Heinrich Brandes

Heinrich Wilhelm Brandes (Groden, toenmalige gemeente Ritzebüttel, tegenwoordig deel van Cuxhaven, 27 juli 1777 – Leipzig, 17 mei 1834) was een Duits hoogleraar natuurkunde aan de Universiteit van Breslau (tegenwoordig Wrocław) en is bekend als de uitvinder van de eerste weerkaarten. Hij ontwikkelde tussen 1816 en 1820 het concept voor een reeks zogenaamde synoptische weerkaarten die hij baseerde op waarnemingen verricht door het meetnet van het Mannheim Genootschap. Hij schreef over het verband tussen luchtdruk verdeling en wind en zag kans aan de hand van kaarten vast te stellen dat stormen steeds in de buurt van lagedrukgebieden optraden. In 1855 zou dit pas door de Amerikaan William Ferrel als wetmatigheid worden omschreven, het was echter Buys Ballot door verbeteringen van de weerkaarten en door publicaties in 1857 van zijn "wet van Buys-Ballot" wereldberoemd werd.

Heinrich Wilhelm Brandes
Persoonlijke gegevens
Geboortedatum	27 juli 1777
Geboorteplaats	Groden
Overlijdensdatum	17 mei 1834
Overlijdensplaats	Leipzig
Nationaliteit	Duitsland
Wetenschappelijk werk
Vakgebied	Natuurkunde
Promotor	Abraham Gotthelf Kästner
Alma mater	Georg-August-Universität Göttingen

De kaarten van Brandes lieten hoge- en lagedrukgebieden boven Europa zien, maar waren echter niet geschikt voor de weersverwachting, omdat het weer al was veranderd tegen de tijd dat alle informatie wereldkundig kon worden gemaakt. De kaarten konden echter de tot dan toe bestaande hypothese van ronddraaiende winden en convergentie in het centrum van een lagedrukgebied bevestigen, en hadden daarmee hun nut bewezen.

Pas na de uitvinding van de telegraaf in 1843 door Samuel Morse (1791-1872) werd de snelle uitwisseling van informatie mogelijk en daardoor ook de synoptische weersverwachting.