Hans Bayens
Hans Bayens (Hastière-Lavaux, 12 november 1924 - Amsterdam, 19 juli 2003) was een Nederlandse beeldhouwer, schilder en tekenaar.
| Hans Bayens | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Hans Bayens in 1978
| ||||
| Persoonsgegevens | ||||
| Geboren | 12 november 1924 | |||
| Overleden | 19 juli 2003 | |||
| Geboorteland | België | |||
| Nationaliteit | Nederlands | |||
| Beroep(en) | beeldhouwer, schilder | |||
| RKD-profiel | ||||
| ||||
Leven en werk
bewerkenBayens werd geboren in België als zoon van de Nederlandse kunstenaars Han Bayens en Elisabeth Polak. Hij deed zijn eindexamen aan het Barlaeus gymnasium in Amsterdam en studeerde vervolgens aan het Nationaal Hoger Instituut voor Schone Kunsten in Antwerpen (1946-1949). Hij studeerde bij onder meer bij Isidore Opsomer, Julien Van Vlasselaer (en maakte in deze periode wandtapijten en wandschilderingen)[1] en beeldhouwer Henri Puvrez. Na zijn studie vertrekt hij naar Parijs. In 1952 keert Bayens terug naar Amsterdam om zich daar voorgoed te vestigen.
Bayens werkte als schilder in een impressionistische stijl. Hij maakte portretten van bekende Nederlanders als Willem Drees, Wim Kan, Maurits van Loon, Geert van Oorschot en Kees Verwey. Als beeldhouwer maakte hij een aantal bronzen beelden van Nederlandse auteurs als Multatuli, Nescio, Theo Thijssen, Betje Wolff en Aagje Deken. Hij wordt wel gerekend tot de groep van Onafhankelijke realisten.
Bayens geloofde in directheid: "Ik heb dat in Antwerpen ervaren, op de academie en stond verbaasd hoe die Vlamingen met hun onbezorgde directheid een naakt boetseerden in de klas. Daar werd met een joie de vivre gewerkt. Ik heb later veel profijt ondervonden van die tijd, van de jeu van die Vlamingen."[2]
Volgens Neerlandicus, biograaf en publicist Nico Keuning wilde Bayens "de mens laten zien. Niet voor niets worden zijn beelden getypeerd als 'humanistisch realisme'."[3]
Werken (selectie)
bewerken- Vader, zoon, vogel (1960), Zwolle
- Schaftende arbeiders (1962), Amstelveen
- Moeder met Kind (1965), Amstelveen
- Bokspringende jongens (1966), Hilversum
- Cameraman (1966), Hilversum
- De Kaartspelers (1970), Gregoriuslaan, Bilthoven
- Cyrano de Bergerac (1970), Zwijndrecht
- Meisje op pony (1970), Zwijndrecht
- De Titaantjes/Hommage aan Nescio (1971), Amsterdam
- Begijnen (1971), Begijnhof, Breda
- Kind op pony (1971), Hilversum
- Moeder en kind (1972) Utrecht
- Het Toilet (1972), Minervaplein Utrecht
- Theo Thijssen (1972), Amsterdam
- C.C.S. Crone (1972), in de Bruntenhof, Utrecht
- De landman (1973), Rijnzichtweg / Buitenlust, Oegstgeest
- Vrijend Paar (1980), op de Kaasmarkt in Purmerend
- Fontein met beeld van Peter Stuyvesant (1981), West-Indisch Huis, Amsterdam
- De Veerman (1984), Heukelum
- Plaquette Annick van Hardeveld (1985), op het Hekelveld in Amsterdam
- Lopende vrouw (1985), Oldenzaal
- Willy Alberti - plaquette (1986), aan de Westerkerk, Amsterdam
- Multatuli (1987), Amsterdam
- De schaapherder (1987), Brink Heerde
- Wachtkamer (1987), Kerkplein, Leersum
- Kaatje (1989), bij restaurant Kaatje bij de Sluis in Blokzijl
- Herman Gorter (1990), Bergen aan Zee
- Johan Rudolph Thorbecke (1992), Zwolle
- Dikkertje Dap (1995) Kapelle
- Constantijn en Christiaan Huygens (1996), Voorburg
- Erfgooier (1997), Hilversum
Fotogalerij
bewerken-
Schaftende arbeiders (1962), Amstelveen -
Moeder met kind (1965), Amstelveen -
Meisje op pony (1970), Zwijndrecht -
Het Toilet (1972), Utrecht -
Crone (1979), Utrecht -
Vrijend Paar (1981), Purmerend -
Schaapherder Teun Thijsen van de Renderklippen (1987) -
Multatuli (1987), Amsterdam -
Herman Gorter (1990), Bergen aan Zee -
Thorbecke (1992), Zwolle -
De landman (1973), Oegstgeest
.JPG)
Zie ook
bewerkenExterne link
bewerken- ↑ Karel Mechiels in: Hans Bayens, een hommage (Amsterdam 2024).
- ↑ Hans Bayens, 'Het gaat er om iets te veroveren' (Radio-interview voor het programma "Een leven lang" door Petra van Hulsen, 1996), in: Hans Bayens, een hommage.
- ↑ Nico Keuning, 'Schilder in klei', in: Hans Bayens, een hommage.
