Hr.Ms. Pieter de Bitter (1937)

Nederlands marineschip

De Hr.Ms. Pieter de Bitter was een Nederlandse mijnenveger van de Jan van Amstelklasse, gebouwd door de scheepswerf P. Smit uit Rotterdam. Het schip was genoemd naar de Nederlandse commandeur Pieter de Bitter. De schepen van de Jan van Amstelklasse konden ook gebruikt worden als mijnenlegger.[2]

Vlag
Vlag
Hr.Ms. Pieter de Bitter
Vlag
Vlag
Hr.Ms. Pieter de Bitter
Geschiedenis
Kiellegging 21 maart 1936[1]
Tewaterlating 29 oktober 1936[1]
In dienst gesteld 26 mei 1937[1]
Uit dienst gesteld 6 maart 1942[1]
Algemene kenmerken
Waterverplaatsing 525 ton[1]
Afmetingen 56 x 7,8 x 2,2 meter[1]
Bemanning 45 koppen[1]
Techniek en uitrusting
Machinevermogen 1600 pk[1]
Snelheid 15 knopen[1]
Bewapening 1 x 75 mm kanon[1]
4 x 12,7 mm mitrailleur[1]
40 zeemijnen[1]
Portaal  Portaalicoon   Marine

De Pieter de Bitter tijdens WO II bewerken

Tijdens de Tweede Wereldoorlog bevond de Pieter de Bitter zich in Nederlands-Indië.

Commandant van de Marine in Soerabaja, schout-bij-nacht P. Koenraad vaardigde op 17 februari 1942 de geheime order KPX uit. Deze order was bedoeld voor de mijnenvegers van de 2e divisie mijnenvegers in Nederlands-Indië waar naast de Pieter de Bitter de Jan van Amstel, Eland Dubois en Abraham Crijnssen deel van uitmaakte. De order was ook van toepassing op de mijnenleggers Krakatau en Gouden Leeuw. Bij het krijgen van het sein KPX moesten deze schepen in veiligheid worden gesteld door uit te wijken naar een andere haven.[3]

De commandant van het schip meende dat Australië niet veilig meer bereikt kon worden en besloot daarom op 6 maart 1942 zijn schip te vernietigen in de haven van Soerabaja. Het schip liggend aan de kruiskade werd door middel van twee tijdbommen tot zinken gebracht.[2] Naar alle waarschijnlijkheid werd de Pieter de Bitter door de Japanse strijdkrachten niet gelicht.[1]

Zie ook bewerken

Zie de categorie B Hr.Ms. Pieter de Bitter (ship, 1937) van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.