Henrich Mchitarjan
Henrich Mchitarjan (Armeens: Հենրիխ Մխիթարյան; IPA: /hɛnˈɾiχ məχitʰɑˈɾjɑn/; FIFA-transliteratie naar het Engels: Henrikh Mkhitaryan) (Jerevan, 21 januari 1989) is een Armeens voetballer die doorgaans als aanvallende middenvelder speelt. Hij verruilde AS Roma in juli 2022 voor Internazionale. Mchitarjan debuteerde in 2007 in het Armeens voetbalelftal, waarvan hij topscorer aller tijden werd. Zijn vader Hamlet was in de jaren tachtig een stervoetballer van Ararat Jerevan.
Henrich Mchitarjan | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() | ||||||||
Persoonlijke informatie | ||||||||
Volledige naam | Henrich Mchitarjan | |||||||
Geboortedatum | 21 januari 1989 | |||||||
Geboorteplaats | ![]() | |||||||
Lengte | 178 cm | |||||||
Been | Tweebenig | |||||||
Positie | Aanvallende middenvelder | |||||||
Clubinformatie | ||||||||
Huidige club | ![]() | |||||||
Rugnummer | 77 | |||||||
Contract tot | 30 juni 2024 | |||||||
Jeugd | ||||||||
| ||||||||
Senioren * | ||||||||
| ||||||||
Interlands ** | ||||||||
| ||||||||
* Bijgewerkt op 2 juli 2022 | ||||||||
** Bijgewerkt op 2 juli 2022 | ||||||||
|
ClubcarrièreBewerken
Pjoenik JerevanBewerken
Mchitarjan stroomde in 2006 door vanuit de jeugd van Pjoenik Jerevan. Dat was net voor de vijfde keer op rij Armeens landskampioen geworden en werd dat ook in de vier seizoenen dat Mchitarjan in het eerste elftal speelde. Hij won in 2009 ook de Beker van Armenië met de club. In de finale tegen Banants Jerevan maakte hij zelf het enige doelpunt van de wedstrijd. Mchitarjan maakte 30 doelpunten in 70 competitiewedstrijden en 35 doelpunten in 89 wedstrijden voor de club in alle competities samen.
Metaloerh DonetskBewerken
Mchitarjan verruilde Pjoenik Jerevan in juli 2009 voor Metaloerh Donetsk. Daarvoor maakte hij op 16 juli 2009 zijn debuut, in een wedstrijd in de voorrondes van de Europa League tegen Partizan Minsk. Metaloerh won met 3-0 en Mchitarjan scoorde meteen voor zijn nieuwe club. Hij scoorde dat seizoen in totaal veertien doelpunten in 38 wedstrijden voor de club. Het seizoen erna werd hij tot aanvoerder benoemd. In 46 wedstrijden scoorde hij zeventien keer.
Sjachtar DonetskBewerken
Mchitarjan tekende in augustus 2010 een contract bij FK Sjachtar Donetsk, de kampioen van Oekraïne in het voorgaande seizoen. Dat betaalde net geen zes miljoen euro voor hem.[bron?] Hij debuteerde op 10 september 2010 voor de club, tegen Obolon Kiev. Hij maakte op 19 september zijn eerste doelpunt voor Sjachtar, in een met 4-1 gewonnen thuiswedstrijd van Tavrija Simferopol. Mchitarjan bleef drie seizoenen bij Sjachtar Donetsk en won in alle drie die jaren zowel het landskampioenschap als de nationale beker met de club. In het seizoen 2012/13 werd hij met 25 doelpunten ook topscorer van de Oekraïense competitie.
Borussia DortmundBewerken
Hij tekende in juli 2013 een contract bij Borussia Dortmund, dat circa €25.000.000,- voor hem betaalde aan Sjachtar Donetsk.[1] Daarmee was hij op dat moment de duurste aankoop ooit voor de Duitse club. Hij nam er het rugnummer 10 over van Mario Götze, die vertrok naar Bayern München. Op 16 augustus 2013 debtueerde hij voor Borussia Dortmund, op de tweede speeldag van de Bundesliga tijdens een wedstrijd tegen Eintracht Braunschweig in het eigen Westfalenstadion. Hij maakte op 1 september 2013 zijn eerste twee doelpunten voor de club, tijdens een 1–2 zege uit bij Eintracht Frankfurt.
Hij speelde drie jaar voor Dortmund, in een periode waarin Bayern München elk jaar met minimaal tien punten voorsprong op de eerste achtervolger kampioen werd. Zijn ploeg en hij eindigden in die jaren op de tweede, zevende en opnieuw tweede plaats. Met Dortmund behaalde hij drie jaar op rij de finale van de DFB-Pokal en verloor daarin van achtereenvolgens Bayern München, VfL Wolfsburg en opnieuw Bayern München. Hij won met de Duitse club de DFL-Supercup 2014.
Manchester UnitedBewerken
Mchitarjan tekende in juli 2016 een contract tot medio 2020 bij Manchester United, de recordkampioen van de Premier League. Het betaalde circa €42.000.000,- voor hem aan Borussia Dortmund. In zijn verbintenis werd een optie voor nog een seizoen opgenomen.[2][3] Mchitarjan won in zijn eerste seizoen bij Manchester zowel het FA Community Shield, de League Cup als de UEFA Europa League. Hij maakte het laatste doelpunt in de met 0–2 gewonnen finale van het laatstgenoemde toernooi, tegen Ajax. Een onbetwiste basisspeler werd hij alleen nooit.
ArsenalBewerken
Mchitarjan verruilde Manchester United in januari 2018 voor Arsenal, op dat moment de nummer zes van de Premier League. Als onderdeel van deze transfer bewandelde Alexis Sánchez de omgekeerde weg. Het lukte hem hier in anderhalf jaar ook niet om een onbetwiste basisspeler te worden. Arsenal verhuurde Mchitarjan in september 2019 voor de rest van het seizoen 2019/20 aan AS Roma.
AS RomaBewerken
Mchitarjan tekende op 31 augustus 2020 een contract bij AS Roma, dat hem overnam van Arsenal. Hij werd het seizoen daarvoor al gehuurd en scoorde toen negen keer in 22 duels.
ClubstatistiekenBewerken
Seizoen | Club | Competitie | Duels | Goals |
---|---|---|---|---|
2006 | Pjoenik Jerevan | Bardzragujn chumb | 12 | 1 |
2007 | 24 | 12 | ||
2008 | 24 | 6 | ||
2009/10 | 10 | 11 | ||
Metaloerh Donetsk | Vysjtsja Liha | 29 | 9 | |
2010/11 | 8 | 3 | ||
Sjachtar Donetsk | 17 | 3 | ||
2011/12 | 26 | 10 | ||
2012/13 | 29 | 25 | ||
2013/14 | Borussia Dortmund | Bundesliga | 31 | 9 |
2014/15 | 28 | 3 | ||
2015/16 | 31 | 11 | ||
2016/17 | Manchester United | Premier League | 24 | 4 |
2017/18 | 15 | 1 | ||
Arsenal | 11 | 2 | ||
2018/19 | 25 | 6 | ||
2019/20 | 3 | 0 | ||
→ AS Roma | Serie A | 27 | 9 | |
2020/21 | AS Roma | 44 | 15 | |
2021/22 | 44 | 5 | ||
2022/23 | Internazionale | 0 | 0 | |
Totaal | 462 | 145 | ||
Bijgewerkt op 2 juli 2022 |
InterlandcarrièreBewerken
Mchitarjan debuteerde op 14 januari 2007 in het Armeens voetbalelftal, tijdens een oefeninterland tegen Panama. Hij scoorde zes keer voor Armenië in de kwalificatiewedstrijden voor het Europees kampioenschap voetbal 2012 en werd daarmee topschutter van groep B. In de kwalificatieduels voor het EK 2016 op 4 en 7 september 2015 tegen Servië (0–2) en Denemarken (0–0) droeg Mchitarjan de aanvoerdersband. Mchitarjan maakte op 29 mei 2016 een hattrick in het nationale team, in een met 7–1 gewonnen oefeninterland tegen Guatemala. Hij werd daarmee de eerste speler die dit lukte in het shirt van Armenië.
ErelijstBewerken
Competitie | ||||
---|---|---|---|---|
Aantal | Jaren | |||
Pjoenik Jerevan | ||||
Armeense Premier League | 4x | 2006, 2007, 2008, 2009 | ||
Beker van Armenië | 1x | 2009 | ||
Armeense Supercup | 2x | 2007, 2009 | ||
Sjachtar Donetsk | ||||
Vysjtsja Liha | 3x | 2010/11, 2011/12, 2012/13 | ||
Beker van Oekraïne | 3x | 2010/11, 2011/12, 2012/13 | ||
Oekraïense Supercup | 1x | 2012 | ||
Borussia Dortmund | ||||
DFL-Supercup | 1x | 2014 | ||
Manchester United | ||||
UEFA Europa League | 1x | 2016/17 | ||
EFL Cup | 1x | 2016/17 | ||
FA Community Shield | 1x | 2016 | ||
AS Roma | ||||
UEFA Europa Conference League | 1x | 2021/22 | ||
Internazionale | ||||
Supercoppa Italiana | 1x | 2022 |
Competitie | Aantal | Jaren | |||
---|---|---|---|---|---|
Individueel | |||||
Armeens voetballer van het jaar | 9x | 2009, 2011, 2012, 2013, 2014, 2015, 2016, 2017, 2019 | |||
Oekraïens voetballer van het jaar | 1x | 2012 | |||
Topscorer Vysjtsja Liha | 1x | 2012/13 |
Zie ookBewerken
Externe linkBewerken
- (en) Henrikh Mkhitaryan op National-Football-Teams.com
Bronnen, noten en/of referenties
|