Hr.Ms. Onverschrokken (1954)
Hr.Ms. Onverschrokken (M886, A856) was een Nederlandse oceaanmijnenveger van de Onversaagdklasse, gebouwd door de Amerikaanse scheepswerf Peterson Builders Inc. uit Sturgeon Bay. De schepen van de Onversaagdklasse waren in de Verenigde Staten gebouwde mijnenvegers van de Aggressive klasse. In 1971-1972 werd het schip verbouwd tot torpedowerkschip en per 1 mei 1973 hernoemd tot Hr.Ms. Mercuur.[1]
Hr.Ms. Onverschrokken
| ||||
---|---|---|---|---|
Hr.Ms. Onverschrokken als Mercuur
bron: Koninklijke Marine | ||||
Geschiedenis | ||||
Kiellegging | 19 februari 1952[1] | |||
Tewaterlating | 17 januari 1953[1] | |||
In dienst gesteld | 22 juli 1954[1] | |||
Uit dienst gesteld | 12 februari 1987[1] | |||
Algemene kenmerken | ||||
Waterverplaatsing | 790 ton[2] | |||
Afmetingen | 52,5 x 11,0 x 3,2 meter[2] | |||
Bemanning | 65 koppen[2] | |||
Techniek en uitrusting | ||||
Machinevermogen | 1.600 pk (2 x 800) | |||
Snelheid | 13 knopen[2] | |||
Bewapening | 1 x 40mm-mitrailleur[2] | |||
|
De Onverschrokken als Mercuur bewerken
Van 11 mei 1973 tot 12 februari 1987 was de Mercuur verbonden aan de onderzeedienst als torpedowerkschip. Na de uitdienststelling werd de Mercuur op 14 maart 1988 in bruikleen gegeven van de Stichting Nautisch Kwartier in Amsterdam. In juli 1993 werd het schip verplaatst naar de haven van Scheveningen, waar het door Stichting Behoud Maritieme Monumenten als museumschip werd geëxploiteerd.[1] Stichting behoud Maritieme Monumenten besloot in 2015 te stoppen met de exploitatie van het schip als militair maritiem museum, nadat er asbest op het schip was aangetroffen. Het schip werd op 15 december 2015 weer overgedragen aan De Koninklijke Marine en werd terug afgemeerd in Den Helder. Defensie liet het schip een asbestsanering ondergaan en heeft het daarna definitief overgedragen aan de Stichting Maritiem Erfgoed Vlissingen. Sinds 2017 ligt de Mercuur in Vlissingen waar het als museum toegankelijk is voor het publiek.[3][4] In december 2021 werd het schip overgebracht naar het dokje van Perry[5]
Zie ook bewerken
Externe link bewerken
Bronnen, noten en/of referenties
|