in de winter, naar Nome gebracht. In de geest van de serum-run is in 1973 voor het eerst de Iditarod gehouden.

Route bewerken

Officieel is de route 1049 mijl (1688 km) lang (1000 plus 49 omdat Alaska de 49ste staat is). In werkelijkheid is de route veel langer. Er is een noordelijke route (gereden in even jaren zoals 2010) en een zuidelijke route (oneven jaren, 2011). Noordelijk is de route 1112 mijl (1790 km) lang. De zuidelijke route is 1131 mijl (1820 km).

Na een ceremoniële start vanuit Anchorage en het traject van Anchorage naar Eagle River (zonder tijdregistratie), begint de race pas echt na de herstart in Wasilla. Als er geen sneeuw ligt in Wasilla, vindt de herstart plaats in Willow.

De route gaat langs:

van naar afstand
Wasilla Knik 14 mijl/23 km
Knik Yentna Station 52 mijl/84 km
Yentna Station Skwentna 34 mijl/55 km
Skwentna Finger Lake 45 mijl/72 km
Finger Lake Rainy Pass 30 mijl/48 km
Rainy Pass Rohn 48 mijl/77 km
Rohn Nikolai 75 mijl/21 km
Nikolai McGrath 54 mijl/87 km
McGrath Takotna 18 mijl/29 km
Takotna Ophir 25 mijl/40 km

Hierna splitst de route zich in een noordelijke en zuidelijke route. Zuidelijke route, oneven jaren, via:

van naar afstand
Ophir Iditarod 90 mijl/145 km
Iditarod Shageluk 65 mijl/105 km
Shageluk Anvik 25 mijl/40 km
Anvik Grayling 18 mijl/30 km
Grayling Eagle Island 60 mijl/97 km
Eagle Island Kaltag 70 mijl/113 km


Noord route, even jaren, via:

van naar afstand
Ophir Cripple 59 mijl/95 km
Cripple Ruby 112 mijl/180 km
Ruby Galena 52 mijl/84 km
Galena Nulato 52 mijl/84 km
Nulato Kaltag 42 mijl/68 km


Daarna gaan ze beide verder via:

van naar afstand
Kaltag Unalakleet 90 mijl/145 km
Unalakleet Shaktoolik 42 mijl/68 km
Shaktoolik Koyuk 48 mijl/77 km
Koyuk Elim 48 mijl/77 km
Elim Golovin 28 mijl/45 km
Golovin White Mountain 18 mijl/30 km
White Mountain Safety 55 mijl/89 km
Safety Nome 22 mijl/35 km

Winnaars van de Iditarod bewerken

Libby Riddles won in 1985 als eerste vrouw de race. De eerste niet-Amerikaanse winnaar was Robert Sørlie uit Noorwegen, in 2003 en 2005.

Jaar Musher Lead dog(s) Tijd (u:min:s)
1973 Dick Wilmarth Hotfoot 20 dagen, 00:49:41
1974 Carl Huntington Nugget 20 dagen, 15:02:07
1975 Emmitt Peters Nugget & Digger 14 dagen, 14:43:45
1976 Gerald Riley Puppy & Sugar 18 dagen, 22:58:17
1977 Rick Swenson Andy & Old Buddy 16 dagen, 16:27:13
1978 Dick Mackey Skipper & Shrew 14 dagen, 18:52:24
1979 Rick Swenson Andy & Old Buddy 15 dagen, 10:37:47
1980 Joe May Wilbur & Cora Gray 14 dagen, 07:11:51
1981 Rick Swenson Andy & Slick 12 dagen, 08:45:02
1982 Rick Swenson Andy 16 dagen, 04:40:10
1983 Rick Mackey Preacher & Jody 12 dagen, 14:10:44
1984 Dean Osmar Red & Bullet 12 dagen, 15:07:33
1985 Libby Riddles Axle & Dugan 18 dagen, 00:20:17
1986 Susan Butcher Granite & Mattie 11 dagen, 15:06:00
1987 Susan Butcher Granite & Mattie 11 dagen, 02:05:13
1988 Susan Butcher Granite & Tolstoi 11 dagen, 11:41:40
1989 Joe Runyan Rambo & Ferlin the Husky 11 dagen, 05:24:34
1990 Susan Butcher Sluggo & Lightning 11 dagen, 01:53:23
1991 Rick Swenson Goose 12 dagen, 16:34:39
1992 Martin Buser Tyrone & D2 10 dagen, 19:17:15
1993 Jeff King Herbie & Kitty 10 dagen, 15:38:15
1994 Martin Buser D2 & Dave 10 dagen, 13:05:39
1995 Doug Swingley Vic & Elmer 10 dagen, 13:02:39
1996 Jeff King Jake & Booster 9 dagen, 05:43:13
1997 Martin Buser Blondie & Fearless 9 dagen, 08:30:45
1998 Jeff King Red & Jenna 9 dagen, 05:52:26
1999 Doug Swingley Stormy, Cola & Elmer 9 dagen, 14:31:07
2000 Doug Swingley Stormy & Cola 9 dagen, 00:58:06
2001 Doug Swingley Stormy & Pepi 9 dagen, 19:55:50
2002 Martin Buser Bronson 8 dagen, 22:46:02
2003 Robert Sørlie Tipp 9 dagen, 15:47:36
2004 Mitch Seavey Tread 9 dagen, 12:20:22
2005 Robert Sørlie Sox & Blue 9 dagen, 18:39:31
2006 Jeff King Salem & Bronte 9 dagen, 11:11:36
2007 Lance Mackey Larry & Lippy 9 dagen, 05:08:41
2008 Lance Mackey Larry & Handsome 9 dagen, 11:46:48
2009 Lance Mackey Larry & Maple 9 dagen, 21:38:46
2010 Lance Mackey Maple 8 dagen, 23:59:09
2011 John Baker Velvet & Snickers 8 dagen, 18:46:39
2012 Dallas Seavey Guinness & Diesel 9 dagen, 04:29:26
2013 Mitch Seavey Tanner & Taurus 9 dagen, 07:39:56
2014 Dallas Seavey Beetle & Reef 8 dagen, 13:04:19
2015 Dallas Seavey Reef & Hero 8 dagen, 18:13:06
2016 Dallas Seavey Reef & Tide 8 dagen, 11:20:16
2017 Mitch Seavey Pilot & Crisp 8 dagen, 03:40:13
2018 Joar Leifseth Ulsom Russeren&Olive 9 dagen, 12:00:00
2019 Peter Kaiser Marrow & Lucy 9 dagen, 12:39:06
2020 Thomas Wærner K2 & Bark 9 dagen, 10:37:47

Belgische deelname en Nederlandse deelname bewerken

In 2008 verschenen voor het eerst Belgische teams aan de start van de Iditarod. Dries Jacobs en Sam Deltour namen deel met honden uit de kennel van Mitch Seavey, de winnaar van de race in 2004. Sam Deltour finishte, met al zijn honden, na 12 dagen, 17 uur, 50 minuten en 10 seconden, Dries Jacobs na 13 dagen, 1 uur en 57 minuten.

De Nederlander Ben Valks reed in 2006 de Iditarod en schreef hier later een boek over ( No Risk, No Life).

Externe link bewerken

Zie de categorie Iditarod Trail Sled Dog Race van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.