Het jaar van de opvolging

Nederlandse televisieserie uit 1998

Het jaar van de opvolging is een vierdelige televisieserie uit 1998 van de VPRO.

Het jaar van de opvolging
Regie Frans Weisz
Scenario Jan Blokker
Camera Goert Giltay
Montage Michiel Reichwein
Muziek Theo Nijland
Land van oorsprong Nederland
Taal Nederlands
Locatie o.a. Den Haag
Productie
Producent René Seegers
Uitzendingen
Start 15 april 1998
Afleveringen 4
Seizoenen 1
Zender VPRO
(en) IMDb-profiel
Portaal  Portaalicoon   Televisie

Verhaal bewerken

Leeswaarschuwing: Onderstaande tekst bevat details over de inhoud of de afloop van het verhaal.

Het is 2010. Minister-president Willem Rahusen maakt bekend zich na zestien jaar premierschap niet herkiesbaar te stellen, en wijst de relatief onervaren medicus en kamerlid Gijs van Dorp aan als zijn opvolger. Het lijkt een gelopen race en Van Dorp wordt al aangekondigd als 'de volgende minister-president', maar al snel blijkt de weg naar de top niet makkelijk: huwelijksproblemen, een mysterieuze virusziekte, een verkeersongeluk en de onwil van de kroonprins om zijn moeder op te volgen als staatshoofd zorgen voor spanningen.

Thema bewerken

De serie was onder meer geïnspireerd op de val van Eelco Brinkman als opvolger van Ruud Lubbers in 1994, en werd door de makers in de toekomst gesitueerd om 'meer vrijheden te hebben' bij het filmen. Verder kreeg Launspach als regie-aanwijzing 'Tony Blair, denk aan Tony Blair'. De politieke situatie leek een extrapolatie van de hoogtijdagen van de Paarse kabinetten onder Wim Kok: de partij van Rahusen en van Dorp, de Partij van de Vrijheid (PvdV), is ontstaan uit het samengaan van de rechtervleugel van de PvdA en de VVD en bezet niet minder dan 65 kamerzetels. De voornaamste politieke bedreiging is de opkomst van de ouderenpartijen als gevolg van de toenemende vergrijzing. Van de opkomst van het populisme en de grote rol die vraagstukken rond migranten begin 21e eeuw in de werkelijke Nederlandse politiek gingen spelen, valt in de serie niets te merken. Voor de serie werd de vergaderzaal van de Tweede Kamer in een sporthal nagebouwd. Felix Rottenberg gaf scenario-adviezen.[1]

Rolverdeling bewerken

Externe link bewerken