Hey hey, my my (Into the black)

lied van Neil Young

Hey hey, my my (Into the black) is een lied van Neil Young. Hij bracht het in 1979 met Crazy Horse uit op een single met My my, hey hey (Out of the blue) op de B-kant. Beide nummers zijn grotendeels gelijk, alhoewel de tekst van beide iets afwijkt. Daarnaast is het eerste nummer elektronisch en het tweede akoestisch.

Hey hey, my my (Into the black)
Single van:
Neil Young & Crazy Horse
Van het album:
Rust never sleeps
(Cover op en.wikipedia.org)
B-kant(en) My my, hey hey (Out of the blue)
Uitgebracht 1979
Soort drager Vinyl
Genre Rock
Duur 3:40
Label Reprise Records
Schrijver(s) Neil Young
Producent(en) Neil Young, David Briggs en Tim Mulligan
Volgorde op Rust never sleeps
B3
Sedan delivery
  B4
Hey hey, my my (Into the black)
  Geen
(en) Allmusic-pagina
(en) MusicBrainz-pagina
Portaal  Portaalicoon   Muziek

Hetzelfde jaar verscheen het op hun album Rust never sleeps. De single bereikte nummer 79 in de Amerikaanse Billboard Hot 100 en nummer 35 in Denemarken.

Het lied gaat over de veroudering van de muzikant en de keuze om al dan niet door te gaan met het maken van vergelijkbare muziek. In het lied haalt hij The King (Elvis Presley) en Johnny Rotten aan. Kurt Cobain van Nirvana, een grote fan van Neil Young, citeerde de zin It's better to burn out, than fade away in zijn afscheidsbrief. Young was door dat citaat heel erg van slag. Later schreef hij over diens zelfmoord Sleeps with angels (1994).

De Finse hardrockband Negative had in 2005 in eigen land een nummer 1-hit met dit nummer. Verder verscheen een cover op de B-kant van de single Stay young (1998) van Ultrasound. Daarnaast brachten een groot aantal artiesten een cover uit op een album, onder wie de Engelse rockband Oasis (Familiar to millions, 2000) en de Schotse band Big Country (Under cover, 2001).