Henri van Luxemburg

Luxemburgs politicus

Henri[1] Albert Gabriel Félix Marie Guillaume (Betzdorf, 16 april 1955) is groothertog van Luxemburg sinds 7 oktober 2000, toen zijn vader troonsafstand deed in zijn voordeel.

Henri
1955
Henri in 2023.
Henri in 2023.
Groothertog van Luxemburg
Periode 2000-heden
Voorganger Jean van Luxemburg
Vader Jean van Luxemburg
Moeder Josephine Charlotte van België
Dynastie Nassau-Weilburg
Portaal  Portaalicoon   Luxemburg

Officiële titel

bewerken

Zijne Koninklijke Hoogheid Henri, bij de Gratie Gods Groothertog van Luxemburg, Hertog van Nassau, Graaf van Sayn, Königstein, Katzenelnbogen en Weilburg, Burggraaf van Hammerstein, Heer van Mahlberg, Wiesbaden, Idstein, Merenberg, Limburg en Eppstein.

Henri werd in 1955 geboren als zoon van groothertog Jean van Luxemburg en Josephine Charlotte van België. Hij werd vernoemd naar prins Hendrik der Nederlanden, die in de negentiende eeuw stadhouder van Luxemburg was.

Hij kreeg een militaire opleiding aan de Koninklijke Militaire Academie Sandhurst en studeerde in oktober 1980 af aan de Universiteit van Genève in de politieke en sociale wetenschappen.

Begin december 2008 raakte bekend dat de groothertog niet van plan was het wetsvoorstel dat euthanasie in Luxemburg legaliseert, te ondertekenen.[2] Daarop kondigde premier Jean-Claude Juncker aan dat het groothertogdom de Grondwet zou veranderen en de prerogatieven van de vorst zou gaan inperken om een institutionele crisis te vermijden. De premier deelde mee: "Omdat wij een institutionele crisis willen vermijden, maar tegelijkertijd de mening van de Groothertog willen eerbiedigen, zullen wij in artikel 34 van de grondwet de term 'sanctioneren' schrappen en vervangen door 'afkondigen'. Dit betekent dat hij [de vorst] enkel wetten zal afkondigen opdat ze in voege treden".[3]

Omdat hij voor het leven opkwam, ontving Henri in 2015 de Van Thuan Mensenrechtenprijs van het Vaticaan.[4]

Henri is lid van het Internationaal Olympisch Comité. In 2022 ging hij als een van de weinige westerse staatshoofden naar de Olympische Winterspelen van Beijing in China. Velen weigerden te gaan vanwege het regime en de situatie in de coronatijd. Met zijn bezoek baarde Henri in Luxemburg opzien omdat het land zo de boycot negeerde.[5]

Op 24 december 2024 kondigde Henri aan op 3 oktober 2025 af te treden als groothertog.[6]

Huwelijk en nageslacht

bewerken

Henri leerde tijdens zijn studie Maria Teresa Mestre kennen, de dochter van een Cubaanse bankier die in 1959 het Cuba van Fidel Castro ontvluchtte en zich met zijn gezin in Zwitserland vestigde. Hij trad op 14 februari 1981 met haar in het huwelijk, ook al hadden zijn ouders aanvankelijk bezwaren geopperd tegen deze (niet-adellijke) verbintenis. Het groothertogelijk paar kreeg vijf kinderen:

Kwartierstaat

bewerken
 
Robert I van Parma
(1848-1907)
 
Maria Antonia van Bragança
(1862-1959)
 
 
Willem IV van Luxemburg
(1852-1912)
 
Maria Anna van Portugal
(1861-1942)
 
 
Albert I van België
(1875-1934)
 
Elisabeth in Beieren
(1876-1965)
 
 
Karel van Zweden
(1861-1951)
 
Ingeborg van Denemarken
(1878-1958)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Felix van Bourbon-Parma
(1893-1970)
 
 
 
 
Charlotte van Luxemburg
(1896-1985)
 
 
 
 
 
 
Leopold III van België
(1901-1983)
 
 
 
 
Astrid van Zweden
(1905-1935)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Jean van Luxemburg
(1921-2019)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Josephine Charlotte
van België

(1927-2005)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Marie Astrid van Luxemburg
(1954)
 
 
 
Henri van Luxemburg
(1955)
 
 
 
Jean van Luxemburg
(1957)
 
 
 
Margaretha van Luxemburg
(1957)
 
 
 
Guillaume van Luxemburg
(1963)